BEDEL

1.BÖLÜM

Nikah....

Leydi Veronica üzerine çarpıcı sarı renkte bir elbise giydi. Zarafeti ve şıklığı göz alıyordu.Sarı saçlarını beline kadar özgür bırakmış,başının üstüne parlak taşlardan yapılmış bir taç takmıştı.Tören için hazırlanan salona şöyle bir göz attı.Masada yemekler yerini almış,rahibin kürsüsü gayet şık bir şekilde hazırlanmıştı. Aslında tüm bunları sadece abisi için yapıyordu.Çünkü ona göre Beatrice böyle bir töreni zaten hak etmiyordu. Aile arasında,sade olacaktı ama yinede güzel ve unutulmaz olmalıydı. Veronica her konuda gösterişe ve ihtişama değer verirdi.Abisi ile kralın davetlerine çok defalar katılmış,oradaki zenginlik,şatafat ve lüks çok hoşuna gitmişti.Ona göre böyle bir hayat yaşamak hakkıydı.

Abisine doğru baktı.Siyah yakasız gömleği,dar siyah pantolonu ve çizmeleri harika olmuştu.Saçlarını geriye doğru taramış,yüzünün sert çizgileri ve o parlak siyah gri karışık renkli gözleri ortaya çıkmıştı.Gerçi abisi Beatrice'den çok daha iyilerine layıktı ona göre ama,bu kadını beğenmesi çok büyük şanssızlıktı.Rahibin hemen önünde gelinini bekliyordu. Albert güya gelini teslim edecekti,fakat hala ortalarda yoktu.Veronica'nın da, O hoşlanmadığı,saygısız bulduğu adamı beklemeye niyeti hiç yoktu.

Beatrice salonun kapısında göründü sonunda. Desmond harika görünen kadına doğru baktı.Güzelliği ve asil duruşu onunla evlenmek için zaten çok büyük sebepti onun için...Lord Braylan ile babası eski dostlardı ve onun kızı ile evlenmesi babasının en büyük isteği olmuştu.Gerçi Beatrice'den hoşlanmasam böyle bir evliliğe razı olmazdım sanırım diye düşündü.Kendisine doğru bakan kadına gülümsedi,ama hala niye ona doğru yürümediğini merak etti.Sanki donmuş bir şekilde kalmıştı.Heyecandan olabilirdi belki de?

Veronica Beatrice in tavrından hiç hoşlanmadı.Kürsüye yürümemekte ısrarlı gibi duruyordu.En sonunda dayanamayıp yanına gitti.Abisinin duyamayacağı bir sesle Beatrice'in kulağına seslendi.

"Ne bekliyorsun?yürüsene!Tanrı aşkına aklından ne geçiyor senin!"

Beatrice kendisine bağıran kadına ters bir şekilde bakarken,o an içinden suratının ortasına bir yumruk geçirmek geldi ama yapamazdı.Bu işleri daha çok zora sokardı. Adriana Veronica'ya doğru yürüyüp,

"Kardeşimi rahat bırak!"dedi öfkeyle.

Desmond karşısındaki hanımların neden bu kadar gergin olduğunu anlayamamıştı.Yanında bulunan rahiple gelinin gelmesini bekliyor,sadece olan biteni izliyordu.Rahip Beatrice e seslenip,

"Sevgili kızım,artık bu tarafa gel de törene başlayalım.Heyecanın birazdan geçer korkma."dedi şefkatli bir sesle.

Beatrice Desmond a doğru tüm cesaretini toplayıp yürümeye başladı.Tam karşısına geldiğinde derin bir nefes alıp yüzüne doğru baktı.Desmond Beatrice in tavırlarında bir farklılık olduğunu sezinlemiş ama anlayamamıştı.

"Beatrice ,sanırım heyecanlısın.İstersen biraz sakinleşmeni bekleyelim. Benim acelem yok."dedi anlayışlı bir sesle

"Heyecanlı değilim Desmond,size söylemem gereken bir şey var. " diye cevap verdi bir anda genç kız.

Desmond ne söyleyeceğini oldukça merak etti.Belkide evlenmekten vazgeçmişti.Eğer öyle ise yapabilecek bir şey yoktu.Bir kadını kendine zorla eş yapamazdı.Tüm bunlar zihninden geçerken ona cevap verdi.

