ยัยอ้วนขี้อ้อน

ตอนที่ 2 ใจร้าย

Episode 2 ใจร้าย



ฉันรีบหันไปตามเสียงด้วยน้ำตาที่เจิ่งนองเต็มใบหน้า

" พี่บอล!! ช่วยหนูด้วย อึก ฮื่อๆ พะ...เพื่อนพี่ใจร้าย "

" ไอ้บอล!! " เพื่อนพี่บอลพูดพร้อมกันเป็นเสียงเดียว

" มาสิมึงมาแจมกัน... อาหารมาให้กินถึงที่เลยว่ะ 555+ " พี่พันพูด

" ลาบปากแม่งมาให้เอาถึงที่เลย 555+ " พี่ปอนพูดเสริม

" พวกมึงหยุดได้แล้วและปล่อยหล่อนไปสะ " น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่บอลดังขึ้น

" อะไรวะ อุตส่าห์ล่อมาถึงที่ อย่าให้มันต้องสูญเปล่าสิวะ งั้นให้มึงก่อน เอาดิ " พี่ทามพูดจบชี้นิ้วมาที่ฉัน

" พูดไม่รู้เรื่องเหรอ กูบอกให้ปล่อยหล่อนไปซะ " พี่บอลตะเบงเสียงอีกรอบ

" เออๆ ปล่อยก็ปล่อย " พี่พันพูดอย่างยอมง่ายๆ

" โธ่..เว้ยยย!! ไปๆ " คนที่เหลือส่งเสียงไม่พอใจ แต่เหมือนจะทำอะไรไม่ได้ เลยต้องถอยไปก่อน

แล้วพวกเพื่อนพี่บอลก็เดินออกไป เหลือแค่พี่บอล

" ร่านดีนัก เป็นไงละมึง " พี่บอลพูด

ฉันยังตกใจไม่หาย เลยเงียบไปไม่ตอบโต้อะไร

พี่บอลมองฉันแล้วยกยิ้มที่มุมปากแบบเหยียดๆ

" ก็...ก็หนูมาหาพี่บอลไง แต่ ไม่คิดว่าเพื่อนพี่จะใจร้าย ฮื่อๆ ฮึก! " ฉันพูดออกไปทั้งน้ำตา

" เหอะ โง่ฉิบหาย ลุกขึ้น กลับบ้านไป " เขาพูดจบแล้วกำลังก้าวเท้าเดิน

" อึก ฮื่อ ปะ...ไปกับพี่ได้ไหม นุ่นกลัว "

" ภาระกู " พี่บอลพูดพร้อมส่ายหัว

" ฮื่อ อึก "

พี่บอลไม่พูดอะไรเดินลิ่วออกไป ฉันหันซ้ายขวารีบใส่กระดุมที่ยังไม่ขาด แล้วลุกขึ้นวิ่งตามออกไป

" เดินให้มันห่างๆ หน่อยเกะกะ.. " พี่บอลพูดเสียงดัง

" บรรยากาศมันวังเวงอ่ะ อึก.. " ฉันกลัวจริงๆนะ

มันตอนเย็น เพื่อนในโรงเรียนก็คงกลับหมดแล้วด้วย ฉันเดินติดพี่บอลสุดๆ ถ้าสิงได้ คงสิงไปแล้ว

" ถึงหน้าโรงเรียนแล้ว บ้านอยู่ไหน " พี่บอลพูดพร้อมสะบัดแขนที่ฉันเกาะเขาไว้ระหว่างทางเดินออกมา

" จะไปส่งเหรอ " ฉันเช็ดน้ำตาพร้อมพูดน้ำเสียงที่ดีใจออกไป

" เปล่านะ อย่าสำคัญตัวเองเลย "

" หือ! อยู่ซอย 11 "

" ห้ะ...ซอย 11 เหรอ " พี่บอลดูตกใจนะ

" มีอะไรหรือเปล่าคะพี่บอลเอ่อ...แล้วพี่บ้านอยู่ไหนเหรอ? "

" ทำไมต้องบอก ไปได้แล้ว ไป๊ "

" ไปส่งหน่อยดิ หนูกลัว "

" อะไรอีก มาเองกลับเองสิ โน่นรถเมล์มาแล้ว ไปดิ "

" แล้วพี่ล่ะ "

" ... " พี่เขาไม่ตอบแล้วเดินอย่างไว

" พี่บอลๆ " ฉันเลยตะโกนเรียกเขาหยุดเลยหันมามองฉันพร้อมเลิกคิ้ว

" ขอเบอร์หน่อย...สิ " ฉันรวบรวมความกล้าพูดออกไปอีกครั้ง

พี่เขาไม่พูดอะไรแล้วเดินต่อทันที

" พี่บอล พี่บอล "

พี่เขาเดินไปไม่หันกลับมาเลย งั้นต้อง....

