ร่างสูงสง่าในชุดสูทราคาแพงเดินลงบันไดตามกลิ่นหอมมาอย่างเร่งรีบ ธนาคิมเตรียมจะเอ่ยถามเมนูอาหารเช้ากับป้าแมวแต่สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปเห็นมะลิลาที่กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมสำรับพอดี เขาจึงเก็บน้ำเสียงสดใสเอาไว้ เดินไปนั่งประจำที่เงียบๆ
“เมื่อคืนหลับสบายไหม” บิดาเอ่ยถาม
“ก็ดีครับ”
ก็ดี… คำตอบของลูกคาดเดาไม่ยาก
“แล้วหนูมะลิล่ะ หลับสบายไหมลูก”
ชายกลางคนเอ่ยถามลูกสะใภ้
“สบายค่ะ” มะลิลาตอบไม่เต็มเสียงนัก รู้ว่าที่ท่านถามคงเป็นเพราะป้าแมวบอกเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฟังหมดแล้ว
“เมนูเช้านี้เป็นโจ๊กเหรอ อืม น่าอร่อยนะ” พ่อสามีชมก่อนชิม แค่จมูกรับกลิ่นหอมก็มั่นใจว่ารสชาติต้องอร่อยอย่างแน่นอน
ธนาคิมเองก็คิดเช่นนั้น กลิ่นหอมเย้ายวนไปถึงชั้นสอง เปิดประตูออกมาจากห้องน้ำย่อยในท้องเขาก็ร้องไม่หยุด
“ทานคู่กับปาท่องโก๋ อร่อยดีค่ะ” มะลิลาหยิบปาท่องโก๋ที่ซื้อมาจากตลาดตอนเช้าแบ่งใส่จานให้ผู้ร่วมโต๊ะ
