คุณนายเอวหวานกับพลทหารรับใช้

ตอนที่ 7 ไปรับนาย

นายกลับมาถึงค่ายตอนเกือบ ๆ สองทุ่ม ผมออกไปรับทันที หลังจากตกใจกับสายเรียกเข้าขณะที่ผมกับเมียของนายยังนอนกกกันในห้องที่นายให้ผมพัก เรียกว่าเป็นรังรักของเราเลยก็ว่าได้ล่ะครับ คุณนายนั้นไม่ได้ดูตกใจจนตาลีตาเหลือกเท่ากับผมเลย เธอลุกขึ้นมาสวมเสื้อผ้าแบบชิลล์ ๆ แล้วค่อย ๆ กลับไปที่ห้องของตัวเอง คงจะรีบกลับไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวนั่นแหละครับ เพราะว่า ทั้งร่างทั้งใบหน้าของคุณนาย มีแต่น้ำสีขาวขุ่นของผมราดรดเอาไว้เปรอะจนเหนียวไปหมด กลิ่นของมันนี่คาวคลุ้งอย่าบอกใคร แต่เธอชอบ ผมก็สบายใจที่จะฉีดแล้วก็ปล่อยมันพุ่งใส่ไป

รถยนต์กระบะคันใหญ่ที่ผมเหยียบไปโดยที่ยังไม่ได้อาบน้ำไปจอดเทียบยังที่จอดรอของบรรดานายทหารยศใหญ่ทั้งหลาย รถตู้สองสามคันที่เป็นคณะที่เดินทางไปต่างประเทศจอดเรียงกัน ผมรีบดับเครื่องแล้วลงไปหาเจ้านายของตัวเอง สารรูปผมดูไม่ค่อยจะดีเท่ากับทหารรับใช้ของนายคนอื่น ๆ เพราะพวกเขาอาบน้ำอาบท่าซะหอมฟุ้ง ส่วนผมก็เพิ่งผ่านศึกรักเตียงสั่นสะท้านมานั่นเอง

นายของผมยังยืนคุยกับเพื่อน ๆ ของนายอยู่ไกล ๆ ผมค่อย ๆ เดินเข้าไป แต่ทว่า มีลูกน้องที่คงจะเป็นพลทหารเหมือนกับผมซึ่งผมไม่ค่อยคุ้นหน้านัก เดินผ่านมาก่อน

“น้องนนท์ มารับใครหรอ”เขาเอ่ยทักผม ซึ่งผมก็งงอยู่ว่า เขารู้จักผมได้ยังไงกัน

“นายครับ”ผมบอกแล้วผายมือไปที่ที่นายยืนอยู่ “เอ่อ เอ่อ”ผมติดอ่างอยู่ครู่หนึ่ง พี่คนนี้เป็นคนรูปร่างสูงใหญ่หุ่นดีมาก น่าจะเป็นคนรักสุขภาพ ร่างกายเขาดูเหมือนคนเป็นเทรนเนอร์อย่างผมมาก ๆ

“พี่ชื่อพี”ผมยิ้มให้เมื่อเขาทักทาย “ตอนนี้อยู่กับนาย V ใจดีมากเลยล่ะ”เขาพูดให้ผมฟัง ซึ่งผมก็นึกหน้าพี่เขาไม่ค่อยจะออก ถ้ามาฝึกด้วยกันก็ต้องพอจะจำกันได้บ้างสิ

“ทำหน้างงแบบนี้ แสดงว่า จำไม่ได้ พอดีพี่ป่วยตั้งแต่ช่วงฝึกแรก ๆ หนักเลย ก็เลยไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลของค่ายเรานี่แหละ พอออกมาแล้ว เขาก็ให้พี่ไปช่วยงานของนายที่นนท์อยู่ด้วยตอนนี้ พอดีว่า นายอีกคนเขาอยากได้คนไปอยู่หน่วยพยาบาล พี่เคยเรียนผู้ช่วยมาก่อน ตอนนี้ก็ได้ขึ้นกองที่นั่น สบายหน่อย”

“อ๋อครับผม ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่ ตอนพี่อยู่นายเป็นยังไงบ้างครับ”ผมแอบถาม แทนที่เขาจะเป็นฝ่ายถามผมก่อนด้วยซ้ำ

“ดีสิ นายใจดีมาก คุณนายก็ใจดี ทำกับขาวอะไร พี่อ้อวนไปอยู่ช่วงหนึ่ง”พี่เขาอธิบาย แล้วลูบพุง ผมสังเกตว่าเขาหันไปมองหน้านายของผมอยู่เล็กน้อย แล้วค่อยหลุบตามามองผมต่อ

