“SIR,” tawag kay Red ng kawaksi na si Lolitha, bitbit ng babae ang laundry basket.
“Bakit?” tanong niya rito. Kauuwi niya lang galing sa trabaho. Nasa kalagitnaan na siya ng hagdan nang makasalubong niya ito.
“Kanina lang may tumawag sa telepono at hinahanap kayo. Vivian ang pangalan. Sabi ko nasa trabaho ka pa.”
Niluwagan niya ang necktie. “Anong sabi niya?”
“Tatawag na lang daw siya ulit.”
Marahang tumango si Red. “Salamat, Lolitha. Um, palitan mo ang kobre-kama sa kuwarto ko,” utos niya nang maalala ang marka ng dugo roon. At muli, nakaramdam siya ng sundot ng konsensya sa kaibuturan dahil sa nangyari sa kanila ng babae. “Huwag na pala. Ako na ang magpapalit ng kobre-kama at maglalaba. Ihanda mo na lang ang sabon na gagamitin ko.”
“Po?” Sa namimilog na mga mata, hindi ito ma
