EP.2
1296 Words
"แล้วคุณมากับใครล่ะ มาคนเดียวหรอ มาสถานที่แบบนี้คนเดียวมันอันตรายนะ" ผู้หญิงคนนี้หน้าตาออกจะสวยเลยซะด้วยซ้ำ แต่ทำไมกล้ามาคนเดียว ไม่รู้จักระวังตัวเองมั้งเลยหรือไง สุดท้ายก็โดนคนอื่นวางยาจนได้
"ปะ ป่าว ฉันมากับเพื่อน" ถ้าฉันไม่อกหักแล้วเสียใจมากจริงๆ ฉันก็ไม่คิดที่จะมาสถานที่แบบนี้หรอก ฉันรู้ดีว่ามันอันตรายกับผู้หญิงคนหนึ่งมากยังไง
"งั้นผมพาคุณไปส่งกับเพื่อนคุณดีไหม เพื่อนคุณจะได้พาคุณไปหาหมอ" ทางนี้เป็นทางเดียวที่ดีที่สุดแล้ว ผมไม่อยากฉวยโอกาสกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างไม่เต็มใจ โดยเฉพาะผู้หญิงที่โดนวางยามาแบบนี้ยิ่งไม่สมควรเลย
"ก็ ก็ได้" เธอรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เป็นสุภาพบุรษมากเลย เห็นเธอเป็นแบบนี้เขากับไม่คิดที่จะฉวยโอกาสเธอ ช่างเป็นคนดีจริงๆ
"งั้นโต๊ะคุณอยู่ไหน เดี๋ยวผมจะรีบพาคุณไปส่ง" ครามที่เห็นอาการเธอไม่ค่อยดีแล้ว จึงรีบจะพาเธอไปส่งเพื่อนเธอทันที เพราะถ้าถึงมือเพื่อนเธอแล้วเขาจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงอะไร
ครืด.... ครืด.... เสียงโทรเข้าจาก... แพรวา
"ปะ แปปนึงนะคุณ เพื่อนฉันโทรมาพอดี" สงสัยมันคงจะโทรมาตามเธอล่ะมั้ง ก็ฉันหายมาสักพักแล้ว
(ฮัลโหลแก ตอนนี้แกอยู่ไหน พอดีว่าพ่อฉันเกิดอุบัติเหตุ ฉันต้องกลับก่อนนะ แกกลับเองคนเดียวได้ใช่ไหม) ถ้าไม่จำเป็นเธอก็ไม่อยากทิ้งเพื่อนของเธอไว้แบบนี้หรอก แต่มันจำเป็นจริงๆ ไม่รู้ตอนนี้คุณพ่อจะเป็นยังไงบ้าง
"ได้ๆ ฉันกลับเองได้" มายด์ที่พอรับโทรศัพท์แล้วฟังเสียงที่ร้อนรนของเพื่อน จึงไม่อยากให้ตัวเองเป็นภาระของเพื่อนอีก จึงตอบออกไปอย่างที่ไม่ได้ดูสภาพตัวเองในตอนนี้เลยสักนิด
(งั้นแค่นี้ก่อนนะแก ฉันต้องรีบขับรถ)
"โอเครแก" ก่อนที่จะตัดวางสายพร้อมอาการที่ตัวเองจะเริ่มทนไม่ไหว ก่อนจะหันมาหาครามอย่างขอความช่วยเหลือ
"ยังไงคุณ จะให้ผมไปส่งคุณที่ไหน" ตอนนี้คงหวังเพื่อนเธอไม่ได้แล้วสินะ ให้มันได้อย่างนี้สิโว้ย เขาอยากจะบ้าตาย ก่อนที่เขาจะพยุงเธอขึ้นมาพร้อมเดินออกจากร้านไป โดยที่มีสายตาคู่หนึ่งที่มองมาอย่างไม่พอใจที่โดนแย้งเหยื่อของมันไป แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะมันรู้ดีว่าคนที่ยืนอยู่ของเธอเป็นใคร ซึ่งเขาเป็นแค่ลูกค้าคงไม่กล้าหือกับเจ้าของผับ เพราะเขาพึ่งใช้ยากับผู้หญิงคนนั้นไป
"ไป ไปส่งที่ฉันโรงแรมใกล้ๆนี้ก่อนได้ไหม ฉัน ฉันรู้สึกว่าตัวฉันจะเริ่มไม่ไหวแล้ว" เสียงที่เริ่มแหบพร่าลงเรื่อยๆเป็นสิ่งบอกชัดได้เป็นอย่างดี โดยที่ตอนนี้ครามพยายามพยุงเธอไปที่รถที่จอดไว้ในโซนVIP
"คุณแน่ใจหรอว่าจะให้ผมไปส่งที่โรงแรม ไม่ใช่โรงพยาบาล" ครามที่ตอนนี้พาเธอขึ้นรถมาแล้ว จึงเอ่ยถามเธอเพื่อความมั่นใจ
"แน่ แน่ใจ" ถึงฉันจะไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้ตัวเองหาย เลยว่าจะลองไปช่วยตัวเองสักครั้ง อย่างน้อยเธอก็หวังว่ามันจะดีขึ้น
"ผมว่าคุณรีบโทรบอกแฟนคุณให้มาหาคุณที่โรงแรมจะดีกว่านะ แฟนคุณคงช่วยคุณได้" เพราะโดนยาแบบนี้คงมีทางนี้ทางเดียวแหละที่จะช่วยผู้หญิงคนนี้ได้ในเวลาแบบนี้
