chapter 5
1861 Words
ALTHEA
Palabas na ako ng unibersidad nang maramdaman ko ang pag-vibrate ng aking cellphone.
Dinukot ko ito sa aking bulsa, immideately Kiel's name appeared.
Suddenly my heart beats went wild. Ganon na lang ang epekto nito sa akin. Curriousity attacked , and I automatically opened the text and read it.
Napahinto ako sa mabagal na paglalakad at napalunok.
Kiel: Seeing you walking alone, making me feel of wanting to join you.
Bumilis ang pintig ng puso ko kasabay ng pag atake na naman ng kaba sa dibdib ko.
He's here!!!! My thought, was on panic.
What is he doing here?
I slowly looked up and surprisingly found him outside our campus.
Printe itong nakasandal sa magara nitong sasakyan, with his arms crossed over his chest.
Hindi nito pansin ang mga estudyanting magiliw na nakatingin habang sinisipat siya at ang dala nitong sasakyan.
It was red audi sports car. Ilan bang sasakyan nito? Itim ang gamit nitong sasakyan ng sunduin ako nito dati sa fast food chain.
His eyes pinned on mine. We suddenly stared each other, pero ako rin ang unang nagbaba ng tingin.
I slowly walked again towards him.
"Hi," a husky voice greeted me. It was sounds different. I felt my heart skipped a beat, when I heard his voice.
"What are you doin here?" Ang taka kong tanong rin sa kaniya.
Hindi ko matagalan ang tigtig nito sa 'kin kaya naghiwas pa rin ako ng tingin.
"I had meeting near by, nang bigla kitang maisip kaya dumaan na ako." Ngumiti pa sa 'kin ito ng pagkatamistamis.
Parang wala lang dito ang pagtataka nakaguhit sa mukha ko.
Nagtataka man at naguguluhan sa inaakto nito e, mayroon naman bahagi ng puso ko ang labis na natutuwa.
Lihim din akong nakaramdam ng kilig ngunit 'di ko iyon pinahalata sa kanya. Pinilit ko pa rin pinakalma ang nagwawala kong puso.
"Uuwi ka na ba? hatid na kita.." ang dugtong pa nito.
"No," ang pabigla at may halong kaba kong sagot.
Shit! What's wrong with me? Bakit ba lagi na lang akong kinakabahan tuwing kaharap ko ang lalaking ito?
I swallowed the lump of my throat.
" I- I am planning to drop by at the near books store," ang mahina pero matapat kong dugtong.
Balak ko naman talaga kasing bumili ng mga libro ng araw na 'yon.
Kaya nauna na akong umuwi dahil inaantay pa ni Krisha ang jowa nito at ang iba naman ay may klase pa rin.
Akala ko magpapasya itong umalis na lang pero nagulat na lang ako nang magsalita ulit ito.
"Don't you mind if I join you?" Ang mababang boses na tanong nito, bahagya pang naka kunot ang noo habang nag-aantay ng sagot mula sa'kin.
Deretso pa rin ang tingin nito sa'kin, tingin na tila ba nang aarok. Napalunok ako.
Sa guwapong mukha na iyan makakatanggi pa ba ako?
"Please? " s**t. Nag-please pa na kinabigla ko.
Nahihiya akong sinalubong ang mga tingin niya, kaya napakamot na lang ako sa sintido.
At tumango na rin ako kalaunan. Ayaw ko man bigyan ng kahulugan ang inaakto nito pero may isang bahagi ng puso ko ang umaasa.
Lalo pa't parang naulanigan ko ang lambing sa boses nito ng sabihin niyang ang salitan "please."
Pero ayaw kong umasa ng lubos. Puwede slight lang. Para slight lang din ang sakit.
Baka mali lang din kasi ako ng pagkahulugan. Nagiging assuming na naman ako.
"S-sure... hali ka na," ang nahihiya ko pang yaya. At kitang kita ko ang biglang pagaliwalas ng mukha niya.
Wow! Akala mo nagdadalawang isip pero kung maka-sure, sure na sure talaga! Pag sure oi!
Punong puno ito ng siglang pinagbuksan ako ng pintuan sa tabi ng driver seat.
At maagan na hinawakan pa ako nito ang isang siko ko, para alalayan makapasok ng sasakyan. It was unexpected, I suddenly gulped pero agad din naka bawi.
