@ภายในบ้าน
“แค่สนุกกันงั้นเหรอ? หึ” หมอผีหนุ่มพูดพลางแค่นหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงประโยคก่อนหน้าที่ผีบ้านสาวพูดกับเขา เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะได้ยินประโยคแบบนั้นจากปากคนที่เพิ่งเสียตัวให้เขาเป็นครั้งแรก มือใหญ่วางกระป๋องเครื่องดื่มลงตรงหน้าก่อนจะดันลิ้นเข้าหากระพุ้งแก้มด้วยความหงุดหงิด
“ทำไมรู้สึกเหมือนโดนหลอกฟันเลยวะ เราไม่ได้เสียตัวครั้งแรกสักหน่อย” เสียงทุ้มพูดพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาก่อนจะหลับตาลงเพื่อเพ่งจิตมองหาดวงวิญญาณสาวที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในบ้านแล้ว
ฟิ้วว~
สายลมยามเย็นพัดใบไม้จนปลิวไหวไปมา บ้างก็ตกลงกระทบพื้นหญ้าบ้างก็ตกลงบนหลังคาศาลเจ้าที่หลังน้อยก่อนจะตกลงกระทบพื้นจนเกิดเสียง
“ณัชชา~ ณัชชา~”
“...?” เสียงแว่วดังเข้ามากระทบโสตประสาทของผีบ้านสาวซึ่งกำลังนั่งทำสมาธิอยู่ในศาลเจ้าที่ ทำให้สติสตังของคนถูกเรียกเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“ณัชชา~ ณัชชา~”
“ใครมาเรียกอีกเนี่ย แบบนี้
