Araf, işlerini bitirip bilgisayarını kapatarak yerinden kalktı. Koltuğun başına astığı ceketini alıp odadan çıkarken ifadesiz yüzünü takındı. Yorgunluktan ve halsizlikten her tarafı ağrıyordu ama bunu dışarıya yansıtma gibi bir huyu yoktu. Kaldı ki onun alışkanlık haline gelen bu tepkisizliği yüzünden istese de halini dışarı belli edemezdi.
Adımlarını asansörün kapısında durdurup düğmeye bastı. Sessizliği çığ olup büyürken yanına gelen Güneş Hanım'a kısa bir bakış atıp önüne döndü.
"Dinliyorum Güneş Hanım." tek düze sesi yanındaki bedeni titretmiş, kısık soluk alıp bırakmasına neden olmuştu. Geçen ay kadar süre içerisinde her türlü haline şahit olduğu adamın ses tonuna bir türlü alışamamıştı Güneş.
"Yarın saat 11:00'da Baş Holding ile toplantınız var efendim. Öğleden sonra ise art ar