Para bang nag-iwan ng munting apoy sa bahaging iyon ng nahawakan niya, kahit pa sa simple lang nyang pagdantay sa balat ko.
Nang makaupo ako kinabit ko agad ang aking seat belt.
Kita ko pa ang mabilis nitong pag ikot sa driver seat at sumakay.
'Di pa rin nawawala ang aliwalas sa mukha nito, mukha talaga itong masaya! Magaan ang palitan namin ng salita habang nasa biyahe naman kami.
May kuwentong mababaw pa kaming napagsaluhan at panakanaka itong ngumingiti everytime na magtatama ang mga mata namin.
Ilang minuto lang iyon pero parang sa'kin ay malaking bagay na iyon para makilala pa ang isang bahagi ng pagkatao niya. 'Di rin naman pala ito ganoon kasuplado!
Nang nasa books store na kami ay agad akong naglakad at namili ng mga librong bibilhin ko. Tahimik lang ito at matsagang nakasunod sa akin.
Hindi nawawala ang aliwalas ng mukha nito at ang ngiti nito sa tuwing magtatama ang mga mata namin.
Lihim din akong napapangiti at 'di ko rin maiwasang makaramdam ng kilig. Hindi lang naman ito ang lalaking nagpakita sa akin ng interes pero bakit parang ibang iba talaga ang dating niya sa akin.
Wow ha! Interesado talaga?
'Di ba puweding wala lang siyang magawa?
Bored ganern, 'tas ikaw 'yong unang naisip niyang puntahan. E, bakit ako pa, marami naman dyan iba.
Kasi nga ikaw iyong malapit, may meeting nga siya sa malapit 'di ba!
Umatake na naman ang kontrabing namamahay sa isang bahaging iyon ng utak ko! Kahit na, ang mahalaga kasama ko siya ngayon!
Patuloy lang ako sa pamimili, may dalawa na akong napili pero gusto ko pa itong dagdagan ng isa pa.
Abala man sa pag sipat sa mga libro. Pero hindi pa rin nakaligtas sa paningin ko ang panakanakang sulyap ng mga kababaihang naroroon sa kaniya.
Ang mga makahulugan tingin at ngiting pinupukol ng mga ito kay Kiel.
Pansinin talaga ito . Mula sa guwapo nitong mukha, sa tangkad, at tindig nito para itong modelo or artistang napadpad at naligaw sa mall!
Bagay na bagay dito ang suot nitong white polo. Nakatupi ang mahabang manggas hanggang siko.
Pinaparisan ng dark blue slacks at brown leather shoes nito. Napataas pa ang kilay ko nang mapadaan kami sa grupo ng ilang kababaihan na marahil ay 'di nalalayo ang edad sa akin.
Mukha rin itong mga estudyante. Bumangon ang inis ko sa hantarang pagpapansin ng mga ito, at narinig ko pa ang pag...
"Hello.."
Bati ng isa sa kanila kay Kiel at halata ang tila pagpapa-cute pa nito.
Simple lang na ngiti ang pinukol ni Kiel sa mga ito pero ang hagikhikan 'ata ng mga ito dinig sa buong mall.
'Di na ako nakatiis deretso kong tinignan ang grupo. Pinukol ko sila ng masamang tingin pero parang wala talaga sa'kin ang atensyon nila.
Nakatingin lamang ang mga ito kay Kiel parang ngang walang ibang nakikita ang mga ito bukod sa kanya.
Bumaling ako sa mga libro at kinuha ang isa't pinatong sa dalawa nang nauna kong napili.
Lumapit ako kay Kiel na parang sumisipat rin ng mga libro sa bahaging iyon ng books shelf.
Napatingin ito sa'kin nang mapansing palapit na'ko sa kanya.
" Hali ka na? " Ang medyo malakas kong sabi at hinaluhan ko pa ng lambing. Sadya kong ipinarinig sa mga babaeng 'yon upang malaman ng mga ito na ako ang kanyang kasama.
He's with me bitches! Ang mataray na sigaw ng isip ko. Bigla rin akong nahiya sa'kin sarili. Why so sudden, I was acting like a possessive girlfriend? What the heck!
Rumihistro din ang gulat sa mukha nito, halatang nagtataka din ito sa tono at inakto ko.
