08 แล้วฉันผิดอะไร Nc!+++

1323 Words

08 แล้วฉันผิดอะไร “ถุ้ย!!” เขาถุยน้ำลายไปที่ใจกลางร่างเพื่อเปิดทางเพราะรู้สึกว่าปากทางเข้าค่อนข้างแห้ง แต่เขาก็ไม่ได้สนใจว่าเธอจะเจ็บปวดแค่ไหน ตอนนี้ร่างกายต้องการปลดปล่อยชนิดที่ไม่ว่าสิ่งใดก็ห้ามไม่อยู่ มือใหญ่จัดการแยกเรียวขาออกจากกันให้กว้างขึ้นเพื่อรอรับแรงกระแทก แม้อีกฝ่ายจะดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงมหาศาลของชายรูปร่างกำยำได้ ซ้วกก!! ท่อนเอ็นยาวใหญ่ถูกดันเข้าไปพร้วดเดียวจนสุดลำและเขาก็ต้องพบกับความตกใจนั่นก็คือ…ช่องทางรักของเธอฉีดขาดอย่างรุนแรงจนเลือดไหลซึมออกมา สักพักเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างเล็กที่เริ่มบิดเกร็งขึ้นเรื่อยๆ “กรี๊ดดด!! ฉะ…ฉันเจ็บ เอามันออกไป ได้โปรด ฮื้อๆๆ” ร่างสูงหยุดการกระทำทันทีก่อนที่หน้าคมจะก้มลงไปมองยังจุดที่เขาเพิ่งสอดใส่ความยิ่งใหญ่เข้าไป เลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาจนเปียกท่อนเอ็นนั้นบ่งบอกให้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ยังบริสุทธิ์ และการที่เขาแทงเข้ามาพร้วดเดียวจนสุดลำ แทบไม่ต้องบอกเลยว่าคนใต้ร่างจะเจ็บปวดแค่ไหน และยิ่งขนาดแก่นกายอันเลื่องลือของเขาเมื่อเทียบกับขนาดเรือนร่างของผู้หญิงเอเชีย ยากที่จะมีใครรับไหว แต่ในเวลานี้เขาแทบไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเธอจะยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง เขาต้องการปลดปล่อยความอัดอั้นที่กำลังสร้างความทรมานแก่มังกรยัก ดังนั้นเขาจะไม่ถอนแก่นกายออกเด็ดขาดแม้ว่าเธอจะเจ็บปวดเพียงใดก็ตาม …เพราะนี่แค่เริ่มต้น! “ได้โปรดเอามันออกไป ฮึก! ทำไมมันเจ็บแบบนี้ ฉันไม่ไหวแล้ว ฮื้อๆๆ” คนตัวเล็กที่กำลังเจ็บปวดถึงสุดขีดพยายามดันแผ่นหน้าอกแกร่งออกจากร่าง แต่เขากลับบดเบียดมัดกล้ามเนื้อนั้นเข้ามาแนบชิดทรวงอกอวบ ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเธอจะเจ็บปวดแทบขาดใจ “ไม่ไหวแล้ว เอามันออกไปที..ฉะ...ฉันขอร้อง~” “เอาออกไปงั้นหรอ ได้…” เขาถอดแก่นกายแล้วดึงเครื่องป้องกันออกก่อนจะแทงเข้าไปในร่องเนื้อฉีกขาดอีกรอบ ความเจ็บปวดส่งผลให้ร่างเล็กกรีดร้องขึ้นมาอีกครั้ง “กรี๊ดด!! เจ็บ ฮื้อๆๆ” เธอทั้งเจ็บ ทั้งจุก จนไม่สามารถขยับร่างไปไหนได้เพราะยิ่งขยับก็ยิ่งรู้สึกเหมือนมีคมมีดกรีดลงที่ใจกลางร่าง เธอเพิ่งมีอะไรกับลูกน้องของเขาไปไม่ใช่หรอ แล้วทำไมมันถึงเจ็บปวดขนาดนี้? ไม่รอช้า ร่างสูงเร่งจังหวะสะโพกเร็วและแรงขึ้นในขณะที่ร่างบางยังไม่สามารถปรับตัวกับขนาดแก่นกาย ทุกสัมผัสจึงไม่ต่างจากคมมีดที่กำลังกรีดลงใจกลางร่าง คนตัวเล็กผวาเฮือกครั้งแล้วครั้งเล่า ร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความหวัง…หวังว่าเขาจะปล่อยให้เธอหลุดพ้นจากความเจ็บปวดในครั้งนี้ แต่ไม่เลย ยิ่งเกร็งก็ยิ่งเจ็บ และเขาก็ยิ่งกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาหนักๆจนสุดลำ ปึก!ปึก!