ตอนที่ 20 เก็บอาการไม่อยู่
“นายครับอาหารเย็นพร้อมแล้วครับ” หลังจากอาบน้ำเสร็จชาร์วีก็นั่งเอนหลังพักสายตาตรงโซฟาห้องรับแขก
“อือ..แล้วพลอยใสล่ะ” เมื่อมองอาหารบนโต๊ะมีเพียงสองที่จึงเอ่ยถามขึ้น
“พลอยใสเธอบอกว่าจะนั่งทานในห้องครับ” ธาราแจ้งความประสงค์ของหญิงสาวให้คนเป็นนายทราบ
“ไปเรียกเธอออกมาทานตรงนี้” เสียงทุ้มเอ่ยบอกออกไปน้ำเสียงหงุดหงิดและลุกขึ้นไปนั่งรอตรงเก้าอี้ที่อยู่หัวโต๊ะ
พลอยใสในชุดคนไข้สีขาวเดินออกมาสีหน้าประหม่าเล็กน้อย สะโพกกลมมนค่อย ๆ หย่อนลงตรงเก้าอี้ที่ฝั่งขวาของมาเฟียหนุ่มโดยธารานั่งลงฝั่งซ้ายตรงข้ามหญิงสาว
“ทานให้มันเยอะ ๆ กว่านี้ผอมจนจะไม่มีแรงเดินอยู่แล้ว” เสียงเรียบปนดุเอ่ยขึ้นเมื่อพลอยใสวางช้อนลงและกำลังยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม
“หนูอิ่มแล้วค่ะ”
“ทานเข้าไปยังไม่ถึงสิบคำบอกอิ่ม ไม่กี่ชั่วโมงก็ย่อยหมดแล้วหรืออยากให้หมอให้น้ำเกลืออีกรอบ” เสียงทุ้มแกล้งขู่ออกไปเพราะรู้ดีว่าเด
