Yere basan ayağının topuğunun üzerinde geriye döndü Türker. Bara girmek için ısrar eden bir müşteri yüzünden açık olan kapı nedeniyle ses hâlâ kulaklarındaydı. Hipnoz olmuş gibi bara doğru yürürken caddenin ortasına doğru ilerlediğinin farkında değildi. Fren ve korna seslerine, başını camdan çıkartarak küfür eden araç sahiplerine rağmen duyduğu tek ses Başak’ın sesiydi. Onu çağırıyordu.
Taşlara mı döndü kalbin, gelmedin.
Aylar geldi geçti sen gelmez oldun.
Şans eseri araba çarpmadan barın önüne kadar ilerlediğinde kapıdaki iki görevli, içeri girmek için ısrar eden dört kişilik bir grupla tartışıyordu. Kendinde olmayan Türker, sesin kaynağına ulaşmak için yanlarından geçip, içeriye girdiğinde Başak şarkının son nakaratını söylüyordu.
Yârim, gözlerim yolda,
Beklerim ama sen gelmez oldu
