His To Own

Chapter 1

NANG  MARINIG KO ang pagbukas ng pinto ng opisina rito ni Daddy sa bahay. Dali-dali ko nang tinakbo ang daan pabalik sa 'ming dining area. Malalim akong bumuntong-hininga saka muling nagpasok ng hangin sa 'king katawan. Upang mas lalong mukhang nandito lang ako sa dining at 'naghihintay sa kanilang matapos na mag-usap'. Kinuha ko ang spoon ang fork na nasa magkabilang gilid ng plato kong nakataob.

I look at my personal maid. "Sandukan mo na 'ko please," utos ko ritong may kasama pang pagpapa-cute. Dahil parang si The Flash din si Manang. Nagawa ko nang magsimula sa pagkain bago marating nina Mommy ang dining. Inside of my head, I'm already having a mini celebration. Mamaya na lang 'yung big.

When I finally see them settling theirselves on their own usual spot. I stop chewing and then glance at my mother with a hopeful eyes. "Mommy have you---"

"No, Solar Mirabella. Talagang gagamitin mo pa ang Mommy mo para makalusot ka ngayon?"

I opened my mouth but before I can even say anything. Daddy blurted something that impacts a major quivering in my own beautiful world.

"Aside from termination of your contract under SMA. You will be spending your senior high on Philippine Science Academy," anito. Para akong biglaang nilamig dahil sa 'king narinig. Ang kamay ko ay nawalan na ng lakas kaya naman nabitawan ko ang kutsara at tinidor kong hawak. Inilagay ko ang magkabila kong kamay sa 'king pisnge at umiling.

"What the—why are you doing all of these, Dad!" I stare at my Mom, silently asking for her help but all that she does is carefully watch me and her cruel husband as he batters me with heavy punishments.

Nang maisip na wala talagang balak si Mommy na tulungan ako ngayon. Napatayo na 'ko sa 'king kinauupuan.

"First, you terminated my contract with SMA and now you want me to go to a different school? Away from my friends and cousins. Ni hindi ko pa nga naririnig ang Philippines..." Natigil ang paglilitanya ko sandali nang hindi ko maalala kung ano ba ang sunod na karugtong ng Philippines sa school na 'yon. If I can't remember it then who the hell does?

"A, basta 'yon. Daddy naman kasi..."

"Solar." Tawag niya para pakalmahin ako pero impossible 'yon. He's going to send me on a hideous school for two years. How am I supposed to be calm?

I narrowed my eyes on him. I've been a troublemake and a massive headache to my parents but this is the first time I'm gonna talk back to them like this.

"Akala mo mapapatino mo ako dahil dito? Hindi, Dad. Ngayon ako magrerebelde sa 'yo kasi sinisira mo ang buhay ko!" These words are the last that I said to them before I walk out and run to my room upstairs.

I sighed exasperatedly and throw away a pair of uniform in my bed. That's the Science Academy's uniform. I can't believe this. Though the uniform's fabric looks fine, the design is not. The design looks cheap, the black school skirt and white long sleeve with school patch on its chest part and then details of black on cufflings and collars won't do me any justice! Walang-wala ito sa kalingkingan ng uniform ko sa Port Chester.

Mula sa pagkatulala sa ceiling ng aking kwarto. Nabalik ako sa reyalidad nang marinig ko ang pagriring ng cellphone ko dahil nagpi-face time sa 'kin si Aven.

"Somi, anong oras tayo bukas? Okay lang ba sa 'yo kung umaga na tayo mag-enroll para maalalayan din tayo ni Kuya Perseus?" At dahil nabanggit niya ang pangalan ng nakatatandang kapatid. Sigurado na akong sa Port Chester University nga s'ya mag-aaral dahil doon nag-aaral ang Kuya niya. As I get to realize more that I'm the only one who'll go in a different school for Senior High, I was left with no choice but to throw hates on my Father more.

"Alright, Lavander Dream let's see each other on PCU's main gate." Just like that our face time ended.

Pagkarinig ko ng dalawang beses na pagkatok sa nakasaradong pinto ng kwarto. Bumukas 'yon at iniluwa si Mommy. I rolled my eyes on her and lay back on my bed. I hate her too, a bit. Sigurado naman ako na kaya niyang pigilan si Daddy. Hindi ko alam kung bakit hindi niya 'yon ginawa.

