Musa hastaneden çıktıktan sonra daha bir haftalık raporu olduğu halde dayanamayarak kendisini dışarı attı. Çalışması lazımdı, evde durdukça kendine olan öfkesi artıyor, öyle bir kahpenin iç yüzünü göremeyip kapıldı diye sinirlendikçe daha bir sinirleniyordu.
Annesi aşık değilsin sen demişti, eğer aşık olsaymış kıskanması gerekirmiş. Musa Lale’nin vücudundaki izleri gördüğünde onları yapan ben olmalıydım diye düşünmemişti, emindi buna. Sadece yoğun bir hayal kırıklığı ve kandırılmış olmaktan gelen bir öfke vardı.
Görecek güzel günlerin var daha dediğinde de inandı bu yüzden, hatta annesinin zulada tuttuğu birkaç kızla görüşmeyi bile kabul etti. Kendine münasip düzgünce bir kızla yolunu birleştirmeyi istiyordu artık sadece bunun için biraz zamana ihtiyacı vardı.
İş arkadaşlarının kapıya
