"ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ แค่นี้สบายมาก เราเข้าร้านกันเถอะ" ผมจึงพาน้องลงจากรถแล้วเดินเข้าร้านอาหารทันที ร้านอาหารนี้เป็นของรุ่นพี่ของผมเอง เป็นรุ่นพี่ที่ผมเคารพและนับถือคนหนึ่งเลยแหละ ตอนนี้พี่เขาเรียนจบแล้ว และมีธุรกิจเป็นของตัวเองหลายอย่างรวมถึงร้านอาหารร้านนี้ด้วยนะ
ผมที่พาน้องเข้ามาในร้านแล้ว ก็มองหาเด็กเสิร์ฟและเจ้าของร้านอย่างพี่ต่อ เพราะจะได้ทักทายกันสักหน่อยหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน
"อ้าว!ไอ้นายมาได้ยังไงว่ะ ไม่ได้เจอกันนานยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะมึง นั่งก่อนๆ" ต่อที่กำลังเดินดูภายในร้านอยู่ได้หันมาเห็นพระนายพอดี จึงเดินเข้ามาทัก แล้วได้แต่สงสัยว่ามันพาใครมาด้วยว่ะ ก่อนจะพากันมานั่งโต๊ะที่อยู่ไม่ไกล
"ครับ พี่ก็ยังหล่อยังเท่เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเลยนะครับ" พี่ต่อเป็นผู้ชายที่โครตเพอร์เฟคสำหรับผมอ่ะ ดูแบดๆหน่อยแต่โครตมีเสน่ห์ ถึงว่าทำไมสาวๆติดกันตรึม
"ก็ธรรมดาไหมว่ะ ว่าแต่มึงเถอะพ
