The Billionaire's Proposal

Chapter 4

Stormie's Pov

"Hala si Sancho naiwan sa labas" mabilis kong tinungo ang entrance at kaagad nakita ang nakikipagtalo ng si Sancho sa tatlang bouncer na pumipigil sa kanyang makapasok. Mabilas na lumiwanag ang mukha n'ya ng sandaling lumapit ako para awatin s'ya sa pagwawala.

"I'm sorry si D-daphne pa lang ang may kagagawan non." he apologize sincerely as he held my hand and squeeze it tightly.  "Bumalik na tayo sa hotel para makapagpahinga kana" he murmur and was about to drag me away but suddenly Aerom stopped him from doing so.

"Ikaw na naman? Hinahabol mo ba si Storm? Sinabi ko ng layuan mo s'ya hindi ba?" Seryong sambit ni Sancho at pilit na inaalis ang kamay ni Aerom na nakahawak sa kanang pala-pulsuhan ko. "Someone like me don't chase after girls especially if I'm the catch" he retorted boastfully. Ngayon hindi ko na alam kung dapat ba akong maoffend sa sinabi n'ya o ano.

"Then let her go" Sancho mumur in monotone as he threw dagger looks at him but Aerom just shrug his shoulder before pulling me forcefully. Sa lakas ng impact nang pagkakahila n'yay hindi sinasadyang napasubsob ako matipuno at matigas n'yang dibdib. Tungnu ha. "I don't chase but I do know how to protect and be possessive at things and people that I own" dagdag ni Aerom na pareho naming ikinalito ni Sancho.

Is he mentally sick? Wag naman sana ang gwapo n'ya pa man din.

"If that's the case then you really should let her go, because she isn't yours to protect nor your possesion" ani ni Sancho at babawiin na sana ako kay Aerom ng maagap akong nahila ng lalaking 'yon papunta sakanyang likuran. "She is...for tonight she is, she agreed on being my date for tonight and it thus mean na may karapatan ako sakanya ngayon" mabilis akong nakaramdam ng pagka-guity ng gumuhit sa mga mata ni Sancho ang sakit na dulot ng mga salitang sinabi ni Aerom.

Wait is he jealous?

"Stormie, totoo ba?" May malungkot na ekspresyong tanong n'ya sa 'kin. I can't find my courage to speak and tell him directly that I did so I did just nod. Gustong-gusto ko na s'yang sundan ng talikuran n'ya kami ni Aerom ng may kabiguan sakanyang mukha.

Para bang tinalikuran s'ya ng mundo dahil sa nangyari.

"Hindi pa ba tayo papasok sa loob?" Naiilang na tanong ko sa kanya ng may ilang segundo na rin kaming nasa ganoong posisyon. "Ayoko ng bumalik sa loob, lets just go for a walk" ani n'ya sa mas kaswal at kalmadong boses sa paraan na para bang wala s'yang sinisindak hindi katulad kanina.

"Model ka rin pala?" Nag-aalalangang tanong ko sakanya ng may ilang minuto pa rin kaming naglalakad ngunit tanging ang paghampas lang ng alon sa dalampasigan ang aming naririnig dahil walang may gustong magsalita, well now I did.

"Am I that handsome for you to think that I am model too?" He ask boastfully. Bigla ko tuloy naala si Sancho kung anong pagka-humble at down to Earth non s'ya namang yabang ni Aerom. Awtomatik na lang na napairap ang mga mata ko dahil sa naging tugon n'ya.

"Nah, I am not modelling isn't my thing. I belong to the corporate world" ani n'ya at tumigil sa tapat ng isang tumbang puno ng kahoy at doon ay naupo habang nanatili naman ako sa pagkakatayo. "Oo nga pala businessman ka, eh ano palang ginagawa mo dito?" I curiously and sat right beside him afterwards.

"Pinaki-usapan lang ako ni Mama na maging proxy n'ya muna para sa Summer Festival since hindi s'ya makakararing dahil sumabay ang SF sa Fashion Week sa Russia" pagpapaliwanag n'ya. Now that he mention his mom parang alam ko na kung sino ang tinutukoy n'yang Mama.

"Georgina Dela Vin is she your mother?" muli kong tanong mabigyang kasiguraduhan lang ang mga assumption ko kaya ganoon na lang ang pagka-amaze ko ng tumango s'ya sa 'kin. "Oh God! I'm her fan I would realy want to meet the Great Georgina Dela Vin" I mutter and smile.

Ang mama n'ya lang naman kasi ang isa pinaka-sikat at maimpluwensya'ng modelo sa iba't ibang bansa isa rin s'ya sa nagtaguyod ng Summer Festival na 'to na dinadaluhan ng iba't ibang modelo mula sa iba't ibang bansa.

Muling nabasag ang katahimikan sa pagitan naming dalawa ng tumunog ang kanyang telepono'ng maagap n'ya namang sinagot.

"Ma naman hindi naman madali ang hinihingi n'yo sa 'kin na parang instant noodles na ilang saglit pagkatapos n'yong hingiin ay nandyan na" rinig kong frustrated na sinabi n'ya mula sa kabilang linya.

"Please just gave me more time, I'm doing my best! H'wag ka ng makialam, Ma, kapag meron na tatawag ako sa'yo agad" ani n'ya atsaka ibinaba at kapag kwan ay muling tumabi sa 'kin.

"Mothers are really pain in our ass" he blurted as he throw a small rock on the shore. Nagkibit balikat lang ako. "I don't know, namatay ang mommy ko habang pinapanganak n'ya ko kaya naman hindi ko naranasang magkaroon ng sakit ng ulo dahil sa demand ng isang nanay. How I wish na sana naranasan ko rin 'yan"

Hindi ko alam kung anong ibig sabihin ng ekspresyon sa mga mata n'ya habang tinitigan n'ya ko matapos sabihin ang mga 'yon. "H'wag kang maawa sa 'kin"

Marahan s'yang umiling atsaka nag-iwas ng tingin. "Hindi naman ako naawa, its just that you really are something" he utter and once again let his sentence hang in the mid-air hilig n'ya talaga atang gawin ang bagay na 'yon.

"Can you be my wife?" He asked out of the blue. Walang bahig ng pagbibiro sa mukha  n'ya kaya hindi ko alam kung nagbibiro ba s'ya o kung seryoso ba 'yon. "Nagbibiro ka lang di 'ba?" Nakangiting tanong ko sakanya pabalik ngunit marahan s'yang umiling.

"I'm dead serious" he mutter that somehow makes me feel iritated. Pakiramdam ko kasi pinaglalaruan n'ya rin ako. "Excuse me? What languange are you using? Because your question just sound bullshit for me" I hissed and stand up immediately.

Baka parte pa rin 'to nang pantitrip sa 'kin ni Daphne kaya naman galit na galit na iniwan ko si Aerom doon.

Isang malalim na buntong hininga ang kumalawa sa 'kin bago ko tuluyang binuksan ang pinto at pumasok sa loob. "S-sancho" mahinang pagtawag ko sa pangalan n'ya ngunit nanatili lang s'yang tahimik, hindi gumagalaw at nagpapapanggap na tulog.

"Sorry na kasi, pumayag lang naman ako kasi tinulungan n'ya 'ko nung pinapahiya ako ni Daphne" kalmadong sambit ko at nahiga sa tabi n'ya. Tatayo na sana ulit ako at pupunta sa 'king higaan ng bigla s'yang magsalita. "Bakit ako? Lagi naman kitang tinutulungan pero hindi ka pa pumayag na magdate tayo" ani n'ya sa nagtatampong tono na labis ko namang ikinagulat.

"A-ano? Hindi naman talaga 'yon date parang nag-usap lang naman kami and you never did ask me for a date, Sancho" taas kilay na sinabi ko sakanya.

I could almost feel those butterfly in my stomach as soon as I saw the smile  in his lip. Damn! I really like him.

"You mean if I would ask you on a date you'll say yes?" nag-aalalangan at nahihiyang tanong n'ya na maagap kong tinanguan habang pilit na kinukubli ang kilig na lumulukob sa 'king sistema.

"Bakit hindi? Kung hindi mo lang napapansin dahil tanga ka. I like you Sanco Ybanez" I mutter then smile afterwards. Pakiramdam ko ako na ang pinakamabuting tao nang magawa kong maibalik ang matatamis na ngiti sakanyang labi.

"Is that so? Then maybe we really should nagsasawa na 'kong magselos ng wala naman akong karapatan" ani n'ya atsaka dinampian ng halik ang aking noo. Hindi ko mapagilin ang pagngiti dahil sa narinig at ginawa n'ya.

"Kung dati mo pa sinabi 'yan edi sana matagal ka ng may karapatan hindi ba?" I blurted that made the both of us smile. Sa kabila ng mga nangyari hindi ko alam na magiging ganito pa rin pala ako kasaya.

"Ano namang pinag-usapan n'yo ng Aerom na 'yon?" May buong kyuryosidad na tanong ni Sancho habang magkatabi kaming nakahiga at inuunan ko ang kaliwang braso n'ya.

The thought of Aerom asking me if I could be his wife suddenly came flashing back. "Nothing important" pagsisinungaling ko sakanya at kaagad naman akong inusig ng aking konsensya.

"Ganoon ba? Sige matulog na lang tayo maaga pa ang flight natin pabalik ng Manila bukas" Sancho whisper as he turn the lampshade off.