EP.25 #นักเลงโต

1090 Words

คอนโด WX “ครายยย… จับมายหะ? อยากตายอ่อออ” ขณะที่ผมอุ้มยัยขี้เมามาวางลงบนเตียง เธอก็เริ่มโวยวายอีกครั้ง หลังจากเมาหลับไปตั้งนานสองนานจนผมสามารถแบกร่างเล็ก ๆ กลับมาถึงห้องได้อย่างอยู่รอดปลอดภัย เอาตรง ๆ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะเว้ย! รู้ไหมกว่าผมจะจับบีลีฟนั่งซ้อนบนตักเหนือถังหน้ารถได้แม่งยากเย็นแค่ไหน แล้วแม่งเสือกเป็นรถบิ๊กไบค์ด้วยไง จะโทรเรียกรถยนต์แม่งก็เสียเวลา ผมเลยจับเธอนั่งพาดมาแบบนั้นเลย ง่ายดี ไอ้พูดอ่ะมันก็ง่ายนะถ้ายัยขี้เมานี่ให้ความร่วมมือกันดี ๆ แต่นี่อะไรนักก็ไม่รู้! เมาแล้วอย่างกับหมาบ้า! ฟาดงวงฟาดงาก็ตั้งหลายรอบจนมือซัดเข้าหน้าผมไปที นี่ไม่พากลิ้งข้างทางก็บุญเท่าไหร่แล้ว! “ทำมายย… หนายยย… ครายอยากตายว้า… มาเล้ยย” ผมยืนกอดอกมองร่างบางบนเตียงที่เมาหนักจนหมดสภาพด้วยความรู้สึกสมเพช ผู้หญิงบ้าอะไรไม่รู้เมาแล้วโคตรนักเลงเลย ปกติบรรดาผู้หญิงที่ผมพบเจอมาส่วนมากเมาแล้วจะขี้ยั่ว ขี้อ่อย เซ็กซ์จัดไรงี้ แต่ยัยนี่อะไรวะ?? ท้าตีท้าต่อยไปทั่ว แถมยังยกมือขึ้นต่อยอากาศมั่วซั่วเลย น่ากลัวฉิบเป๋ง! นี่แหละนะที่เขาเรียกเหล้าว่าน้ำเปลี่ยนนิสัย มันใช้ได้ผลกับบีลีฟจริง ๆ เวลาเมาแล้วโคตรจะตรงข้ามกับตอนปกติมากอ่ะพูดเลย “มายอ่า… ม่ายสู้หรออ… โด่ววว ป๊อดว่ะ” แต่ก็นะ… เป็นแบบนี้มันก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียวหรอก ดู ๆ ไปแล้วบีลีฟในตอนเมาก็น่ารักดีนะ ไม่เหมือนตอนปกติที่ชอบทำหน้ายักษ์หน้ามารใส่ผมตลอดเวลา ไม่รู้จะเกลียดอะไรผมนักหนา “เฮ้อ เหนียวตัวชะมัด ไปอาบน้ำดีกว่า” ผมบ่นกับตัวเองพลางหันหลังเตรียมจะเดินออกจากห้องนอน หากทว่าสองเท้ากลับต้องชะงักนิ่งเพราะได้ยินเสียงบางอย่างลอยตามหลังมา “ฮึก… ฮือ” “…” ผมรีบหันกลับมามองร่างบางบนเตียงและก็พบว่ายัยขี้เมานักเลงโตเมื่อครู่หายตัวไปแล้ว เหลือเพียงยัยขี้เมาจอมดราม่าที่กำลังนอนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่บนเตียงแทน ผมชักเท้าเดินกลับมาปลายเตียงแล้วยืนมองบีลีฟอีกครั้ง รู้สึกขัดใจนิด ๆ ที่เห็นน้ำตาของเธอ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ตั้งแต่รู้จักกับผู้หญิงคนนี้มาผมเกลียดเวลาเธอร้องไห้ที่สุด “ทำมาย… ฉานไม่ดีตรงหนาย… ฉานม่ายสวยหรออ ฮึก” และก็เหมือนกับคืนนั้นเลย โวยวาย นักเลง และจบลงด้วยน้ำตา… บีลีฟมักเป็นแบบนี้เสมอเวลาเธอเมา ผมคิดว่างั้นนะ เพราะผมเพิ่งจะเคยเห็นเธอเมากับตาจริง ๆ เป็นครั้งที่สองเอง ครั้งแรกที่ได้เห็นก็คือคืนนั้นนั่นแหละ… คืนที่ทำให้สถานะระหว่างเราเปลี่ยนไป… . . . สองเดือนก่อน… ‘อ้าว