หญิงสาวมาถึงบริษัทในเวลาบ่ายนิด ๆ ซึ่งเลยเวลาพักของพนักงงานแล้ว หญิงสาวมองกล่องข้าวที่ตัวเองถือมา แล้วแบบนี้เขาจะได้กินมั้ยนะ หญิงสาวมองซ้ายมองขวามองหญิงชายในชุดพนักงานเดินกันขวักไขว่ไปมา แล้วเธอจะไปหาคุณดาเมียนได้อย่างไรเมื่อวานเธอก็ไม่ได้สนใจว่าเขาพาไปชั้นไหน หญิงสาวทำใจดีสู้เสือเดินไปหา รปภ
“ซาวัดดีค่า” เธอไม่พูดเปล่าก้มไหว้อย่างสวย
“ครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ”
“อ่า...ไปข้างบนค่า เอิ่ม..”หญิงสาวนึกคำก่อนจะชูกล่องอาหาร “เอาข้าวให้ดาเมียน”
รปภ นิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะร้องอ๋อ “คุณดาเมียนสั่งข้าวเหรอครับ มาครับ ๆ ฟอลโล่มี ๆ”
มากิเดินตามรปภเข้ามาในตึก ก่อนจะเดินตรงไปที่เคาท์เตอร์พูดอะไรกันสักอย่างหญิงหน้าเคาท์เตอร์หันมามองเธอเล็กน้อยก่อนจะต่อสายหาใครแล้วคุยกัน
หญิงสาวรู้สึกว่าระบบรักษาความปลอดภัยที่นี่ช่างดีอะไรอย่างนี้คุมเข้มคนนอกเข้าตึกยิ่งกว่าอะไร ไม่นานพนักงานก็วางสายก่อนจะหันมามองลุงร