“ผมเห็นด้วยครับ ใจดีมาก ๆ ดูแลเราเหมือนไม่ใช่พวกทหารเกณฑ์เลย ที่หลับที่นอนดี มีเงินให้เพิ่มเติมด้วย”

“ใช่ ๆ เจอนายดีก็ดีไปแล้วน้อง ตั้งใจทำงานล่ะ”พี่เขาบอกแล้วตบที่บ่าผม ก่อนจะเดินไปหานายคนใหม่ที่เขารับใช้ ผมจำได้ว่าในค่ายทหารแห่งนี้ นายของพี่พีเป็นอันรู้กันว่า เขาชอบเลี้ยงผู้ชาย แต่ผมดูไม่ออกหรอกนะครับว่าพี่พีจะเป็นทรงผู้ชายที่นายชอบเลี้ยงหรือเปล่า ผมรีบสาวเท้าเดินเข้าไปหานายแล้วทำท่าตะเบะ ลากกระเป่าเดินทางใบเล็ก ๆ ของนายออกมายืนรอเยื้อง ๆ กับท่าน ดูท่าทางแล้วนายน่าจะต้องยืนคุยกับท่านอื่น ๆ อีกพอสมควร

ผมเองก็ยืนมองโน้นมองนี่ไปเรื่อย ๆ เห็นพี่พีพาเจ้านายของตัวเองขึ้นรถ ผมว่าผมไม่ได้คิดไปเองแล้วล่ะครับว่าพี่พีน่ะ ดูใล้ชิดกับนายคนใหม่เอามาก ๆ แล้วท่าทาง เขาดูสำอาง ไม่เหมือนทหารเกณฑ์ที่ต้องตัวแห้ง ๆ ดำเมี่ยม ๆ เหมือนคนอื่น อดคิดไม่ได้เลยว่า พี่พีน่ะคงจะมีคนใหญ่คนโตคอยช่วยเหลือ

“อานนท์”นายเรียกผม

“ครับ”ผมรีบเดินเข้าไปหา

“เอา เอานี่ไป”นายส่งขนมที่ถือถุงไว้ในมือยื่นให้ผม

“ครับ”

“ไปรอที่รถก็ได้น่าจะอีกสักครู่หนึ่ง”นายให้ผมกลับไปก่อน ผมเลยเดินลงมา ไม่รู้ว่าเขาคุยอะไรกัน แต่วงสนทนานั่นไม่ได้คุยเรื่องที่จริงจังอะไรเลย ไม่แน่ใจนักว่าคุยเรื่องเมียของตัวเองหรือเปล่า ผู้ชายบางคนก็แบบนี้แหละครับ ผมจะบอกให้ ชอบเอาเรื่องเมียไปคุยในวงเพื่อนสนิท แต่ผมไม่ชอบคุยนะครับ ผมเป็นผู้ชายธงเขียวที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใครจริง ๆ

หลังจากนั้นสักสิบนาทีได้นายก็เดินมาที่รถ ผมรีบเปิดประตูด้านหลังให้ทันที ก่อนจะวิ่งเหยาะ ๆ ออกไปประจำที่ของคนขับ

“ทำไมวันนี้ปล่อยตัวโทรม เพิ่งออกกำลังกายมาหรอ อานนท์”นายถาม เขาดูเป็นคนที่สนใจลูกน้องดีครับ

“อ่า ใช่ครับ ผมรถน้ำต้นไม้ที่บ้าน แล้วก็ซิทอัพอยู่ที่แถว ๆ ที่จอดรถ พอนายโทรมา ผมก็เลยรีบออกมาเลยครับ กลัวว่านายจะรอนาน”

“อยู่บ้านสองวันกับเมียฉัน พ่อฉัน ทุกอย่างโอเคใช่มั้ย”ผมได้ยินแล้วเสียวสันหลังแว้บ

“เรียบร้อยครับ คุณท่านดูจะกินข้าวได้มากขึ้น สีหน้าสดใส ส่วนคุณนาย ก็ใช้เวลาทำงานบ้าน ไปจ่ายตลาดตามปกติครับ วันนั้นคุณผู้ชายข้างบ้านมาคุยกับผม ถามถึงนายด้วยครับ”