"Lütfen Beatrice,çekinme söyleyeceğin şey her ne ise seni dinlemeye hazırım"dedi sakin bir sesle.

Bu arada Adriana kardeşinin yanında yerini aldı.Beatrice in bu adamdan alacağı tepkiye onunla birlikte karşılık verecekti.

"Ben sizinle asla evlenemem Lordum,lütfen beni anlayın.."dedi sesi titreyerek Beatrice.

Desmond aslında içinden geçen cevabı almıştı.Ne diyebilirdi ki?

"Anlıyorum Beatrice,keşke bunu daha önce söyleseydin."diye cevap verdi.Son derece anlayışlı ve sakin bir sesle."Gerçi çok da geç kalmış sayılmayız.Seni istemediğin bir evliliğe zorlayamam."

Veronica olanlar karşısında delirmek üzereydi. Beatrice o masum yüzü ile abisini kandırmış ve kendisine acımasını sağlamıştı.Fakat yaptığı ihanetten hiç bahsetmemişti.Abisine doğru seslenip,öfkesini sesine yansıtırken,içindekileri kusmaya başladı.

"Onun masum yüzüne bu kadar çabuk nasıl kanarsın?Lütfen sorar mısın ona, seninle neden evlenmek istemiyor?"

Desmond kardeşinin söylediklerinden sonra Beatrice döndü.Ondan bir cevap beklediği açıktı. Beatrice konuşmak için hazırlandı ve tüm cesareti ile,

"Çünkü ben bir başkasını seviyorum Lordum.İnanın amacım sizi kandırmak değildi.Herşey sadece tesadüftü."dedi usulca.

Desmond bu itirafa sadece gülümsedi.

"Bu konuda bir şey diyemem Beatrice.Kalbin bir başkasına aitse zaten karım olamazsın"

Veronica abisinin yanına kadar gelip,gözleri ile Beatrice i öldürecek gibi bakarken,

"Beatrice!masum,dürüst,güzel kadın!abime kime aşık olduğunu,o adamla kendi evinde ne haltlar karıştırdığını anlatabilecek misin?Bu işten böyle kolay sıyrılabileceğini mi sanıyorsun?"diye seslendi öfkeyle.

Veronica Desmond a doğru bakıp,

"Sevgili nişanlın en iyi dostunla sana ihanet etti abi.Daniel karın olacak kadını elinden aldı.Onları Beatrice in odasından çıkarken gördüm.Bana aralarında ciddi bir şey olmadığını hatta bittiğini söylemişlerdi.Ama bakıyorum da hiç öyle değilmiş.Beatrice ve Daniel ikimizi de aldattı.Senin arkandan kimbilir ne kadar güldüler.Şimdi hala bu kadını affedebilecek misin söyle?"diye devam etti.

Desmond şimşek gibi çakan gözlerini Beatrice dikmiş,bedeninin titremesine engel olamıyordu.Hayatında yaşayabileceği en büyük ihaneti yaşamıştı.En sevdiği dostu ve askeri evleneceği kadını elinden almış,hiç bir açıklama yapmadan korkup kaçmıştı.Ya bu iki yüzlü kadına ne demeli?Kaç gündür masum bir melek gibi,onunla nişanlı rolü oynamış,kendisini tam bir aptal yerine koymuştu.

İlk söyledikleri ile Beatrice'i affedebilirdi ama bu ihanetle asla!

Sesi salonu inlettirken,Beatrice içine bir korkunun yayıldı.

"Seni yalancı sürtük,iki yüzlü kadın!Beni aptal yerine koymaya nasıl cesaret edebildiniz böyle?"diye bağırdı genç adam."Sen ve Daniel denen aşağılık adam bu yaptığınızın cezasını çekeceksiniz!"

Veronica sözünü kesti.

"Daniel cezasını çekiyor endişelenme! Elleri ayakları zincirle bağlanmış ölmeyi bekliyor şu an."

"Bana ihanet eden mutlaka cezasını bulur Beatrice!Ne zamandan beri peşimden iş çeviriyordunuz söyle!"

Beatrice gözünden akan yaşlara engel olamıyor,konuşmak için çaba harcıyordu.