" พี่บอล!! อุ้ยย เจ็บอะ "

แกล้งล้ม!บนพื้นปูนพี่เขาหยุดหันมามองแวบนึงหันกลับไป เดินต่อ..

ชิ!! เกย์ป่ะเนี่ยะ ดูจะไม่แยแสผู้หญิงเลย

ฉันส่ายหน้าเบาๆแล้วขึ้นรถเมล์กลับบ้านทันที

ฉันชื่อ นุ่น อายุ17ปี มีพี่ชายคนหนึ่งชื่อพี่น้ำ พ่อแม่ ฉันทำงานรับเหมาก่อสร้าง

จริงๆบ้านพวกเราอยู่ ภาคเหนือเป็นบ้านของพ่อ ตั้งแต่เกิดแหละ แต่ตอนนี้พวกเราพึ่งย้ายมาบ้านเกิดของแม่ที่ภาคกลาง จริงๆที่ตรงนี้คือ ที่ดินว่างแต่พ่อกับแม่ร่วมกันสร้างบ้านขึ้นมา

พวกเรามีฐานะปานกลาง พี่ชายฉันไม่เรียนแล้วเขาทำงานอยู่ทางภาคเหนือกับลุงพี่ชายพ่อ ส่วนฉันย้ายมาอยู่ที่นี่กับพ่อและแม่เมื่อสามวันก่อนเปิดเทอมที่โรงเรียนใหม่ พ่อกับแม่มารับเหมาก่อสร้างแถวๆนี้เพราะที่นี่งานมันเยอะกว่า

@ถึงบ้าน

บ้านฉันเป็นบ้านสองชั้น ชั้นบนมีสามห้องนอนสามห้องน้ำในตัว ชั้นล่างมีห้องครัว มีห้องรับแขก ห้องน้ำ มันก็ไม่ได้ใหญ่ เวอร์อลังการอะไรหรอกนะ แต่ ที่ดินรอบๆบ้าน มีพื้นที่ว่างเยอะ ข้างหลังเป็นสวนผลไม้ ที่เมื่อก่อนรกร้าง แต่ตอนนี้ สะอาดสบายตา เพราะพ่อได้จัดการกับวัชพืชต่างๆ นาๆ ไปหมดแล้ว..

ฉันกำลังจะเปิดประตูรั้วเพื่อจะเข้าไปในตัวบ้าน แต่...

" หนูนุ่น " ฉันหันไปตามเสียงเรียกทันที

" คะ? ป้าบี สวัสดีค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ "

เพื่อนบ้านนะ บ้านติดกับบ้านฉัน เเละเป็นเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวที่สนิทกับเเม่ฉันด้วย

" หนูนุ่น คืนนี้มาทานข้าวบ้านป้านะ แม่หนูฝากหนูไว้ พอดีพวกเขามีงานด่วน สองสามวันนะ เลยต้องรีบไป " ป้าบีพูด

" อ๋อ ค่ะ "

ใจฉันนึกหวาดกลัวทันที คือที่นี่มันคือที่ๆฉันไม่คุ้นเคยเอาสะเลย ไม่ชอบอยู่คนเดียวและเป็นคนกลัวความมืดมากๆด้วย จริงๆแม่รู้แต่ทำไมทิ้งหนูนะ

" แม่หนูบอกป้าว่า หนูไม่ชอบอยู่คนเดียว มานอนบ้านป้าไหม ป้าอยู่กับลูกชายสองคนเอง... "

เกรงใจแหละ และฉันยังไม่ถึงกับคุ้นเคยกับป้าเขาสักหน่อยใครจะกล้าไปอะ

" แหะๆ ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยู่ได้ค่ะ ถ้าเกิดไฟไม่ดับ มีแสงไฟอยู่ก็โอเค แหะๆ "

" งั้นเอาเบอร์บ้านป้าไปนะ ถ้ามีอะไร ก็โทรมาหรือกรี๊ดดังๆ นะ เดี๋ยวป้าไปช่วย หนูช่วยเปิดประตูเชื่อม ระหว่างบ้านเราไว้ด้วยนะ.. " ป้าบีพูดพร้อมยื่นกระดาษแผ่นเล็กส่งมาให้ฉัน ในนั้นมีเลขสิบหลักอยู่

" ขอบคุณนะคะป้าบีที่เป็นห่วงหนู "

" จ้า ป้าเห็นเราเป็นลูกหลานคนหนึ่งแหละ เดี๋ยวป้าเอาแกงไปให้นะจ๊ะ ไปอาบน้ำก่อนไปลูก "

" ค่ะ "

รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที โชคดีที่ป้าบีเป็นเพื่อนแม่นะ...

@18:56 น.

ฉันนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ พรุ่งนี้วันเสาร์สะด้วยนอนดึกไม่เป็นไรหรอก เมื่อกี้ป้าบีเอาแกงเขียวหวานมาให้อร่อยมาก อิ่มแปล้เลย ป้าแก ขายข้าวแกงด้วยแหละ ส่วนลูกชายแกทำงานหลังเลิกเรียน ที่น่าตกใจยิ่งกว่าลูกชายป้าแกชื่อ บอลด้วยนะ ภาวะนาขอให้เป็นคนเดียวกันเถิด สาธุ 555+

@22:00 น.

ฉันปิดประตูล็อคกลอน เรียบร้อยขึ้นห้อง จะนอน แต่ไม่หลับ เลยเล่นFacebook

Nun kanniaka : เหงาจัง

อัพเดทตัวเองหน่อย ฉันกดโพสต์ทันที

เลื่อนดูคนอื่นไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายก็ง่วงฝืนต่อไม่ไหวจึง...

คร้อกฟี้....

07 : 08 น.

หงุดหงิดมากทั้งที่เป็นวันเสาร์แท้ๆ เพราะมันมีเสียงกีต้าร์ดังมาจากไหนไม่รู้หนวกหูชะมัดคนจะนอน

ฉันเริ่มมุดหัวใต้หมอน เสียงก็ยังดังอยู่ อวสานวันหยุด นุ่นจะไม่ทน.. เปิด หน้าต่าง ออกไปด้วย เพราะเสียงมาจากบ้านที่อยู่ติดกันคือบ้านป้าบีไง

ปรือตาขึ้นนิดหน่อยเพราะยังปรับแสงไม่ได้เท่าที่ควร กำลังอ้าปากจะด่า...แต่ ฉันขยี้ตาสองสามที

" ชัดเลย พี่บอล!! "

คนถูกเรียกชื่อที่กำลังดีดกีต้าร์ หันควับมาทันที..

" ยัยเด็กโง่... " เขาอ้าปากทำหน้าไม่ค่อยพอใจ ทำไม?

" โลกกลม พรหมลิขิตชัดๆ เลยง่ะ " ฉันพูดออกไปอย่างดีใจ

" พรมเช็ดเท้าสิไม่ว่า... " เขาพูดกับฉันทีไร เหมือนเคยโกรธกันมาก่อนอย่างนั้นแหละ

" พี่ลูกป้าบีเหรอ? "

" ... "

เขาหาได้สนใจนุ่นไม่ เขายังคงจ้องกีต้าร์ตัวเอง มันน่ามองกว่าเค้าเหรอ...

" พี่บอล ว่างไหม? "

" ... " เสียงของฉันราวกับเสียงนกเสียงกาเขาไม่แม้แต่จะชายตามองเลย

" สนใจหน่อยเซ่ "

จะบอกว่าหน้าต่างบ้านฉันกับพี่บอลห่างแค่ 1 เมตรได้มั้ง..

" รำคาญ !! " พูดออกมาแต่ละคำ จุก

'ปัง' พี่เขาปิดหน้าต่างไปเลย แห้วอีกเหรอ?

ฉันเป็นจำพวกที่ อยากได้ก็ต้องได้ แต่ไม่ชอบให้ใครบังคับ แล้วที่พวกเชลบังคับอะถ้าไม่ใช่พี่บอลฉันคงไม่ทำหรอก แต่คนนี้ดันเกิดถูกใจไงเลยตามตื้อ555+

ฉันไม่แรดไม่ร่านนะ แต่ขี้อ้อนน..555 อารมณ์ดีจังเลยนะตัวเอง

ฉันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยไปบ้านป้าบีสักหน่อย

กริ๊งงงง. กริ๊งงงง

เสียงอ๊อดหน้าบ้านพี่บอล รอให้คนในบ้านมาเปิด

" ครับๆ มาแล้ว เอ้ยย ยัยเด็กโง่..มาทำไมวะ " พอพี่เขาเห็นฉันถึงกับทำหน้าบึ้งทันที

" มาหาป้าบีค่ะ ไม่ใช่มาหาพี่สักหน่อย " ฉันพูดพร้อมกับยักไหล่

" อยู่ตลาดโน่น ตามไปดิ "

" ไม่เอาอะ กลัวหลง งั้นพี่เปิดประตู ให้หนูนั่งรอในบ้านได้ไหม "

" กลับไปรอที่บ้านเถอะ ไป๊ "

" พี่บอลใจร้าย "

"ฉันไม่เคยบอกนิ ว่าฉันใจดี "

" หนูหิว อ่ะ "

" หิวก็หากินสิ มาบอกเพื่อ? "

" ก็ป้าบีบอกเองนี่คะ ถ้าหิวมากินที่บ้านป้าได้เลยนะ "

" รู้จักเกรงใจคนอื่นเป็นไหมห้ะ ปฏิเสธบ้างก็ได้นะ "

" อุ้ย แรงง!! ตอนแรกปฎิเสธแล้วไง แต่พอเจอพี่ อยากมากินทุกวันเลย แหะๆ "

" ... " พี่เขาเงียบ

" กินพี่นะไม่ใช่กินข้าว "

" แรด!! "

" 555+ ทำไมต้องซีเรียส หนูพูดขำๆเอง นะคะ นะๆๆ ให้หนูเข้าไปนะ...หนูตาลายหิวมากเลยคอนนี้ "

" ยุ่งชะมัดว่ะ "

แอ๊ด!!