“อ่อ ก็มารยาทดีกันทั้งผัวทั้งเมียนั่นแหละ เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาขนมที่ฉันซื้อมาไปกิน แล้วก็มีที่ฉันซื้อมาฝากข้างบ้านด้วย เผื่อว่ามีอะไรเกิดขึ้นตอนฉันไม่อยู่เขาจะได้เป็นหูเป็นตาช่วยดูแลได้”ผมแทบจะเหยียบเบรกจนหน้าทิ่มเลยครับ นายก็มีวิธีของนายซึ่งก่อนหน้านี้ ตั้งแต่ที่ผทมาอยู่ ผมไม่เคยเห็นว่านายจะเอาของไปให้ใคร หรืออาจจะให้พี่มาลีเป็นคนเอาไปให้ก็ได้มั้ง

เรากลับถึงบ้านกันโดยใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที บ้านของนายไม่ได้ไกลจากย่านใจกลางเมืองเป็นทำเลที่ดีมาก ๆ เลยด้วยครับ สะดวกสบายเรื่องข้าวปลาอาหารแหล่งความบันเทิงเริงรมย์ ถ้าผมจะซื้อบ้านก็อยากจะได้แบบนี้เหมือนกัน ติดอยู่ที่ว่ามันคงจะแพงน่าดู

ทันทีที่รถจอดเข้าประจำที่ คุณนายที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งตัวด้วยชุดนอนลงมารออยู่ที่หน้าบ้าน เธอยืนกอดอกส่งยิ้มให้สามีเหมือนว่าวันหยุดที่ผ่านมานี้เธอทำหน้าที่ศรีภรรยาได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ผมยกกระเป๋าเดินทางไปที่หลังบ้าน แล้วเริ่มแยกเสื้อผ้าให้กับนายลงตะกร้าที่คุณนายแนะนำตั้งแต่มาอยู่วันแรก ๆ

“คิดถึงจังเลยค่ะ”ผมได้ยินแล้วอยากจะหลุดขำ อันที่จริง ถ้าคิดในแง่ของคนที่เป็นคนดี นายของผมเองก็น่าสงสารที่มีเมียแบบนี้นะครับ ผัวไปทำงานมาตั้งไกล ไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ เป็นพ่อที่ดี ฐานะร่ำรวย แต่กลับเจอภรรยานอกใจ

“คิดถึงเหมือนกันครับที่รัก”นายของผมประคองภรรยาขึ้นไปที่ชั้นบน ผมได้ยินแว่ว ๆ ว่า จะให้เธอช่วยอาบน้ำให้ เสียงคุณนายบ่น ๆ ว่า เธอเพิ่งอาบไปเอง จะให้เธอเล่นน้ำอีกแล้วหรอ หัวสมองผมคิดอย่างอื่นไม่ได้เลย คุณนายไม่อยากจะเล่นน้ำแล้วล่ะ ก็เพราะว่า สองวันมานี่คุณนายเล่นแต่น้ำผมจนเต็มไปหมด รีดน้ำของผมเอาจนฟ้าเหลือง

หลังจากนั้นผมจึงไปทำภารกิจประจำวันของทหารรับใช้ก็คือ การเดินสำรวจความเรียบร้อยรอบ ๆ บ้าน ไปที่ประตูหน้าบ้านเช็กว่าได้ล็อกเรียบร้อยหรือยัง หลังจากนั้นก็เข้ามาสำรวจดูเครื่องใช้ไฟฟ้าซึ่งเรื่องนี้หลังจากคุณนายใช้เรียบร้อยแล้วเธอจะปิดเองถอดปลั๊กเอง ผมก็ไม่ต้องคอยกังวล งานสุดท้ายก่อนที่จะกลับเข้าห้องเพื่อไปอาบน้ำชำระร่างกาย นั่นก็คือ การเข้าไปดูคุณท่านในห้องที่อยู่ติด ๆ กัน

ผมเปิดประตูเข้าไปผมว่าคุณท่านนอนหลับนิ่งสนิท ดีหน่อยที่ไม่ต้องใส่สายอะไรระโยงระยางเหมือนกับคนอื่น ๆ ผมว่าที่จริงแล้วถ้าคุณท่านได้รับการทำกายภาพบำบัดบ่อย ๆ ก็น่าจะพอมีหวัง เพราะดูยังไงสำหรับผมแล้ว ท่านก็เหมือนคนแข็งแรงที่เดินเหินไม่ได้เฉย ๆ ไม่เหมือนคนป่วย เมื่อผมดูความเรียบร้อยทั้งหมดแล้วจึงกลับเข้าห้องของตัวเอง