Sevmek, hele de sevilmek, insanın yaşayabileceği en güzel duygulardan biriydi. Bunun farkındaydı. Welat, karısını deli gibi seviyordu. Sevilmeye gelince, ondan yana da umudu vardı genç adamın…
Artık eskisi gibi değildi araları. Zelal, kocasına her gün biraz daha alışıyor, daha da yakın davranıyordu. Ama Welat onu sevsin istiyordu, tıpkı onun sevdiği gibi…
O sabah avluda kahvaltı ederken, üstü başı paramparça, kanlar içinde genç bir kız girdi avluya. Kimse ne olduğunu anlamadan…
Önce Welat, sonra da Zelal hızla fırladı masadan. “Ne oldu?” demeye kalmadan genç kız yığılıp kaldı kollarının arasında…
Sonradan öğrendiler; adı Rewşan’dı. Bu kızı ailesi zorla evlendirmişti, yaşlı bir adamla. Daha 19’undaki genç kızın hayallerini, umutlarını bir gecede çalmışlar elinden, kendinden 20 yaş büyük
