แผนรัก...คืนไม่รัก

ตอนที่ 3 ผู้หญิงมักจะไว้ใจผู้หญิงด้วยกัน

เวลาล่วงเลยไปจนเกือบตีสาม เสียงเพลงในไนต์คลับสุดหรูแห่งนี้ จึงเปลี่ยนเป็นจังหวะที่เร็วขึ้น บรรดานางแบบสาวชาวอเมริกันต่างพากันลุกจากเก้าอี้ แล้วโยกกายไปมาตามจังหวะของเสียงเพลงอย่างสนุกสนาน ส่วนทางด้านกลุ่มของนางแบบสาวชาวไทยเองก็ไม่แพ้กัน แน่นอนว่าถ้าเจ๊ลูซี่เป็นผู้นำทีมแล้วล่ะก็ มีหรือที่บรรยากาศฝั่งนี้จะไม่ครื้นเครง

ส่วนคนที่ดูจะไม่สนุกสนานไปกับคนอื่น ก็คงหนีไม่พ้นอิงวรา เธอเอาแต่นั่งจิบพันซ์สีสวยแก้วแล้วแก้วเล่าอย่างเบื่อหน่าย จนเธอตัดสินใจลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ทางด้านซ้ายของไนต์คลับ เอเบลที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์บาร์มองตามนางแบบสาวชาวไทยไปจนร่างระหงลับสายตา

“เอเบล... คุณต้องการความช่วยเหลือหรือเปล่าคะ”

คู่ขาของพี่ชายเดินเข้ามาสนทนากับเขา มาเฟียหนุ่มปรายตาไปมองหญิงสาวที่เพิ่งเดินมาหยุดยืนตรงหน้า ก่อนที่เขาจะถามเธอออกมาอย่างสนใจ

“แล้วคุณจะช่วยผมยังไงครับ...รีน่า”

“ผู้หญิงน่ะ มักจะไว้ใจผู้หญิงด้วยกัน...จริงไหมคะ” รีน่าเห็นน้องชายของคู่ขาสนใจในสิ่งที่เธอเสนอ จึงได้เอ่ยออกมา เอเบลเลิกคิ้วหนาขึ้นสูงพลางพยักหน้าขึ้นลง

“ถ้าอย่างนั้นผมขอดูความสามารถของผู้หญิงที่ได้ใช้เวลาร่วมกับพี่ชายของผม นานกว่าผู้หญิงคนอื่นหน่อยก็แล้วกัน” มาเฟียหนุ่มยิ้มออกมา หลังจากที่เขาได้กล่าวประโยคที่ทำให้นางแบบสาวชาวอเมริกันยิ้มกว้างด้วยความพอใจเช่นกัน

รีน่าจึงเดินไปสั่งบาเทนเดอร์ ให้เตรียมพันซ์สำหรับนางแบบสาวชาวไทย และแน่นอนว่าในแก้วนั้นไม่ใช่พันซ์ธรรมดา เพราะผู้หญิงที่น้องชายคู่ขาของเธอสนใจ ดูเหมือนจะเป็นคนที่ระวังตัวกว่าที่คิด และหญิงสาวก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเอเบลเลยสักนิด ไม่นานนักอิงวราที่ไปเข้าห้องน้ำก็เดินกลับมาที่โต๊ะ แต่ทว่าโต๊ะนั้นก็ไม่มีใครนั่งอยู่เช่นเคย เพราะทุกคนต่างพากันลุกจากโต๊ะ แล้วไปสนุกสนานอยู่ด้านหน้าเวที ดีเจชื่อดังระดับโลกถูกเอวานจ้างมาเพื่อเปิดเพลงให้สาวๆ ได้เต้นกัน

“สวัสดีค่ะ”

เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นจากทางด้านหลัง เป็นภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกัน ทำให้อิงวราหันกลับไปมอง แก้วพันซ์สีสวยถูกส่งมาให้ นางแบบสาวชาวไทยจึงยื่นมือไปรับมาตามมารยาท

