ตอนที่17 ฟาดงวงฟาดงา
เวลาผ่านไปจากชั่วโมงเป็นสองชั่วโมงจากสองชั่วโมงเป็นสามชั่วโมง ในขณะที่เพื่อนคนอื่นกลับออกไปรวมตัวที่จุดพักกางเต็นท์กันหมดแล้วขาดเพียงแค่พลอยใสที่ยังไม่ออกจากป่ามา
“พี่เคน เอาไงดีพี่ผมว่าโทรหาพี่ธาราเถอะนี่มันก็หลายชั่วโมงแล้วนานกว่านี้เกรงว่าจะแย่ไปกันใหญ่” บอดี้การ์ดที่ถูกส่งมาดูแลพลอยใสพูดอย่างร้อนใจ
“กูก็คิดแบบนั้น” เคนรีบโทรติดต่อไปยังธาราทันที
“ว่าไง” ธารารับสายทันทีที่มีสายเรียกเข้าจากบอดี้การ์ดที่ส่งไปดูแลพลอยใส
“พี่ธารา คุณพลอยใสหลงป่าครับ ตอนนี้เจ้าหน้าที่และคนของเราระดมค้นหาหลายชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่เจอ” น้ำเสียงร้อนรนของบอดี้การ์ดที่ดังมาจากโทรศัพท์ทำให้ธาราตัวเกร็งขึ้นมาทั่วแผ่นหลัง หลังจากวางสายเสร็จก็รีบรายงานให้ชาร์วีทราบทันที
“นายครับคนของเราโทรมาแจ้งว่าพลอยใสหลงป่า ตอนนี้เจ้าหน้าที่และคนของเรากำลังระดมค้นหาแต่ยังไม่เจอครับ” ธารารายงานเสียงเครียด ชา
