Bir kabustan uyanmış olmalıydım. Kan ter içinde kalktığımda balkonumun kapısının açık olduğunu
fark ettim. Yağmur çiselemeye başlamıştı, hava soğuk değildi ancak geceleri bir ayaz vardı.
Kollarımın üşümüş olduğunu Anladığımda kollarımı birbirine sürttüm ve balkonun kapısını kapattım.
Biraz sonra gün ayacaktı. Bu yüzden geri uyuyamadım. Zaten uyku düzenim şu sıralar çok belirsizdi.
Sürekli kesik kesik uyuyordum. Bunun sebebini de biliyordum aslında. Çünkü uyuduğumda tekrardan
eski hayatıma döneceğimden, o lanet günü tekrar yaşayacağımdan korkuyordum. Ben tekrar eski Naz olmaktan korkuyordum..
Saat sabahın altısını gösterirken üzerime rahat bir şeyler giydim. Eski Naz olsa sabahın altı olmasını
umursamaz, sanki akşam bir düğüne gider gibi hazırlanırdı. Beni tanımayan biri ağır bir dep