“สวัสดีค่ะ คุณคือนางแบบชุดชั้นในแบรนด์ดังของอเมริกาใช่ไหมคะ”

เมื่อได้เห็นหน้าของผู้หญิงที่เข้ามาทักทายเธอชัดๆ อิงวราจึงรีบทักทายกลับและเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เพราะอีกฝ่ายนั้นเป็นถึงซูเปอร์โมเดลที่มีชื่อเสียงระดับโลก ถ้าเทียบกับเธอแล้ว เธอยังเป็นที่รู้จักได้ไม่ถึงเสี้ยวหนึ่งของอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ

“ใช่ค่ะ รีน่า คาร์สันค่ะ” นางแบบสาวชาวอเมริกันแนะนำตัวออกมา ก่อนที่จะยื่นมือไปจับกับหญิงสาวชาวไทยตรงหน้า

“อิงค์ อิงวรา ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” อิงวราแนะนำตัวเธอเองเช่นกัน

“เห็นเอวานบอกว่า คุณเป็นเพื่อนกับน้องสะใภ้ของเขาใช่ไหมคะ” รีน่าถามออกมาอย่างเป็นมิตร

“เคยเป็นเพื่อนร่วมงานกันมาก่อนน่ะค่ะ เมื่อก่อนฮาน่าเคยไปเป็นนางแบบอยู่ที่ประเทศไทยพักหนึ่ง พวกเราเลยมีโอกาสได้ร่วมงานกัน”

อิงวราตอบอีกฝ่ายออกมาตามความจริง เพราะเธอไม่ได้สนิทสนมกับเจ้าสาวหมาดๆ เท่าไหร่นัก ที่ผ่านมาเธอเจออลินาที่บริษัท และตามงานเดินแบบเท่านั้น เมริสาต่างหากที่ถือว่าเป็นเพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียวของอลินา

“อ่อ...อย่างนี้นี่เอง อืม...เป็นยังไงบ้างคะ เมืองชิคาโก้น่าอยู่ไหม” รีน่าเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้สึกอึดอัด

“ค่ะ” อิงวราตอบเพียงสั้นๆ แต่ทว่าในใจกลับคิดว่า เธอคงไม่มีโอกาสได้มาอยู่ที่นี่

“รีน่าว่าเราสองคนมาชนแก้วกันดีกว่าค่ะ”

นางแบบสาวชาวอเมริกันชักชวนหญิงสาวชาวไทยที่ดูเป็นคนพูดน้อยตรงหน้าดื่ม เพราะเธอจะได้กลับไปหาเอวานเสียที ขืนปล่อยเขาไว้ในกลุ่มนั้นนานๆ พวกนางแบบ นักแสดงพวกนั้นคงดึงดูดความสนใจของเขาไปเสียก่อน จะกลับกลายเป็นว่าเธอช่วยน้องชายของเขาสมหวัง แต่เธอกลับต้องเป็นฝ่ายผิดหวังเสียเอง

สองสาวต่างสัญชาตินั่งพูดคุยและดื่มพันซ์ด้วยกันหมดไปสองแก้ว รีน่าจึงขอตัวกลับไปที่โต๊ะของเธอ อิงวราไม่ได้รั้งนางแบบสาวชื่อดังเอาไว้ เธอรู้สึกยินดีที่อีกฝ่ายเข้ามาทักเธอก่อน แต่ไม่แน่ใจว่า ที่อีกฝ่ายอยากผูกมิตรกับเธอ เพียงเพราะคิดว่าเธอเป็นเพื่อนกับภรรยามาเฟียลำดับสามของตระกูลวินเทอร์หรือเปล่า หญิงสาวถอนสายตาจากรีน่า แล้วมองไปรอบๆ เธอเห็นเอเบลที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์บาร์ตามลำพัง ไร้สาว ๆ รายล้อมรอบกาย ต่างจากเอวานพี่ชายคนโตที่นั่งอยู่ในวงล้อมของสาวๆ

“อุ๊ย!!”

