YEDİNCİ EV
“Neyi unutmak için?” diye sordu Emre. Sustum. Çok konuşmak istedi ama sanki susmaktan başka çarem yok gibiydi. Bende sustum. Bir konuşsam, bir ona kendimi anlatabilsem Emre beni anlardı. Hem de çok iyi anlardı.
“Söyle güzelim. Onu unutmak için mi?” diye sordu. Bakışları anlayışla kısılmıştı. “Evet.” dedim dudaklarımı birbirine bastırarak. “Aslında o umurumda bile değil. Ama her şey üst üste geliyor. Sadece unutmak istiyorum.”
Onunla yaşadığım tüm anıları silip atmak istiyorum. On beş yılımı kalbimden sökmek istiyorum. Sökemezsem nasıl unuturum? “Biliyorum. Nasıl hissettiğini tahmin edebiliyorum.” diye fısıldadı. Terasa çıkmıştık. Birkaç arkadaş grubu vardı. Onun dışında tenha sayılırdı. Emre ellerimi tuttu. Yavaş yavaş sallanmaya başladık, sanki dans ediyor gibiydik. Alnını a
