EP.2

1309 Words
"น้องชื่ออะไรครับ เรียนสาขาอะไร" เปรม หนุ่มหล่อหน้าตาดี ดีกรีเดือนมหาลัยเอ่ยทักทายรุ่นน้องด้วยรอยยิ้มบางๆแต่แอบแฝงไปด้วยความสนใจ พร้อมกับเก็บรายละเอียด​น้องอยู่ลึกๆ ด้วยรูปร่างหน้าตาตรงกับสเป็คของเขาที่ชอบเลยทีเดียว เขาจึงอยากหมายตาน้องไว้ตั้งแต่​เนิ่นๆจะได้ไม่มีหมาตัวไหนคาบตัดหน้าไปแดกซะก่อน "สวัสดีค่ะ หนูชื่อไข่มุก สกลรัตน์​ สุภาวดี ปีหนึ่ง สาขาวิศวกรรม​คอมพิวเตอร์​ค่ะ" ฉันเอ่ยแนะนำตัว​กับพี่สุดหล่อที่นั่งประจำโต๊ะ​ลงทะเบียนอยู่ข้างหน้าอย่างยิ้มๆ ทำไมพี่เขาดูหล่อจังนะ ทำไมคณะวิศวะของเรามีแต่ผู้ชายหน้าตาดีกันทั้งนั้นเลยล่ะ คิก คิก "ครับ พี่ชื่อเปรมนะครับ อยู่ปี 2 เรียนวิศวกรรมยานยนต์ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" ก่อนที่ผมจะหันไปหยิบกระดาษรายชื่อมายื่นส่งให็น้องเซ็นต์ "ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ" ดูพี่เขาจะใจดีจัง หน้าตาก็หล่อ มารยาทก็ดี ฉันจึงยื่นมือไปหยิบเอกสารที่พี่เปรมยื่นมาให้ด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมิตร "ครับ งั้นน้องเซ็นต์ชื่อตรงนี้นะครับ" ดูเด็กคนนี้จะน่ารักจังนะ ดูมีเสน่ห์ ไม่เหมือนใครดี แถมหน้าตาน่ารักอีกด้วย ผมจึงเอ่ยบอกน้องพร้อมยื่นปากกาไปให้น้องเซ็นต์ "ค่ะ" ฉันจึงรีบๆหยิบปากกาเซ็นต์ชื่อตามที่พี่เขาบอก ก่อนจะยื่นส่งเอกสารที่ฉันเซ็นต์เสร็จแล้วกลับให้พี่เปรม พี่เปรมจึงส่งป้ายชื่อมาให้ฉันทันที ฉันจึงรีบหยิบมันแล้วมาคล้องคอทันทีจะได้ไม่หาย "น้องเก็บรักษาป้ายชื่อนี้ไว้ดีๆนะครับ เวลามีกิจกรรมรับน้องก็ให้เอามาด้วยทุกครั้ง ถ้าไม่เอามาด้วยน้องจะถูกทำโทษนะครับ" เปรมเอ่ยเตือนน้องยิ้มๆอย่างใจดี "ค่ะ หนูจะรักษาไว้เป็นอย่างดีเลยค่ะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะค่ะ สวัสดีอีกครั้งค่ะ" ฉันบอกลาพี่เปรมเสร็จก็รีบเดินกลับไปมาเพื่อนๆที่ยื่นรออยู่ไม่ไกล "ไอเปรมมึงแอบชอบน้องเค้าหรอว่ะ กูเห็นสายตาที่มึงมองน้องเค้านะเว้ย" คิว เพื่อนสนิทของเปรมเอ่ยแซวเพื่อนยิ้มๆหลังจากที่เห็นมันมองตามน้องเค้ากลับไปหากลุ่มเพื่อนๆ "เออน่า มึงอย่ายุ่งเลย เรื่องของกูเถอะ" เปรมเอ่ยปฏิเสธเพื่อนยิ้มๆถึงแม้จะรู้ตัวอยู่แล้วว่าไม่มีทางปิดเพื่อนอย่างคิวที่รู้จักกันมานานได้ "หึ!! ทำเป็นปากแข็งนะมึง หมาคาบไปแดกซะก่อนแล้วจะรู้สึก" คิวได้แต่มองบนกับการเฉไฉของเพื่อน เขามองจากดาวอังคารเขายังรู้เลยว่ามันแอบชอบน้อง ยังมีหน้ามาปฏิเสธเขาอีกนะมึง "มึงอย่าพูดมาก!!" เปรมเอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิดกับคำพูดที่เพื่อนพูดมาไม่เข้าหู "หึ! ถ้ามึงชอบก็จีบน้องเขาเลยสิว่ะ จะนั่งรอทำมะเขืออะไร เดี๋ยวก็มีหมาตัดหน้ามึงไปจริงๆหรอก" มั่วแต่ชักช้าอยู่นั้นแหละ จะทันเขาไม่ล่ะไอ้เพื่อนเวร "เออ ถ้ากูชอบกูจะจีบของกูเองหรอกน่า มึงไม่ต้องยุ่งหรอก" ไอ้ห่านี่ยุ่งจริงๆเลย เห้อ!! "คร้าบๆๆพ่อรูปหล่อ พ่อเดือนมหาลัย" เขาก็อยากจะดูน้ำหน้าคนอย่างมันเหมือนกัน จะมีปัญญาจีบสาวอย่างที่มันพูดกับเขาจริงๆรึป่าว เห้อ!! งานนี้กลัวเพื่อนรักกินแห้วจังเว้ย! พระนาย "เห้ย!! ไอ้นาย สรุปวันนี้มึงต้องไปเป็นเฮดว๊ากรับน้องนะเว้ย