อิงวราอุทานออกมา เมื่อสายตาคมสบเข้ากับตากลมโตของเธอเข้าพอดี ทว่านอกจากสายตาคมของเขาแล้ว ริมฝีปากหนากลับฉีกยิ้มส่งมาให้เธอ หญิงสาวหันมองซ้ายมองขวาก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยู่ข้างๆ เธอ หัวใจของนางแบบสาวชาวไทยเต้นแรงอีกครั้ง และเป็นทุกครั้งที่สายตาของเธอสบเข้ากับนัยน์ตาคมของเขา

“นี่...น้องอิงค์ ไปเต้นกับพวกพี่สิ นั่นเห็นไหม ดีเจเบิร์ก ดีเจดังระดับโลกเลยนะ”

ธัญญ่าที่ผละออกจากกลุ่มของเจ๊ลูซี่ออกมาได้ รีบชักชวนนางแบบสาวที่เธอดูแลทันที วันนี้เธอสนุกและรู้สึกผ่อนคลายมาก เหมือนความเหน็ดเหนื่อยจากงานหนักที่ผ่านมา หายไปเป็นปลิดทิ้ง

“พี่ธัญญ่าไปสนุกเถอะค่ะ อืม...อิงค์รู้สึกร้อนๆ อิงค์ว่าจะขอตัวกลับโรงแรมก่อน” อิงค์วราเริ่มรู้สึกไม่ค่อยสบายตัว ร่างกายเธอร้อนวูบวาบแปลกๆ

“หืม.. ให้พี่ไปส่งไหม” ธัญญ่าแม้ว่าเธอจะรู้สึกสนุกสนานกับค่ำคืนนี้ แต่ทว่าเธอก็ยังคงไม่ละเลยหน้าที่ดูแลนางแบบสาว

“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวอิงค์กลับเองดีกว่า นานๆ ทีพี่ธัญญ่าจะได้ปลดปล่อยสักที กลับไปสนุกกับทุกคนเถอะค่ะ” อิงวราปฏิเสธ เธอไม่อยากทำให้ธัญญ่าหมดสนุก เพราะนานๆ ทีผู้จัดการส่วนตัวของเธอคนนี้จะมีโอกาสดีๆ แบบนี้สักที

“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ กลับไปถึงอาบน้ำแล้วพักผ่อนเลยนะ” อิงวราพยักหน้าก่อนที่จะลุกขึ้นยืนแล้วคว้ากระเป๋าถือของเธอมาถือเอาไว้

“ฝากบอกเจ๊ลูซี่กับทุกคนด้วยนะคะ ว่าอิงค์ขอตัวกลับก่อน” อิงวราเริ่มรู้สึกถึงอาการแปลกๆ เธอเหมือนจะควบคุมตัวเองไม่ได้ ธัญญ่าไม่ได้สังเกตอาการที่แปลกไปของหญิงสาว เธอรับปากก่อนที่จะรีบเดินกลับไปเข้ากลุ่ม โดยไม่หันกลับมามองอิงวราอีก นางแบบสาวชาวไทยจึงรีบเดินออกจากไนต์คลับสุดหรูแห่งนี้ไป

“ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณแล้วนะคะเอเบล”

รีน่าเดินเข้ามาบอกคนที่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม พร้อมส่งยิ้มให้มาเฟียหนุ่ม เขาพยักหน้ายกแก้วบรั่นดีขึ้นมากระดกรวดเดียวจนหมด แล้วจึงรีบเดินตามเป้าหมายไปอย่างเร่งรีบ