เขาเปิดประตูรั้วให้ฉันเข้าไป ฉันเดินตามเขาไปจุดกลางของบ้าน

" รอตรงนี้ เดี๋ยวไปเอาข้าวมาให้กิน "

" ไปด้วยๆ หนูกลัว " ฉันทำท่าทางแบบกล้าๆกลัวๆ หันซ้ายแลขวา

" ดัดจริตว่ะ งั้นรอตรงนี้แหละ สงสารหมาตาดำๆ "

" อืม ๆ รีบ ๆ " ถึงจะแรงแต่ดูจริงใจ555 อีตาบ้าคนปากไม่ตรงกับใจ

ผ่านไปห้านาที..หอม กลิ่นกับข้าวโชยมา คือพี่เขา ทำให้ฉันเองเลยเหรอ ได้ยินเสียง ตะหลิวกระทบกะทะอ่ะ.. ย่องไปดูดีกว่า. อุ้ยๆ มุมนี้หล่อ555+

แชะ แชะ ยกโทรศัพท์มือถือมาถ่ายจากข้างๆ

" ทำอะไร! " พี่บอลหันมาถามเสียงดัง

" ปะ...เปล่า นะ "

ฉันเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วเก็บมือถือไว้ทันที!

หลังจากนั้น ฉันก็กินข้าวจนเสร็จ เก็บไปล้าง ส่วนพี่บอลนะเหรอ ทำอะไรให้ฉันเสร็จพี่เขาก็ขึ้นห้องทันที

" ไปขอบคุณพี่เขาสักหน่อยดีกว่า คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง "

ฉันเดินขึ้นชั้นบน มองไปทางทิศที่อยู่ใกล้ห้องตัวเองเอะ...ห้องนั้นแน่ๆ

' ก๊อกๆ ก๊อกๆ '

แอ๊ด!!

" ขึ้นมาทำไม? " เขากอด อก จ้องหน้าฉัน

เสียงดุ!!

" คะ...คือ พี่ทำไรอยู่เหรอ? "

ฉันเอียงตัวดูเข้าไปในห้องนอนเขา แล้ววิ่งเข้าไปทันที...จะได้เห็นชัดๆ

" เเชทกับสาวๆ นี่เอง "

" ไม่มีมารยาท " เขาพูดจบเดินมาหาฉัน

" ชิ! วะ...ว้าว สวยสะด้วย "

" ออกไป "

เขากระชากแขนฉันทำเอาตกจากเก้าอี้ทันที ล้มลงไปนั่งบนพื้นน ก้นฉันเจ็บระบมเลย

" รุนแรงอ่ะ กับผู้หญิงตัวเล็กๆ เนี่ย "

" มึงเอาอะไรมาวัดวะ อ้วนอย่างกับช้าง แต่ก็นะมากกว่านี้กูก็ทำมาแล้ว ออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนถ้าไม่อยากเจ็บตัว "

พี่เขาตวาดเสียงดัง ตกใจกลัวอ่ะ... แต่ฉันทำใจดีสู้เสือต่อไป

" เออ เจ็บอ่ะ ลุกไม่ไหว อุ้มหน่อย " ฉันทำท่ากางมือออก

" อ่อยเหรอวะ กูไม่ชอบคนอ้วนว่ะ มึงจะออกไปดีๆ หรือจะให้จับโยนห้ะ... "

" กล้า " ฉันทำหน้ากวนไปอีก เพราะคิดว่าเขาไม่น่าจะทำ ฉันออกจะอ้วน เขาอุ้มไม่รอดหรอก

" เออ "

พูดจบพี่เขาอุ้มฉันโยน ออกไปหน้าห้องจริงๆ บนพื้นแข็งโป้ก ระบมทั้งตัว ผู้ชายอะไรโหดร้ายกับผู้หญิง แง่ๆ

" โอ้ยย!! เจ็บ "

" สำออย ไปได้ อีอ้วนหนักเป็นบ้าเลย "

โครมมม!! เขาปิดประตูห้องทันที.

เอาว่ะ ถอยตั้งหลักแป๊บเรื่องผู้ชายไว้ใจนุ่นนะ555+

❤️________❤️

นามปากกาByMinne