Gökçe, Noyan Berk uyuya kaldığı için erkenden döndükleri sinema gezmesinden sonra evin önünde onları bekleyen manzaraya inanamadı.
Daha bu sabah kendisini görmesi yasaklanan kocası güvenlik kulübesi önünde bir ileri bir geri voltalar atıyordu.
İçi bahar çiçekleri gibi rengarenk açılırken dıştan sevinmemiş gibi gözükmek için azami çaba harcadı.
“Abicim! Niye gelmiş bu senin haberin var mı?”
Eniştesinin sert sesi ile oturduğu koltukta iyice küçülürken kedi gibi sesi le cevap verdi.
“Hiç bilmiyorum ki Ural abi, konuşmuyoruz biz.”
Adam anladım der gibi başını aşağı yukarı yapıp sessizliğini korudu. Bahçenin demir kapısı önüne geldiklerinde frene basıp yan tarafında meraklı gözlerle Yusuf’u inceleyen karısına döndü.
“Siz eve geçin, ben bir konuşup geleceğim.”
Ayşe kardeşine kıyamadığı