จะไปไหนน่ะตาเว’ เสียงทักของแม่ดังมาจากชั้นล่างของบันได ท่านเงยหน้าขึ้นมองผมที่กำลังก้าวผ่านบันไดขั้นสุดท้ายชั้นบนสุดพอดี ผมชะงักแล้วหันกลับไปยิ้มตาหวานใส่ ผมเมาน่ะ ถึงไม่ได้เมาหนักมาก แต่ก็กรึ่ม ๆ พอสมควร ‘นอนแล้วม้า’ ‘เอ๊ะ… ไม่สบายหรือเปล่า ทำไมวันนี้นอนเร็วนักล่ะ ปาร์ตี้เลิกแล้วเหรอ’ แม่ขมวดคิ้วถามพลางชะเง้อมองออกไปนอกบ้านด้วยความสงสัย วันนี้ครอบครัวเราพากันมาเที่ยวบ้านพักตากอากาศริมชายทะเลเหมือนทุกปี ซึ่งปีนี้มีการจัดปาร์ตี้ริมหาดด้วย ‘แล้วตาฑีล่ะ ไม่กลับมาด้วยเหรอ?’ ‘เห็นว่าขอนั่งดื่มอีกสักแป๊บน่ะม้า เดี๋ยวก็คงตามมา’ ผมตอบแล้วหันกลับมาเตรียมจะเดิน แต่แม่เรียกไว้อีกรอบ ‘เดี๋ยวตาเว! รู้ใช่ไหมว่าห้องของลูกอยู่ห้องไหนน่ะ’ ‘ฮะ ถามทำไมอ่ะ’ ‘ก็คืนนี้ม้ายกห้องตาฑีให้หนูบีนอนน่ะสิ เวก็ให้พี่เขานอนด้วยคืนหนึ่งแล้วกันนะ’ ผมกำมือเล็กน้อยขณะฟังคำบอกเล่าของแม่ สายตาจับจ้องไปทางประตูห้องฝั่งตรงข้ามด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก ผมลืมบอกไปอย่างว่าวันนี้ไม่ได้มีแค่ครอบครัวของผมที่มาเที่ยว แต่มีครอบครัวของน้าเมบีกับน้ากาฬวาตมาด้วย และบ้านพักหลังนี้ก็มีห้องรับรองเพียงแค่ห้องเดียว ซึ่งคุณน้าทั้งสองคงจะพักในห้องห้องนั้น ส่วนลูกสาวของพวกท่านก็คงจะอยู่ในห้องนี้สินะ… กริ๊ก… ประตูห้องของผมถูกเปิดเข้าไปด้านในท่ามกลางความมืด ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำเอาเกือบจะสร่างเมาเลยทีเดียว ไม่รู้ว่าใครมาปรับอุณหภูมิลงขนาดนี้กัน ผมกดปรับอุณหภูมิให้เป็นปกติโดยไม่ได้เปิดไฟแล้วลากร่างกายอันแสนอ่อนล้าของตัวเองไปที่เตียงนอนหนานุ่ม ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดแรง ‘อื้อ… หนัก’ พลั่ก! ทันทีที่ร่างกายสัมผัสกับที่นอนนุ่ม จู่ ๆ ร่างของผมถูกเท้าปริศนาถีบเข้าข้างลำตัวสุดแรงจนกระเด็นเกือบจะตกเตียง โชคดีที่รีบใช้สองมือค้ำพื้นเอาไว้ได้ทันไม่อย่างนั้นใบหน้าหล่อ ๆ ของผมแหกแน่ ๆ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ… เพราะสิ่งที่ผมสนใจมากที่สุดตอนนี้ก็คือ… เท้านั่นมันเป็นของใครวะ?! พรึ่บ! แสงสว่างจากโคมไฟหัวเตียงวาบขึ้น ผมลุกขึ้นมายืนด้วยอาการมึนหัวเล็กน้อย สายตาพร่าเบลอพยายามหรี่มองร่างของใครคนหนึ่งบนเตียงตัวเอง มือหนายกขึ้นมาขยี้ตาแรง ๆ สองสามทีแล้วค่อย ๆ คลานขึ้นบนเตียงเพื่อจะมองคนคนนั้นใกล้ ๆ อีกครั้ง ความเมาบวกกับแสงไฟสลัวทำให้การมองเห็นของผมลดลงไปกว่าครึ่ง หากทว่าเมื่อได้เห็นใบหน้าสวย ๆ อย่างชัดเจน อาการเมาของผมแทบจะสร่างไปเลย นี่มัน… บีลีฟไม่ใช่เหรอวะ?!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more