ผมลุกพรวดขึ้นมาทั้ง ๆ ที่ไม่ควรจะลุกเลยครับ เราก็แค่หยุดขย่มกันครู่เดียวเดี๋ยวคนเขาก็ผ่านไป ผมคิดแบบนั้น แต่ทว่าหน้าตาของนายดูเป็นกังวล
“ทำไมหรอครับนาย”ผมถามในขณะที่ต้องกัดฟันเพราะคุณนายเอวหวานเธอใกล้จะเสร็จแล้ว ใบหน้าของเธอบูดบึ้งเอวส่ายวนเล็ก ๆ แถมมันดูดเอ็นผมดีมาก คงจะคันน่าดู
“ที่รักพี่กุลกับผัวแกน่ะ สงสัยจะพาหลานมาเที่ยว”นายพูดกับเมียของตัวเอง ไอ้ที่หน้าบูดบึ้งของเธอเมื่อตะกี้กลายเป็นใบหน้าตื่นกลัวและเป็นกังวลอย่างที่ผมไม่เคยเห็น
“ขับรถออกไปจากตรงนี้ก่อน”นายสั่งผมเสียงเข้ม ๆ
“คนรู้จักหรอครับ ผมว่าเขาคงจำรถนายได้แล้ว เรารีบทำตัวให้เป็นปกติก่อนดีกว่า”ผมเสนอทางออก ซึ่งไม่รู้ว่านายกับเมียกังวลอะไรขนาดนั้น แต่ทันทีที่ผมขยับตัวลุกขึ้นนั่งก็ต้องกังวลตามไปด้วย เพราะไม่ใช่มีแค่คุณคนที่มาใหม่ ยังมีบรรดาลูกน้องอีกหลายคนของชายคนที่พาเมียมาเที่ยวด้วย
“เขายศใหญ่กว่าฉัน เลยลูกน้องเยอะ นอกสถานที
