Kış günü ateş basmıştı bedenimi. Nasıl böyle konuşabilirdi ki? Belimi sıkı sıkı tutan elleri ateş gibi yanıyordu. Avuçları arasında olan ateş, kalın kabanımı delip tenime işliyordu. Burnundan alıp verdiği sıcak nefesi yüzümü ısıtıyordu. Hareleri ateşin içinde kavruluyordu. Yutkundum. Yutkundu. Söylediği cümleden utanmamış gibi gözlerimin derinine bakıyordu. Benim ise utançtan yanaklarım yanıyordu.
Başına kartopu gelince gözlerini yumdu. “Ebenizi s*k*-” elimi dudaklarının üzerine bastırıp, “Şşt,” diye mırıldadım. Küfür etmesi beni rahatsız ediyordu. Gözlerini açıp avucumun içine ofladı. Elimi geri çekip, “Küfür etmenden rahatsız oluyorum.” dedim gözlerimi ondan kaçırarak. Sana ne demesinden çekindim. Çenemi hafif tutup, yüzümü kendine çevirdi. “Etmemeyi denerim. Ama arkamda bulunan bu heri