Gano'n pa man, umaliwalas lalo ang mukha nito at nakangiting kinuha sa'kin ang mga librong yakap yakap ko.
"Ako na," He said sofly. I was stunned with our simple skin contact.
"Ito na ba lahat? Wala ka na bang ibang gusto?" Ang masigla pa rin nitong paninigurong tanong.
"Wala na," maikli at simple kong sagot. Nagpatiuna na ito sa counter.
Palihim kong nilingon ang grupo ng mga babae, nakita ko pa ang pag ismid ng isa sa kanila at ang mga mata nilang na puno ng inggit.
Lihim na nagdiwang ang puso ko! Lihim na nagdiwang ang puso ko. Sorry na lang kayo.
Ako ang kasama at hanggang tingin na lang kayo.
Nang makarating sa counter ay agad kong hinanap ang wallet sa loob ng bag ko.
Nang mahanap ay agad kong hinarap si Kiel at akmang kukunin na ang mga libro sa kanya.
"Akin na--" 'Di ko na naituloy ang sasabihin ko nang hinarap na niya ang kahera at inabot na niya ang kanyang card at ang mga libro ko.
"Kiel ako--" naputol ulit ang aking protesta ng magsalita ito.
"I got this love, let me" Low but he clear said.
" What?" Ang paniniguro ko,kung tama ba ang narinig kong endearment na ginamit niya sa akin.
Nag iwas ito ng tingin at para bang nahiya rin ito sa nasabi. At nang makabawi'y-
"Ako na, minsan lang naman to. Isa pa wala lang to sa'kin at puwede mo pa ngang nagdadagan ang mga librong to kung gusto mo," ang masigla pa rin nitong sabi at hinarap ulit ang kahera.
Masigla at pabiro naman siyang binati ng kahera, at para bang ngang kilalang kilala siya nito.
"Hi, Sir. Parang naligaw kayo sa store namin a?" Tinapunan pa ako ng mapanuksong tingin.
"Sinamahan ko lang siya." Ang masigla rin nitong sagot sa kahera at magaan pang hinawakan ang aking balikat.
Shit! napamura ako ng lihim. Bakit gano'n na lang ang epekto nito sa' kin? Bakit ganito na lang ang nagiging reaksyon ng katawan ko?
Ang bawat pag dantay ng balat nito sa'kin ay para bang nag-iiwan ng munting mga ningas at nagbabantang gumawa ng malakas na apoy.
Nang maka labas ng books store ay napahinto ito.
"Maaga pa naman for dinner pero gutom na kase ako." Ang tila pagpaparinig nito sa'kin at sinipat ang oras sa mamahaling relong pambisig nito.
Wala sa sarling tinitigan ko siya. Nahiya 'ata ito at agad nag-iwas ng tingin.
"Hindi kasi ako nakakain ng maayos ng lunch." Iwas pa rin ang tingin sa akin na sabi nito.
Habang nagkakamot ng batok at napakagat sa ibabang labi nito. Ewan ko pero, s**t!
I find him so sexy and so attractive on that look.
"Gusto mo ba akong yayaing kumain?" Ang deretso kong tanong. Deretso rin ang tingin ko sa kanyang mga mata.
Napadiin ang kagat nito sa labi at panay pa rin ang kamot sa batok.
"Oo sana, kung 'di na ako nakaka aabala sa'yo." Natatawa ako ng lihim sa itsura nito.
Ibang iba kase ito sa Kiel na unang nakilala ko. 'Yong Kiel na super seryoso at mukhang laging pasan ang mundo!
Parang sinapihan ng kaluluwang suplado.
Very strong, super serious aura at para bang 'di mo nanaising huminga pag kaharap mo siya.
A very intimidating one...
Pero ang Kiel na kaharap ko ngayon, ay ibang iba. He still looked so strong yet more gentle.
Hindi nakakaalangan kasama, magaan kung baga. Kung nagustuhan ko ang super supladong Kiel na 'yon.
Pakiramdam ko mas lalo kong nagustuhan ang Kiel na kaharap ko ngayon, mas lumalim pa nga yata ang pagka gusto kong iyon sa kanya.
I cleared my throat.
" Segi ba, basta libre mo 'ko?" pabiro kong sagot.
" Sure!! ofcourse," ang mabilis pa sa alas kuwatro nitong sagot!
- Writer