"Biz sizinle tanışmadan önce tanıştık Danielle.İnanın burada karşılaşmamız sadece bir tesadüftü.Aslında öncesinde farkında olmadan birbirimizden hoşlanmışız. Ama bunu çok geç anladık.Size evet demiştim fakat kalbimin ona ait olduğunu sonradan fark ettim.Lordum bizi anlamanızı umuyorum."

"Sizi anlamak mı Beatrice? Asla!Ceza olarak seninle burada evlenmeye karar verdim.Onun karısı olup mutlu olacağına,benim karım olup acı çekeceksin!"

Adriana tüm öfkesi ile kardeşine yüklenen adama bakıp,

"Korkarım bu mümkün değil sayın Lord!"dedi."Kardeşim Daniel in tanrının huzurunda zaten karısı oldu.İntikamınızı almak için başka bir yol seçin!"

Veronica şaşkınlıktan bakakaldı.Demek onlar çoktan evlenmişti. Desmond duyduklarına inanmakta güçlük çekti. Daniel şimdi yanında olsa başını gövdesinden ayırırken hiç tereddüt etmezdi.Hayatında bu kadar aşağılandığını hatırlamıyordu.

"Sen ve ailen Beatrice,benim aileme çok büyük zararlar verdiniz."dedi bağırarak."Önce halam Emily baban tarafından düğün öncesi terk edildi,intikamını alırken acımasız bir şekilde öldü.Şimdi de sen Beatrice,benim ve ailemin onurunu ayaklar altına aldın.Ben babam gibi nazik davranmayacağım!"

Beatrice neredeyse ayaklarına kapanmaya karar vermişti.Karşısında çok fazla ezildiğini hissetti. Desmond söylediği hiçbir şeyi kabul etmiyor,intikamını alacağını söylüyordu.

Adriana yere yığılmak üzere olan kardeşini kollarının arasına alırken,Beatrice gözyaşları ile ıslanmış yüzünü Adriana nın göğsüne yaslamış,ayakta durmaya çalışıyordu. Adriana Desmond'a dönüp, korkusuz ve sert bir sesle,

"Bizi ne ile tehdit edeceksiniz Lordum?Yoksa ölümle mi?"dedi."Sizden korkmuyoruz.Ailenizin başına gelenler tamamen talihsizlik.Kardeşime herşeyin bedelini yükleyemezsiniz.!"

"Sadece sizi değil!Tüm halkınızı,ailenizi öldüreceğim.Bu saatten sonra siz benim düşmanımsınız Cromwell ailesi!Kalenizi ve topraklarınızı ele geçirene kadar sizinle savaşacağım!Beni kimse durduramayacak!"diye cevap verdi genç adam.Konuşurken gözleri adeta ateş saçıyordu.Sinirden kasılan gövdesi,etrafa korku saldı.

Adriana adamın gözlerinde savaşı,acıyı ve intikamı görmüştü.Karşısında yaşadığı ihanetten dolayı gururu kırılan,hırsı ile insanlara zarar vermeyi kafasına koyan bir adam vardı.Yüzlerce masum insan,ailesi,annesi,babası ve kardeşleri bu adamın intikamının kurbanı mı olacaktı?Asla! buna izin veremezdi.

"Öfkenizin bedelini masum insanlara mı ödeteceksiniz Lord Desmond?Bu kadar acımasız olamazsınız."diye seslendi Adriana.

"Acımasız olmanın ne olduğunu göreceksiniz hepiniz!Gerçek bedel işte o zaman ödenecek!"

Adriana Desmond'un gözlerinin içine bakarken,Kardeşini kollarının arasın ayırıp,Desmond a doğru yürümeye başladı.Aralarında bir adımlık bir mesafe kalınca durup,kendinden emin ve sert bir şekilde ona bakan adama,

"İstediğiniz bir bedelse şayet,işte tam karşınızdayım Lordum"dedi son derece ciddi bir sesle."Beatrice kendi kaderinin peşinden gitti.Bu onun alın yazısıydı.Ama kaderimi kendim seçiyorum.Babanızın ve sizin istediği bedel ben olacağım.Tüm hırsınızı,intikamınızı ve öfkenizi bana sorabilirsiniz.Şimdi burada sizinle evlenmeye razıyım.Ben sizden korkmuyorum,eğer sizde benden korkmuyorsanız Lord Desmond,rahibin karşısında size evet diyeceğim.Şuna emin olabilirsiniz ki bana ne yaparsanız yapın kalenizden ve hayatınızdan siz istemediğiniz sürece gitmeyeceğim.Yeter ki ailem ve halkıma dokunmayın!"