ระหว่างทางเดินอิงวราเริ่มรู้สึกร้อนรุ่มจนทนแทบไม่ไหว โรงแรมที่เธอพักยังต้องนั่งแท็กซี่ไปอีกเกือบครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึง และเธอเองก็ไม่แน่ใจว่าตอนนี้จะเรียกแท็กซี่กลับไปทันอาการประหลาดนี้หรือเปล่า แต่ในขณะที่หญิงสาวกำลังเร่งฝีเท้า มือหนาของฝรั่งหนุ่มร่างโต กลับคว้าข้อมือเล็กของเธอเอาไว้ ทำให้เธอหยุดชะงักแล้วหันกลับไปมอง

“คุณเอเบล” เสียงหวานเรียกขานเขาออกมาเมื่อได้เห็นหน้าของคนที่รั้งข้อมือของเธอเอาไว้

หงาดเหงื่อเริ่มผุดออกมาตามไรผม และปลายจมูกที่โด่งรั้นของอิงวรา ความร้อนรุ่มตรงจุดกลางกายสาวทำให้เธอเริ่มใจคอไม่ดี เพราะอาการเหล่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเธอมาก่อน แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอจะดื่มแอลกอฮอล์ที่มีฤทธิ์แรงกว่าพันซ์หลายแก้วนั้นก็ตาม

“ให้ผมไปส่งนะครับ เวลานี้กว่าจะเรียกแท็กซี่ได้คงอีกนาน”

เอเบลแกล้งถามหญิงสาวออกมาราวกับว่าตนเองนั้นหวังดี เขาเริ่มสังเกตอาการของผู้หญิงตรงหน้า ตอนนี้สภาพของเธอนั้นดูเย้ายวนชวนให้เขาร้อนรุ่มไม่ต่างกัน

อิงวราพยายามที่จะปฏิเสธ แต่สุดท้ายก็ทนความดื้อดึงของฝรั่งหนุ่มไม่ไหว เธอถูกเขากึ่งลากกึ่งจูงไปยังรถตู้คันหรูที่ติดฟิล์มสีดำรอบคัน บอดี้การ์ดของเอเบลรีบเปิดประตูให้เจ้านาย ก่อนที่พวกเขาจะกลับขึ้นไปนั่งประจำตำแหน่ง ก็คือคนขับและที่นั่งข้างคนขับ ปล่อยให้เจ้านายกับหญิงสาวที่เจ้านายหิ้วมาคืนนี้ อยู่กันข้างในรถตามลำพัง

“ร้อนจัง...”

อิงวราพึมพำออกมาเป็นภาษาไทย สติสัมปชัญญะของหญิงสาวเริ่มหลุดลอย มือเล็กก็เริ่มดึงทึ้งเสื้อผ้าของตัวเอง

เอเบลไม่รู้ว่าหญิงสาวพูดอะไร แต่เท่าที่เขามองด้วยตาก็พอจะรู้ได้ว่า ยาที่รีน่าสั่งให้บาเทนเดอร์ ใส่ลงไปในแก้วพันช์ของหญิงสาวตรงหน้านั้นเริ่มออกฤทธิ์แล้ว เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจเอ่ยปากสั่งลูกน้องที่อยู่ด้านหน้า

“ไปที่เพ้นท์เฮาส์ของฉัน”

สองบอดี้การ์ดหนุ่มถึงกับประหลาดใจ ที่เจ้านายจะพาหญิงสาวที่เพิ่งจะประคองออกมาจากไนต์คลับ กลับไปยังเพ้นท์เฮ้าส์ส่วนตัวของเขา ทั้งที่ก่อนหน้านี้เจ้านายไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนไปนอนค้างอ้างแรมที่นั่นมาก่อน แสดงว่าผู้หญิงคนนี้คงจะพิเศษกว่าคนอื่น สองบอดี้การ์ดหนุ่มหันไปมองหน้ากันพร้อมกับยิ้มออกมา แล้วจึงออกรถมุ่งหน้าสู่เพ้นท์เฮาส์ส่วนตัวของเจ้านายทันที