อาจารย์ประเสริฐส่งรายชื่อมาให้มึงแล้ว พร้อมฝากเอกสารการรับน้องมาให้มึงแล้วด้วย" เจ ยื่นเอกสารที่อาจารย์ฝากมาให้เพื่อนรักอย่างพระนายที่กำลังทำหน้านิ่งแล้วเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟาภายในห้องส่วนตัวของพวกเขาในคณะวิศวะ "ทำไมต้องเป็นกู คนอื่นก็เป็นได้" พระนายเอื้อมเอกสารมาเปิดอ่านด้วยความเซ็งจัด ทำไมต้องเป็นเขาด้วยว่ะ อาจารย์คิดอะไรอยู่เนี่ย "ก็มึงอ่ะหน้านิ่ง หน้าโหด ดูน่ากลัวที่สุดแล้ว อาจารย์ถึงอยากให้มึงว่าเป็นเฮดว๊ากในการรับน้องครั้งนี้ไง น้องๆจะได้กลัว เวลารับน้องจะได้ไม่มีใครกล้าส่งเสียงดัง" เพิร์ธ พูดออกมาพร้อมขยับตัวลุกขึ้นมานั่งข้างๆพระนาย "แต่กูไม่อยากเป็น กูไม่อยากทำ" พระนายปฏิเสธหน้าตายสุดๆ อาจารย์ของเขาคิดอะไรอยู่ว่ะ คนอย่างเขาเนี่ยนะ "งั้นมึงก็ไปคุยกับอาจารย์เอาเองล่ะกัน ขนาดพวกกูสองคนยังต้องติดล่ามแหไปด้วยเลย เชิญมึงไปคุยเอาเองเถอะ" พวกเขาก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ถึงต้องมาบอกมันอยู่นี่ไง "โถ่เว้ย!! ถ้ากูไปคุยก็ไม่ได้อะไรกลับมาหรอก อาจารย์ประเสริฐหัวแข็งจะตายห่า" อาจารย์ประเสริฐพูดยากพูดเย็นจะตาย แถมยังเป็นอาจารย์ประจำแผนกของพวกเขาอีกต่างหาก เซ็งโว้ย! "มึงก็รู้ดีหนิ งั้นมึงก็ทำใจแล้วเป็นให้อาจารย์ไปซะ" พวกเขาคงทำอะไรไม่ได้แล้วแหละ มีแต่ต้องรับชะตากรรมอย่างเลี่ยงไม่ได้ "แม่งเอ้ย!!! น่ารำคาญว่ะ เซ็งชิป" พระนายเอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิดใจแบบสุดๆ เพราะเขาทำอะไรไม่ได้เลย ปฏิเสธก็ไม่ได้ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยว่ะ "หึ! ทำใจซะ แล้วไปส่องสาวๆกับพวกกูดีกว่า ปีนี้ปีหนึ่งมีแต่เด็ดๆนะมึง แจ่มว้าวมาก เผื่อมึงจะได้มีแฟนกับเขาสักคน หน้าตามึงก็ดี แต่นิ่งชิปหาย เสียดายของสัส" ถ้าเขาหน้าตาดีแบบฟ้าประทานเหมือนมัน เขาจะโอเคมากเลย แต่ไม่เป็นไร แค่นี้ก็หล่อมากล่ะ หึหึ!! "พวกมึงจะไปก็ไปเถอะ กูไม่อยากไป" แค่เรื่องรับน้องก็ทำให้เขาต้องเซ็งจัดแล้ว ไม่มีอารมณ์ไปดูอะไรไร้สาระแบบพวกมันหรอก "มึงก็ชวนเพื่อนไม่คิดอ่ะเนาะไอ้เจ เพื่อนมึงเคยสนใจผู้หญิงที่ไหนรึป่าวเถอะ ขนาดดาวคณะบริหารมาจีบมาหยอดมันแทบทุกวันมันยังไม่สนใจเลย" ไม่รู้มันจะนิ่งอะไรนักหนา นี่ถ้าเขาไม่รู้จักมันมานาน เขาก็คิดว่ามันเป็นเกย์ไปซะแล้ว "พวกมึงจะไปก็รีบๆไปเถอะ กูรำคาญพวกมึงสองคน" ไม่รู้มันสองคนจะพร่ำอะไรนักหนา น่ารำคาญชิปหาย "เออๆ พวกกูไปก็ได้เว้ย แม่ง!!" ไม่รู้มันจะอะไรนักหนา ปล่อยให้แม่งอยู่คนเดียวไปเถอะ วุ้!! หลังจากพวกมันสองคนไปแล้ว เขาจึงหยิบเอกสารที่อาจารย์ฝากมาให้ทั้งหมดขึ้นมาดู ก่อนจะอ่านรายละเอียดคร่าวๆแล้วเตรียมตัวไปรับน้องในเวลาอีกไม่กี่นาที เพราะในเอกสารเวลาระบุรับน้องไว้ที่เวลา 08.30 น. ตอนนี้เขาต้องไปเตรียมตัวแล้ว เดี๋ยวจะไม่ทัน เพราะวันนี้เป็นวันรับน้องวันแรกของคณะ ไม่รู้ว่าตอนนี้สถานการณ์มันเป็นยังไงบ้าง ไม่รู้รุ่นน้องมันจัดการไปถึงไหนแล้ว ❤️อ่านกันให้สนุกแล้วอย่าลืมกดไลค์ กดติดตาม กดเพิ่มคลังและเป็นกำลังใจให้ไรท์คนนี้ด้วยนะค่ะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD