โจนาธานเฝ้ามองยัยจอมจุ้น...หล่อนเงียบไปหลังการสนทนานั่น คำพูดของเขาคงกระทบใจหล่อน คนพูดมากชั่งสอนอย่างหล่อน ถึงได้หุบปากเงียบ
“คุณจะนอนเลยมั้ยคะ? วาดจะได้หรี่แสงไฟ”
แต่หล่อนก็ยังทำหน้าที่ตัวเอง คอยดูแลเขา เพียงแต่ดวงตาคู่นั้นของหล่อน พยายามที่จะเลี่ยง ไม่มองสบนัยน์ตาเขาเหมือนเคย...สงสัยเขาต้องรู้เรื่องของหล่อนเสียบ้าง จะได้รู้ว่าหล่อนมีปมอะไรนักกับกาสิโน หล่อนถึงมีปฏิกิริยาเช่นนั้น ตอนที่เขาเอ่ยถึง...
ไฟฟ้าถูกปิด เมื่อโจนาธารควรได้พักเต็มที่ วันวาดนั่งอยู่ประจำที่เดิม หล่อนทำงานของหล่อนไป จนกระทั่งคนป่วยหลับ หญิงสาวจึงถือโอกาสพักตา...
เป็นอีกวันที่โจนาธานรู้สึกแปลกๆ เขาลืมตาขึ้นมาก็เห็นหล่อนฟุบหลับอยู่ที่เดิม...เหมือนเมื่อวาน ร่างเล็กๆ นั่นดูเล็กบางและไร้พิษสง ใครจะรู้ล่ะ ทันที่ที่หล่อนลืมตา หล่อนก็มักจะทำตัวเป็นมนุษย์จอมพลัง ทำนั่นนี่ไม่หยุด เหมือนกับว่ากลัวเวลาจะผ่านไปแบบไร้ค่า...
ร
