Yusuf, boş bir çuval gibi bırakıldığı koltuktan kaldırılıp bir alt kattaki Lale ve annesinin kaldığı odaya taşınırken gözleri etrafta Gökçe’yi arıyordu. Burada kalmayı kabul etmesinin tek sebebi annesi ve sevdiğinin ailesi arasında imzalanmış ateşkesi fark etmesiydi ama ilk geldiğinde kollarına sığınan karısını bir türlü tekrar görememişti..
Aynur hanım oğlunun etrafı tarayan gözerinin elbette farkındaydı. Eşek oğlu işleri yoluna koymaya çalışacağına gitmiş kendi hayatını tehlikeye atmıştı. Çocuğunu öyle perişan gördüğünde aklı çıkacak sanmıştı ama Gökçe kızın Yusuf diye feryat edişi de kulaklarından silinmiyordu.
Odaya yerleşmelerine yardımcı olan Selim iyi geceler dileyip ikisini yalnız bıraktığında şişmekten kısılmış gözünü tavana dikmiş hareketsizce yatan oğluna baktı.
“İyi misin
