แขกคนแรกของวัน หน้าคุ้นๆ พิกล เรณูเดินนำหน้า มีเขาเดินตามมาเอื่อยๆ ผู้ชายคนนี้ดูกำยำและมีพลังแฝงในตัว ใบหน้าคมคายชวนมอง มีเสน่ห์แม้สีหน้าจะหน้าดูดุเถื่อน...
คมทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้ เขากางมือวางพาดพนักเก้าอี้ ตบมือลงเบาะข้างๆ พยักหน้าให้สาวบริการที่ยืนมองอยู่หน้าประตู
“ไม่อาบน้ำก่อนเหรอคะ?” เรณูเดินมานั่งข้างๆ
“ไม่ล่ะ พี่อาบมาแล้ว” คมตอบเสียงเรียบ มองเรณูซ้ำ สาวใสหน้าซื่อคนเดิมที่เขาเคยเจอที่บ้านเสี่ยหมู ผ่านไป3เดือน หล่อนดูกร้านขึ้น แต่ก็ยังมีความบริสุทธิ์หลงเหลืออยู่ในสีหน้า...
“เอาเบียร์หรือน้ำอัดลมเย็นๆ ไหมจ๊ะพี่” เรณูชวนคุย ท่าทีของเขาไม่เหมือนผู้ชายรักสนุกที่พอปิดประตูก็กระโจนใส่เธอเลย ทีท่าเขาดูสบายๆ
“ขอเบียร์ดีกว่า” คมตอบ...
เรณูเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์มาเปิดฝาและรินใส่แก้วมายื่นให้คม
“ได้ข่าวว่าจะเลิกเหรอ?” คมถามหลังจับเบียร์ไปอึกใหญ่
“จ้ะ”
“ทำไมล่ะ เจ้นิลเขาให้ค่าตัวไม่
