02:00น.
โรงแรมของท่านเจ้าสัว
เวียงพิงค์
“ท่านเขาจะไปไหนของเขาน่ะ?” ฉันที่ออกมาสูดอากาศนอกระเบียงห้องนอนหลังจากที่พวกเราทั้งแปดคนกลับจากตกหมึกกันแล้ว ทีมของฉันเป็นฝ่ายชนะ ฉันที่นอนไม่หลับจึงออกมาสูดอากาศข้างนอกก็ต้องรู้สึกแปลกใจที่เห็นร่างสูงใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกำลังเดินมุ่งหน้าไปทางทะเลฝั่งตะวักตกคนละทิศกับตอนที่เราไปตกหมึกกัน อะไรไม่รู้ดลใจให้ฉันวิ่งเข้าห้องนอนและหยิบผ้าตัวบางสีขาวมาคลุมไหล่ที่ฉันใส่เพียงชุดกระโปรงยาวสีขาวตัวบางสายเดี่ยวเพื่อเตรียมจะเข้านอนแต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันหยิบคีย์การ์ดและมุ่งหน้าวิ่งไปที่ลิฟต์ลงไปยังชั้นล่างตามท่านเจ้าสัวไปทันที เพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้วเกือบๆจะตีสองแล้ว เพราะพวกเรากลับจากตกหมึกก็เที่ยงคืนกว่าๆแล้ว แล้วนี้ท่านเจ้าสัวจะไปไหนของเขากันน่ะ ฉันวิ่งไปตามชายหาดเพื่อหาร่างสูงของท่านเจ้าสัว ดีน่ะที่เขาใส่เสื้อสีขาวมองง่ายหน่อย ท่านเจ้าสัวเดินออกห่างจาก
