ผับดังย่านทองหล่อ
ตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้าหนังกระทบกับพื้นทางเดินดังแทรกแข่งกับเสียงเพลงด้านล่างที่เล็ดลอดขึ้นมาให้ได้ยินยันบริเวณชั้นสามของผับ ซึ่งเป็นชั้นส่วนตัวของเจ้าของผับ
“เจ้าภาพวันนี้มาแล้วโว้ย ตรงเวลาเป๊ะไม่ขาดแม้แต่นาทีเดียว” น่านฟ้าพูดขึ้นพร้อมกับยกนาฬิกาเรือนหรูขึ้นดูเวลาเมื่อชายหนุ่มที่กำลังพูดถึงนั้นก้าวขาพ้นขอบประตูเข้ามา
“สมแล้วที่มีไอคิวสูงเกือบ 300 ทำอะไรไม่เหมือนคนโง่ปกติทั่วไปแบบพวกกู” นทีพูดเสริมขึ้นพร้อมขยับที่นั่งเพื่อให้ชายหนุ่มที่พึ่งมาถึงกระแทกสะโพกลงนั่งสีหน้าเรียบนิ่ง
“ไม่พาเด็กฝึกงานมาด้วยเหรอ” นทีพูดจาเย้าแหย่ยั่วโมโหสนุกปากเมื่อเห็นเพื่อนรักนั่งหน้านิ่งไม่ตอบโต้อะไรยิ่งได้ใจ
“จะแดกเหล้าหรือจะแดกฟอร์มาลินแทน” กองทัพที่นั่งนิ่งตั้งแต่เข้ามาถึงตะคอกถามเสียงดุดัน
“แค่ปากเสีย ยังไม่ตายและไม่ได้เน่า..ไม่ต้องฉีดฟอร์มาลินไอ้ห่า”
“แต่ฉีดเข้าที่ปากมึงก็ดีนะ กูฉี
