Merih Anlatıyor
Karen'i en son göreli kaç gün olmuştu bilmiyordum, bu izbe yere kapatılalı kaç gün oluyordu bilmiyordum. Karnımdaki yaranın seyri iyiye gitmiyor gibi hissetsem de tek önemsediğim şey mavi gözleri olan kızın iyi olmasıydı. Arkamda plastik kelepçe ile bağlanmış olan bileklerim sızlamaya devam ederken susuzluktan kuruyan dudaklarımı kemirdim.
O gün Nefes ile boğuşmuştuk ve şerefsiz beni bıçaklamıştı ama çok ciddi bir şey değildi en azından dikişimi atan doktor öyle söylemişti fakat kapının önünde nöbet tutan hayvanlar beni kaçırırken tekrar dikişlerimi açmış olmalıydılar çünkü kıyafetimin üzerine çıkan kanı görebilliyordum.
"Çişim geldi!" diye bağırdığımda bana su bile vermeyen bu heriflerin tuvalete izin vermelerini beklemiyordum fakat şansımı deneyecektim.
"Size diyorum
