วันวาดตะกุกตะกัก...เธอละล้าละลัง...ไม่รู้ว่าควรตอบอย่างไรดี รู้แค่ว่า เธอควรรั้งชายหนุ่มเอาไว้ก่อน ก่อนที่เขาจะเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น
“คุณเบนยังไม่ตื่นค่ะ”
เธอตอบเสียงดังๆ หวังให้คนในห้องได้ยิน เขาสองคนจะได้เตรียมตัวพร้อม...ไม่หลุดพิรุธให้คนนอกรู้...
โจนาธานขมวดคิ้ว เขากดปุ่มที่เก้าอี้จนวีแชร์เคลื่อนที่เข้าไปใกล้ๆ ประตูห้องพี่ชาย
“เสียงดังทำไม...อยู่แค่เนี้ยะ!! ไงก็ได้ยิน....”
เบนเปิดประตูผั๊วะ!! เขาหน้าซีด ก่อนจะรีบปรับเปลี่ยนสีหน้า “มีไรวะโจ...บุกมาหาถึงห้อง...”
ชายหนุ่มคนน้องเหลือบมองวันวาด หน้าหล่อนซีดๆ พิกล ก่อนจะหันไปมองพี่ชายที่ดูตื่นๆ รนๆ ไม่ต่างกัน...ความหึงหวง ผุดขึ้นมากลางใจ สองคนนี่มีพิรุธ และเขาต้องรู้ให้ได้...
“เปล๊า!!” โจนาธานตอบเสียงกระชาก “แค่จะแวะมาบอกฉันจะออกไปข้างนอก กลัวพี่ไปหาแล้วไม่เจอ...”
“แค่นี้เอง...สั่งใครก็ได้นี่หว่า...แล้วจะไปไหนกันล่ะ ไปแต่เช้าเชียว...”