ปึก! “โอ้ยย เจ็บ…ฮื้อๆๆ” คนตัวเล็กบิดเร้าร่างไปมาด้วยความเจ็บปวดสุดชีวิต ในขณะที่อีกคนยังสนุกกับการกระแทกช่องทางรักที่เปียกชุ่มไปด้วยเลือดบริสุทธิ์ “ถ้าเธอไม่ยังไม่ยอมบอกที่อยู่ของมัน ฉันจะทำแบบนี้กับเธอทุกวัน” “ฉันไม่รู้ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น อึก! ได้โปรด ฉันไม่ไหวแล้ว~” “หึ” เขาสบถในลำคอ แล้วกระแทกสะโพกสอบเร็วและแรงขึ้นจนร่างเล็กสั่นไหวอย่างรุนแรง ทำให้ทั้งห้องได้ยินเพียงเนื้อกระทบเนื้อและเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของหญิงสาวที่ไม่สามารถต่อสู้กับปีศาจร้ายได้ ความเจ็บปวดเริ่มแผ่ซ่านทั่วร่างกาย แรงที่เคยต่อต้านเริ่มอ่อนกำลังลงเรื่อยๆ สองมือที่กำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่บ่งบอกว่าเธอเจ็บปวดแค่ไหน เจ็บจนร่างกายแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่สนใจ กระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องเนื้ออยู่อย่างนั้น จนตอนนี้ไม่รู้แล้วว่าส่วนนั้นของเธอจะบอบช้ำแค่ไหน ร่างกายนี้คงกลายเป็นที่บำเรอความใคร่ไปแล้ว ความบริสุทธิ์ที่เคยคิดว่าจะเก็บไว้ให้ชายอันเป็นที่รักในวันแต่งงานถูกพรากไปโดยชายหลายคน และมันก็ยิ่งตอกย้ำว่าหลังจากนี้ ร่างกายของเธอมีไว้เพื่อทำอะไร คงกลายเป็นที่ระบายความใคร่ของพวกคนชั่ว สักวันกรรมจะตามทันพวกมัน! เขาก้มลงสำรวจร่างเล็กที่แน่นิ่งไป แต่สองมือที่กำผ้าปูแน่นทำให้เขารู้ว่าเธอกำลังอดทนกับความเจ็บปวดที่เขากำลังมอบให้ ต่อให้เขาจะเป็นผู้ชายคนแรกของเธอก็ตาม แต่ถ้าเป็นผู้หญิงที่เขาไม่ได้รัก เขาก็สามารถฆ่าทิ้งได้โดยไม่ได้รู้สึกอะไร เมื่อไหร่ที่เจอตัวไอ้ทัชกร เขาจะจัดการส่งสองพี่น้องคู่นี้ไปลงนรกซะ แต่ตอนนี้ขอจัดการน้องสาวของมันก่อนก็แล้วกัน พลั่ก!พลั่ก!พลั่ก! มือหนาคว้าหมับเข้าที่ปลายคางมนแล้วกระชากใบหน้าของเธอให้หันกลับมาเพื่อดูความเจ็บปวด หยาดน้ำตาไหลซึมผ้าปิดสีดำ ไหลลงตามข้างแก้มจนเปื้อนเปรอะหมอนสีขาว และความคับแน่นที่กำลังตอดรัดท่อนเอ็นทำให้เขารู้สึกเร่าร้อนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เขาไม่เคยเจอผู้หญิงบริสุทธิ์มาก่อน ไม่น่าเชื่อว่าจะมีผู้หญิงที่รักษาร่างกายของตัวเองไว้ได้นานขนาดนี้ “โอ้ววว~ ฉันจะทำแบบนี้กับเธอทุกวัน จนกว่าจะเจอมัน” บัวบูชาที่สติสัมปชัญญะเริ่มเลือนลางเข้าไปทุกทีเพราะทนความเจ็บปวดไม่ไหว ใจทั้งดวงสั่นไหวอย่างรุนแรงเมื่อรู้ว่าเขาจะทำแบบนี้กับเธอทุกวัน หากเป็นเช่นนั้นจริงๆเธอก็คงทนความเจ็บปวดไม่ไหว เพราะแค่นี้ก็แทบจะขาดใจตายอยู่แล้ว ทำไมเขาถึงต้องทำร้ายเธอด้วยวิธีนี้ “ไม่ ฮึก! ถือว่าฉันขอนะ ถ้าคุณยังมีความเป็นคนอยู่ ได้โปรดเห็นใจฉันด้วย” “รู้อะไรไหม ใครๆก็เรียกฉันว่าซาตาน เพราะฉะนั้น...ฉันจะไม่เห็นใจใครทั้งนั้น เมื่อไหร่ที่ฉันเจอตัวไอ้ทัชกร ฉันจะส่งพวกเธอสองพี่น้องไปลงนรกเอง!” ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดไปเพราะแค่ขู่หรือในอนาคตอาจจะเกิดขึ้นจริง แต่ที่รู้คือตอนนี้เขากำลังติดใจร่องเนื้ออันแสนคับแน่นที่กำลังตอดรัดท่อนเอ็นไม่หยุดหย่อน ไม่คิดว่าผู้หญิงเอเชียจะอร่อยขนาดนี้ และยิ่งเป็นน้องสาวของคนที่ฆ่าพ่อของเขา แทบไม่ต้องถนอมเลยด้วยซ้ำ เพราะเธอก็แค่สัตว์เลี้ยงที่เขาจะบีบก็ตายจะคลายก็รอด มีผู้หญิงมาให้แก้ขัดก็ดีเหมือนกัน “คนเลว! คนชั่ว! คุณมันไม่ใช่คน ฮื้อๆๆ” “แล้วฉันบอกเมื่อไหร่ว่าเป็นคน ถ้าพี่ชายของเธอไม่เหยียบจมูกฉันก่อน เธอก็คงไม่ต้องตกอยู่ในสภาพนี้” “แล้วฉันผิดอะไร ฮื้อๆๆ ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณมีปัญหาอะไรกัน แล้วทำไมถึงมาลงที่ฉัน…” เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น เสียงขาดหายเป็นช่วงๆจนแทบฟังไม่ได้ศัพท์ “เธอผิดที่เกิดมาเป็นน้องสาวของมันไงล่ะ เพราะฉะนั้นก้มหน้ายอมรับความจริงซะว่าเธอ....จะต้องอยู่ในสภาพนี้จนกว่าจะเจอมัน!"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more