Desmond oturduğu koltukta bir süre sonra uykuya daldı. Zaten sabaha karşı kaleye döndükleri için gözünü açtığında güneş henüz doğmuştu. Uyanınca Adriana'ya doğru baktı. Genç kız uyuyordu. Sessizce yerinden kalktı ve odadan dışarı çıktı. Aslında niyeti uyanmasını beklemek ve kendisi ile yaptığı sorumsuzluktan dolayı yüzleşmekti.
Odasına gittiğinde üzerindeki elbiselerinden kurtulup yıkandı. Bu süreçte sinirleri biraz daha yatışmış, en azından Adriana'yı öldürme fikrinden vazgeçmişti. Düşündükçe bu kadının zihninde yarattığı cani adama şaşıyordu. Koyduğu kuralları hiçe sayması, onu dikkate almaması, üstelik kendine olan sonsuz güveni...
Tabii ki bu yaptığı yanına kalmayacaktı. Elbet bir süre sonra itaat etmeyi öğrenecekti. Aklı bunlarla karışmış, düşünürken bu kadar güzel olan bir kadının,