"ฉัน ฉันไม่มีแฟนแล้ว ฉันพึ่งบอกเลิกเค้าไป เพราะฉันพึ่งจับได้ว่าเค้านอกใจฉัน" เธอที่นึกถึงแฟนหนุ่มที่คบกันมาถึง 3 ปีก็รู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึงหน้าเขา ยิ่งเวลาดีๆที่เราได้อยู่ด้วยกัน มันยิ่งเจ็บปวด
"เอ่อ ผมขอโทษนะ ผมไม่รู้จริงๆ แต่ถ้าคุณไม่มีแฟน ผมคงไปส่งคุณที่โรงแรมไม่ได้ เพราะมันทำให้คุณอาจจะช็อกได้เลยนะ" ยิ่งไม่มีใครอยู่กับเธอ เธอจะช่วยตัวเองได้ยังไง พาไปโรงพยาบาลยังจะดีซะกว่าอีก
"ขะ หนาดนั้นเลยหรอ งั้น คุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม One Night Stand ก็ได้" ตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ได้เลยจริงๆ หัวสมองของฉันมันมึนเบลอไปหมด มีแต่ความต้องการทางเพศ
"คุณแน่ใจหรอ ผมไม่อยากฉวยโอกาสกับผู้หญิงโดยเฉพาะเวลาแบบนี้" มันดูไม่ใช่เขาเลยสักนิด
"แน่ ฉันแน่ใจ ฉันตอนนี้จะไม่ไหวแล้ว ฉันร้อนไปหมดเลยคุณ ฮึก!" เธอที่ตอนนี้ร้อนรุ่มอย่างกับไฟจนอยากจะถอดเสื้อผ้าทิ้งออกไปให้หมดอยู่แล้ว มันร้อนมากจริงๆ มันทรมาน ก่อนที่เธอจะเริ่มถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นอย่างอดทนไม่ไหว จนเผลอแปปเดียวช่วงบนก็เหลือเพียงบราเซียตัวน้อยที่บดบังหน้าอกอวบอยู่
"เห้ย! คุณใจเย็นๆก่อน อย่าพึ่งถอดเสื้อผ้าสิคุณ ผมกำลังขับรถไปส่งคุณอยู่นะ" ครามที่หันไปเห็นอย่างไม่ได้ตั้งใจ จึงรีบหันกลับมามองถนนตัวแข็งทื่อ ชีวิตนี้ใช่ว่าจะไม่เคยเห็น แต่ก็ไม่คิดว่าจะมาเห็นเธอถอดเสื้อผ้าให้เค้าได้เห็นต่อหน้าต่อตาแบบนี้ อย่างงี้ลูกชายของเขาที่มันสลบไสลอยู่มันก็ผงาดขึ้นนะสิ เจอแบบนี้เข้าไปใครมันจะทนไหววะ
"ก็ฉันร้อน ร้อนไปหมดทั้งตัว จนฉันตอนนี้ฉันจะทนไม่ไหวแล้ว" อยากจะหายจากความทรมานนี้เหลือเกิน
"คุณใจเย็นๆก่อน อีกแปปเดียวก็จะถึงแล้ว อยู่ข้างหน้าแค่ตรงนี้เอง" แก่นกายของเขาก็เริ่มจะไม่สงบสุขอีกต่อไปแล้ว มันแข็งจนตั้งเป็นลำยาวขึ้นมา ให้มันได้อย่างนี้สิวะ โถ่โว้ย!! วันนี้ทำไมมันทำให้เขาทรมานจริงๆ
"ฉันไม่ไหว คุณต้องช่วยฉัน ฮึก!" เธอมองเขาด้วยความขอร้อง มันทรมานเหลือเกิน
"ก็ได้ ผมจะช่วยคุณ" ครามที่เกิดความลังเลในคราแรก แต่ตอนนี้เขากับมั่นใจแล้วว่าจะช่วยเธอ เพราะตอนนี้สิ่งเย้ายวนที่แสดงให้เห็นอยู่ข้างๆก็ทำให้เขาทนจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน บวกกับอาการของเธอที่ดูจะรุนแรงขึ้น เลยทำให้เขาตัดสินใจไม่ช่วยเธอคงจะไม่ได้
"ขอบคุณนะ คุณเป็นคนดีจริงๆ หลังจากนี้ถ้าคุณอยากได้อะไรฉันจะให้คุณหมดเลย ถือว่าเป็นสิ่งตอบแทนที่คุณช่วยฉัน" เธอรู้สึกอยากขอบคุณเขาจริงๆที่ยื่นมือมาช่วยเธอในเวลาที่เธอกำลังเดือดร้อน แม้จะไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยด้วยซ้ำ
"ผมไม่ใช่คนดีอะไรขนาดนั้นหรอก ผมก็แค่ผู้ชายคนธรรมดาคนหนึ่งก็เท่านั้น" ตอนนี้เธอยังพูดขอบคุณเขาได้ แต่พอเธอได้สติกลับมาแล้วสิ เธอยังจะขอบคุณเขาอยู่หรือป่าว ไม่ใช่มาต่อว่าเขาฉวยโอกาสกับเธอตอนที่เธอยังไม่มีสติหรอกนะ ยิ่งคนเมาแบบนี้ด้วย เขานี่แทบไม่อยากจะคิดเลย เตรียมตัวปวดหัวรอได้เลยกู
- Writer