Desmond ona meydan okuyan kadına bakıp,alaycı bir şekilde gülümsemeye başladı.Demek bu kadın kendini ailesi için feda etmeye hazırdı.Parlak siyah,gümüşümsü gözlerinde cesaret ve fedakarlık vardı.

"Demek bedel olmak istiyorsun Adriana?" diye cevap verdi Desmond."Sana yaşatabileceklerimden korkmuyor musun?Bu kale senin cehennemin olur!Asla sana acımam,iyi düşün istersen!Verdiğin karar için hayatın boyunca pişmanlık duyarsın."

Beatrice duydukları karşısında şok olmuştu. Adriana, sevgili kız kardeşi kendini bu adamın kollarına hiç düşünmeden atıyor,boyun eğiyordu.

"Hayır Adriana bunu sakın yapma. Bırak ne yapmak istiyorsa yapsın!Gerekirse savaşırız ve ölürüz,Ama seni feda edemem kardeşim."dedi Beatrice ağlayarak.

Adriana onu dinlemiyordu bile.Gözleri Desmond'un gözlerine kilitlenmiş,cevap vermesini bekliyordu. Desmond sanki düşünüyor, karar veriyordu.

"Hani asla sevmediğin biri ile evlenmezdin kardeşim.Oysa şimdi düşmanımızın karısı olmaya razı oldun. Her şey benim yüzümden!Buna nasıl izin vermemi bekliyorsun!"

Desmond sinirli bir sesle rahibe seslendi.

"Kıy şu nikahı rahip!Hala bir gelin adayımız var."

Adriana yönünü rahibe çevirdi. Desmond bir an onun geri çekileceğini düşünmüş ama yanılmıştı.Karşısındaki kadın cesaretini kanıtlamış,itiraz dahi etmemişti. Veronica yaşananları izlerken sadece sustu.Abisinin evlendiği kadın,bir gelin değil bir bedeldi.Ve biliyordu ki abisi ona hayatını zindan edecek,intikamını alacaktı. Adriana'nın korkusuz tavrı Veronica'yı bile hayran bıraktı.Üzerinde çok sade,boynuna kadar kapalı,oldukça zevksiz bir kıyafet olan gelin,saçlarını ve güzelliğini bir şekilde kapatmıştı. Veronica aslında onun bambaşka bir güzelliğe sahip olduğunun farkındaydı.Acaba abisi bunu zaman içinde fark edebilecek miydi?Gerçi nefretle baktığı sürece bu çok zordu.

Rahip olanlara şaşırmış,resmen titriyor,ne diyeceğini dahi unutuyordu.

"Sen Lord Wincent Dearly Greenwood'un oğlu Desmond Greenwood,Braylan Cromwellin kızı Adriana Cromwell'i eş olarak kabul ediyor musun?"

Desmond sert bir şekilde cevap verdi.

"Evet ediyorum!"

Sıra Adriana'ya gelince,

"Evet ediyorum!"dedi cesur ve kendinden emin bir şekilde.

Nikah kıyılmış,rahip sonsuza kadar demişti. Adriana dizleri üzerine yere çökmüş ağlayan kardeşine baktı.Bu kendisinin bile planlamadığı bir sondu.O sırada kapıdan üç adam girdi. Daniel tüm hırsı ile Beatrice koştu.Beatrice onu görünce hiç sevinememişti oysa.

"Çok geç kaldın Daniel! Çok geç.!" dedi ağlayarak.

**********

Nikahtan Sonra...

"Veronica,hizmetçileri çağır bana!Bu kadına odasını göstersinler!"diye bağırdı Desmond."Ortalarda çok dolaşıp gözüme görünmesin!Bu arada...az önce rahibin karşısında karım oldu diye kendini bu evin Leydisi sanmasın!Hizmetçilerin kaldığı katta bir oda verin!Layık olduğu gibi!"