Bago pa 'to lumapit nang tuluyan sa 'king kama. Pinulot niya muna ang uniform na hinagis ko sa sahig. She chuckles and put it on the backrest of my swivel chair.

"Magugusot 'to. Balak mo bang magsuot ng gusot na uniform bukas?" unti-unti na 'kong napabangon habang pilit ko pa ring iniintindi ang mga salitang pinakawalan niya.

Balak mo bang magsuot ng gusot na uniform bukas? Bukas?

I gaze at her with perplexities. She moves her head. "Bukas na magsisimula ang klase sa Science Academy."

I dropped my jaw and I'm not gonna take it back sooner. "Bukas na agad? E June pa lang, a. Sa Port Chester August pa magsisimula ang klase. I don't want to go there. It's too embarrassing for me."

"Why will you be embarrass to go on a school like that? Yes it's not an exclusive school in your term but Sweetie, Philippines Science Academy is like the UP of high schoolers and senior high. It's the second home of best students in our country," she explained to enlighten me. Still, it wasn't enough for me. Ayoko pa rin sa school na 'yon.

Natapos ang gabi na hindi ko kinikibo si Mommy, si Daddy na alam kong sumilip sa 'king kwarto bago s'ya dumiretso sa silid ni Mommy ay hindi ko rin pinag-aksayahan ng atensyon ko.

Galit ako at gusto kong malaman at maramdaman nila 'yon. I am still a minor, yes but I don't think it's right that they're the only one who gets to decided specially if I am the one whose at stake.

New day and morning come but my anger and irritation from yesterday's happening remains. Dumagdag pa sa pagkasira ng mood ko ang maagang pagtunog ng alarm clock ko. Mula sa dating alas-syete. Alas-singko pa lang ay ginigising na ako non. Nang maabot ko 'to at napatay. Bumalik ako sa dati kong p'westo sa ibabaw ng kama saka muli sanang pipikit nang maramdaman kong bumukas ang pinto. Pumasok doon si Manang. Nakangiti na animo'y mayroon siyang balak na hikayatin akong gawin ang kung ano.

"Manang, the clock went of early today. It annoys me. Did you do that?"

"Inutos ng Daddy mo. Dapat kasi alas-singko pa lang gising ka na at naghahanda sa pagpasok. Tapos Alas-sais ay nakaalis na ng bahay papuntang Academy kasi alas-s'yete magsisimula ang unang klase mo," pag-iimporma niya sa 'kin. Gusto ko pa sanang magulat dahil sa nalaman pero hindi na lang. Imbes na kumilos na, hinila ko pa lalo ang comforter palapit sa 'king katawan at pumikit. Pilit na ibinabalik ang sarili mula sa 'king pagkakahimbing.

"Somi, malilate ka."

"Hindi ako papasok," agap ko.

"If that's what you want, then fine." Dali-dali kong iniangat ang sarili ko mula sa malambot na kama nang marinig ko ang kalmadong baritonong boses ni Papa. I smiled triumphantly and is on the act of asking him if he finally change his mind about his decision of sending me to Science Academy. Later on, that small triumph of mine faded as I see him grab my bag from the small table of my mini living room. He takes out my gucci wallet and takes out my debit and black card.

Nagpapanic akong umalis sa higaan para malapitan siya. "What are you doing---"

"Gawin mo lahat nang gusto mong gawin sa buhay mo Solar Mirabella at gagawin ko rin kung anong gusto ko para sa 'yo." Muling pinakita ni Daddy sa 'kin ang cards ko bago niya 'yon nilagay sa sariling wallet na tinago naman niya sa bulsa kalaunan.

"Okay. Sige, papasok na 'ko. Papasok ako basta ibalik mo na sa 'kin 'yang cards, Daddy," pakikipagkasundo ko rito gamit ang nanlalambing kong tono.

Inilahad ko ang dalawa kong palad sa harapan nito para roon niya na ilagay 'yung cards pero blangkong mga pagtitig mula sa kaniya ang tanging natanggap ko. "Let me think about it, Lady. For now ready yourself for school," he utters blantly then leave.

I clenched my fist and kick the carpented floor of my room. The hell! How did he become a villain in my life from being my superhero back when I was a kid?