Ural şirkette çıkan saçma sapan pürüzlerle uğraşırken Allah’tan sabır diledi. Karısı hayırlı işler dilemedi diye mi böyle b.ka sarmıştı her şey.. Sabah minicik gecelikle kollarında bulunca aklı gitmişti zaten, yataktan kendini atmak için canını dişine takması gerekmişti.
Oğlu da artık büyüyordu galiba. Kahvaltıda sormamıştı ama arabaya biner binmez “annemi neden üzdün” demişti. Her şeyin suçlusu da Ural’dı zaten. Ayşe hanım söylesin söylesin Ural sineye çeksin.
Yok bu sefer öyle kolay olmayacaktı. Bir “ömrüm” diyor adamın ömrü oluyordu ama yeri gelince de lafları ile eşekten düşmüşten beter ediyordu.
Gösterecekti Ural ona eşekten düşüp ata binmeyi.
Önündeki dosyalara kafa veremeyeceğini anlayıp pes ettiğinde ne var ne yoksa yüklenip eve yöneldi. Küskündü evet, kırılmıştı da ama bu
