เสียงกริ่งดังขึ้นตอนเช้าทำให้สองร่างที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มได้สติ คนที่กดกริ่งเรียกกดรหัสเข้ามาก่อนจะวางของที่นำมาไว้ที่เคาท์เตอร์ครัวแล้วเดินไปที่ห้องนอน
“นายน้อย คุณผู้หญิงคะ ทานอาหารเช้าค่ะ” เสียงนมบัวเคาะประตูเรียก
เป็นชายหนุ่มที่รู้สึกตัวก่อนเลยตะโกนกลับไป
“ครับ ๆ นม ไปเดี๋ยวนี้แหละครับ”
ชายหนุ่มหันมามองคนที่หลับอุตุไม่ยอมตื่นก็ได้แต่อมยิ้ม นอนยังน่ารักเลย เขาหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว
“ตื่นได้แล้วครับ”
หญิงสาวยังคงนิ่ง คาเมรอนเลยยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหู
“คนสวย ตื่นได้แล้ว”
“อือ...” หญิงสาวครางรับแล้วหรี่ตาเล็กน้อย ก่อนจะบอกเสียงอู้อี้ “วันนี้หนูไม่ทำข้าวเช้าได้มั้ยคะ”
คาเมรอนหัวเราะเบา ๆ คงจะเหนื่อยจากเมื่อวาน ไม่ทำตลอดไปเลยเขาก็ไม่ว่าหรอก “ได้ครับ”
หญิงสาวยิ้ม “ขอบคุณค่ะ” ก่อนจะทำท่าหลับต่อ
“วันนี้ผมอาจกลับช้าแต่จะพยายามกลับมาเร็ว ๆ นะ” เขาบอกมือก็คอยจัดผมให้หญิงสาว
มากิลื
