“เชิญค่ะ คุณพ่อกับคุณพิอยู่ข้างใน วาดขอตัวนะ จวนได้เวลาทำงานแล้ว”
วันวาดตัดบท หากมัวโอเอ้...เธอจะไปสาย
“ได้ข่าวว่า...เธอไปดูแลคนของ ‘รูธ’ เขาเป็นยังไงบ้างล่ะ ดีขึ้นยัง”
โจนาธานเป็นขวัญใจสาวๆ เขาเป็นนักรักที่ขึ้นชื่อ เสียดายที่พิไลลักษณ์ยังไม่ทันได้ทาบ เขาก็เกิดอุบัติเหตุเข้าเสียก่อน
“ค่ะ ดีขึ้นแล้วค่ะ”
วันวาดตอบแกนๆ เธอรู้ดีว่าพิไลลักษณ์อยากรู้อะไร
“เขามีโอกาสหายไหม?” หญิงสาวตาลุก รีบขยับเขาไปถาม...
“มีค่ะ ถ้าเขาพยายาม วาดขอตัวนะคะ” เธอเดินเลี่ยง หากไม่อยากไปสาย คงต้องรีบไปก่อนที่พิไลลักษณ์จะรั้งไว้
“เชอะ!! ก้มหน้าทำงานเหมือนควาย ต่อให้แก่ทำงานทั้งชีวิต ก็ไม่สามารถใช้หนี้คุณพ่อได้หมดหร๊อก!! ถ้าคุณพ่อยังไม่หยุดสร้าง”
คำพูดของพิไลลักษณ์ที่ลอยลมตามมานั้น วันวาดเห็นด้วย แต่ใครล่ะจะห้ามท่านได้ เมื่อท่านเป็นผู้ให้กำเนิด คงต้องทนไปจนกว่าท่านจะสำนึกเอง เธอเป็นลูก ก็ต้องก้มหน้ารับใช้กรรมไป