Bugün Lord Desmond'un Beatrice Cromwell ile düğün töreni vardı.Babasının eski dostunun kızıyla tanışalı çok olmamasına rağmen kısa sürede onu beğenmiş,kendine layık bir eş olarak görmüştü.Aralarında tutkulu bir aşk olmamış,birbirleri ile çok zaman geçirmemişlerdi ama Beatrice onunla tanışmak için geldiği kısa süreli bu ziyarette,evlenme teklifini kabul etmişti.

Desmond yıllarca bir çok kadınla sayısız ilişki yaşamış ama hiç bir kadına hayatını ona adamak için söz vermemişti.Esmer,omuzlarına değen siyah saçları,parlak siyah gri gözleri,köşeli sert bir yüzü ve kadınları ona hayran bırakan gamzeleri...hiç bir kadın hem zengin bir Lord, hem de yakışıklı bu adama hayır demezdi elbet.Ama O hayatının kadınını bir türlü bulamamıştı.Kısa bir süre önce ölen babasının isteği üzerine,eski dostu Lord Braylan Cromwell in kızı ile tanışmaya karar verdi.Ve bugünde burada tanrının huzurunda evleneceklerdi.Az önce yaşananlar gözlerinin önüne geldi bir an.Aldatılmış,onuru kırılmış,evlenmeyi düşündüğü kadın ve en iyi dostu Daniel tarafından ihanete uğramıştı.Beatrice nikahtan önce tüm gerçeği sanki haklıymışcasına yüzüne vurmuş,Daniel le evlendiğini onunla evlenemeyeceğini itiraf etmişti.Bir de benden onları anlamımı nasıl beklediler dedi içinden.Bir başkasını sevse anlayabilirdim ama en yakın dostumsa sevdiği adam...Asla!

Veronica abisinin söylediklerini sessizce dinledi.Bu arada gözleri,abisinin yanında hiç tepkisiz duran,az önce büyük bir onur savaşının ortasından kendini feda ederek çıkan Leydi Adriana ya kaydı.Kız kardeşi Beatrice'in hatalarını üstlenmiş,abisinin öfkesinin önüne geçmişti.Lord Desmond ortalığı yıkıp yakacağını,Cromwell ailesinin topraklarına,halkına sonuna kadar savaş açacağını onuruna verilen bu zararı ödeteceğini duyurdu inanılmaz bir öfkeyle.Fakat aynı öfkeyle karşısında Adriana Cromwell geçti ve Desmond'a meydan okudu.

Kırılan onuru ve intikam hırsı için kendini sundu.Yaşanılan herşeyin bedelini ödemeye razı oldu.Veronica dış görünüşü ile bir Leydiden daha çok sıradan bir rahibeye benzeyen bu kadına o an hayran kaldı.Boynuna kadar kapalı ve uzun elbisesi,tek bir telinin bile kaçmasına izin vermeden sıkıca başının arkasında topuz yaparak topladığı siyah parlak saçları,kara bir elmas gibi parlayan gözleri,pek fazla gülmese de yanaklarında belli belirsiz yer bulmuş gamzeleri...Aslında güzelliğini gizlediği çok açıktı.

Adriana verdiği karardan asla pişman değildi.O yaşadığı aşk uğruna acı çekmeyi seçmişti.Onun aşkı ailesiydi,kardeşleri,halkı ve topraklarıydı.Bir gün bir erkeği çok fazla sevip,aşık olmayı düşlemiyordu.Bu yüzden ömrünü intikam hırsı ile ailesine savaş açmış bu adama ezdirmeye razı oldu.Biraz önce kardeşi Beatrice ağlayarak buradan ayrılmış,Desmond vedalaşmalarına dahi izin vermemişti.Ve bir daha asla görüşemeyeceksiniz derken Adriana yumruklarını sıkmış,çaresiz boyun eğmişti.

Kendisine bir pislikmiş gibi bakan kocasına doğru döndü.Az önce söyledikleri aklına geldi.Ve cevap verdi.

"Bana kalenizde bir oda bile vermenize gerek yok Lordum.Herhangi bir köşede kıvrılıp uyuyabilirim.Bedenime yapacağınız herhangi bir şey,ruhuma verdiğiniz acı kadar yıkamaz beni inanın!"

*******