ความรู้สึกแรกหลังจากลืมตาตื่นขึ้นมาคืออาการปวดหัวราวกับมันจะระเบิดออกมา ฉันค่อย ๆ ขยับตัว สายตากะพริบถี่เพื่อปรับการมองเห็นก่อนจะหยุดลงตรงที่ใบหน้าของใครคนหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ในระยะประชิด ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดชะงักแทบจะทันที สองตาเบิกกว้างตามมาด้วยเสียงหัวใจเต้นตึกตัก ๆ ผิดปกติ
อะ… อะไร… นี่มันอะไรกันเนี่ย…
ฉันตะโกนถามตัวเองในใจขณะยังคงจ้องมองใบหน้ายามหลับใหลของเวฬา สมองฉันเบลอไปหมด จำไม่ได้ว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง แล้วทำไมฉันถึงตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของผู้ชายคนนี้อีกแล้ว แถมเขายังนอนกอดฉันแน่น ริมฝีปากหนาพ่นลมหายใจกรุ่นร้อนมากระทบหน้าผากกันอย่างสม่ำเสมอ
เขายังหลับอยู่สินะ…
เมื่อเห็นว่าเวฬายังคงหลับสนิท ฉันจึงสบโอกาสเฟดตัวเองออกจากวงแขนของเขาอย่างช้า ๆ พยายามเคลื่อนไหวให้เบามือที่สุด เพื่อไม่ให้เขาตื่นขึ้นมาในตอนนี้ ไม่อย่างนั้นฉันได้มุดแผ่นดินหนีแน่ ๆ พอหลุดจากวงแขนอบอุ่นนั่นมาได้ก็ถึงค