“เดี๋ยวคุณ!! หยุดก่อน...อย่าเพิ่งถอด”

มาเฟียหนุ่มรู้สึกหายใจติดขัด รีบเอ่ยปากบอกหญิงสาวในอ้อมแขนที่พยายามจะถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างไร้สติ เขาไม่รู้ว่าฤทธิ์ยาที่เธอได้รับมานั้นรุนแรงแค่ไหน แต่เขาตั้งใจแล้วว่า จะไม่เอาเปรียบเธอด้วยวิธีการเช่นนี้ แม้ก่อนหน้านี้นึกอยากจะครอบครองเธอให้รู้แล้วรู้รอดไปเสียเลย

“จอร์ช!! เร่งความเร็วหน่อย” เขาตะโกนบอกลูกน้องที่กำลังทำหน้าที่ขับรถอยู่

“ครับนาย..”

ลูกน้องหนุ่มเหยียบคันเร่งแล้วบังคับรถตู้คันหรูไปตามเส้นทางอย่างชำนาญ และเพียงไม่นานนักรถตู้ก็ขับเคลื่อนเข้าไปจอดในรั้วของเพ้นท์เฮาส์สุดหรู

ทันทีที่รถจอดนิ่งสนิท ประตูรถตู้เปิดออก มาเฟียหนุ่มคว้าผ้าห่มห่อกายร่างบางแล้วอุ้มพาเธอเดินเข้าไปภายในบ้าน ลูกน้องที่ทำหน้าที่ดูแลเพ้นท์เฮ้าส์นับสิบต่างพากันโค้งคำนับทำความเคารพเจ้านายตลอดทางที่เขาเดินผ่าน ทุกคนต่างพากันตกตะลึงในการกระทำที่ผิดแปลกไปจากเดิมของเจ้านาย

“ที่เจ้านายกำลังอุ้มอยู่นั่นผู้หญิงใช่ไหมวะ”

“ใช่สิ...ผู้หญิงผมดำด้วย สงสัยเป็นสาวเอเชีย”

“วันนี้นายไปงานแต่งงานของนายเล็กมา คงจะเป็นผู้หญิงที่มาร่วมงานแต่งหรือเปล่า แต่ทำไมนายถึงพาเธอมาที่นี่กันล่ะ”

“คงจะเป็นว่าที่นายหญิงในอนาคตแหละมั้ง ลองคิดดู...นายเคยพาผู้หญิงมาค้างที่นี่ซะที่ไหนกัน”

บรรดาลูกน้องต่างพากันจับกลุ่มคุยกันหลังจากที่เจ้านายหนุ่มอุ้มหญิงสาวหายลับไปด้านใน แต่แล้วก็ต้องรีบแยกย้ายกันกลับไปทำหน้าที่ของตน เพราะมือขวาและมือซ้ายของเจ้านายกำลังเดินเข้ามา

“ไอ้พวกนี้นี่ มันน่าโดนเตะเรียงตัวนะ ใจกล้านินทาเจ้านาย” เดวิดแกล้งบ่นออกมา

“แต่ที่พวกมันพูดก็ไม่ผิด สงสัยพวกเรากำลังจะมีนายหญิงมาดูแลเจ้านายจริงๆ แล้วล่ะ”

จอร์ชที่เดินมาทันได้ยินเห็นด้วยกับพวกลูกน้อง ก่อนที่เขาจะตบบ่าเพื่อนสนิทแล้วยิ้มออกมา เดวิดเองก็คิดเหมือนกัน เพราะที่ผ่านมาเจ้านายไม่เคยอุ้มผู้หญิงคนไหนอย่างทะนุถนอมแบบนี้มาก่อน และยังไม่เคยมีคู่นอนคนไหนเคยได้มาเหยียบที่เพ้นท์เฮ้าส์แห่งนี้ก่อนเลยสักคน