โรงพยาบาล HR
“ส่งแค่นี้ก็พอมั้ง ไม่ต้องตามเข้าไปหรอก”
ฉันหยุดยืนหน้าทางเข้าโรงพยาบาลก่อนหันกลับมาหาร่างสูงด้านหลัง เขากำลังจะเดินตามฉันอยู่ ตอนแรกคิดว่าแค่จะมาส่งเฉย ๆ แต่ไหงจอดรถแล้วลงมาเดินตามเป็นลูกหมาหลงทางแบบนี้ล่ะ แล้วดูสายตาของบรรดาพยาบาลสาว ๆ รอบตัวพวกเราสิ พากันส่งตาเล็กตาน้อยให้เขากันใหญ่
“ไม่เอาอ่ะ อยากเดินไปส่ง” เวฬายืนล้วงกระเป๋าท่าทางเท่ ๆ พลางใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มจนมันป่องนิด ๆ สีหน้านี่บ่งบอกชัดเจนว่าไม่ยอมกลับง่าย ๆ แน่ ฉันกลอกตาใส่เขาแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินหนีเข้าโรงพยาบาล
ตามใจแล้วกัน อยากทำอะไรก็ทำเลย
“เลิกเวรกี่โมงอ่ะ เดี๋ยวเฮียมารับ” เวฬาเดินเร็ว ๆ เข้ามาขนานข้างกับฉัน ซึ่งการกระทำของเขาเรียกความสนใจจากคนรอบข้างอย่างมาก ก็เล่นแต่งตัวเท่ขาดใจซะขนาดนี้ ใครบ้างจะไม่มองอ่ะ ชุดหนังของพวกไบค์เกอร์นั่นแหละสไตล์เขาเลย
“ไม่ต้อง กลับเองได้น่า ว่างนักหรือไง” ฉันเ
