“อยากลองไหม”
“คะ?” ดวงวิญญาณสาวเอียงคอมองคนตัวใหญ่กว่าด้วยความไม่เข้าใจ เพราะเธออธิบายไปหมดแล้วแต่ทำไมไม้ถึงถามแบบนี้อยู่ ก็บอกอยู่หยก ๆ ว่าเธอเลือกที่จะไม่มี?
“ช่างเถอะ… รีบจัดการตัวเองซะแล้วลงไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนฉัน” คนตัวใหญ่กว่าผละออกจากเคาน์เตอร์ตรงหน้าก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปหากแต่ประโยคถัดมาของคนที่นั่งอยู่บนเคาน์เตอร์ก็ทำให้เท้าใหญ่ชะงักไว้
“แต่นี่มันยังเช้าอยู่เลยนะคะ คุณไม้ต้องไปเรียนหนังสือนะ”
“วันนี้มีเรียนบ่าย” เจ้าของเสียงทุ้มหันมาตอบ
“แล้วจะไปเรียนไหวเหรอคะ ดื่มแต่เช้าเลย”
“เป็นห่วงฉัน?” คนตัวใหญ่เลิกคิ้วใส่ทำเอาเจ้าของคำถามถึงกับใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมา
“ก็… ก็นิดนึง” เสียงหวานเอ่ยตอบเบา ๆ พลางก้มหน้ามองมือตัวเองที่วางอยู่บนตักพร้อมกับเผลอกัดปากตัวเองด้วยความประหม่า หากแต่ก็ต้องตกใจเมื่อคนตรงหน้าเดินกลับเข้ามาหาแล้วประคองใบหน้าสวยหวานให้เชิดขึ้นก่อนจะทาบจูบลงมาบนเรียวปากไม
