ณ วังบูรพาของฉีหย่งเหอ
ภาพร่างระหงของสตรีงดงามนัยน์ตาเรียวดั่งหงส์กำลังนั่งอยู่เพียงลำพังภายในศาลากลางอุทยานของตำหนักใหญ่ท่ามกลางบรรยากาศร่มรื่นของสวนสวย
หลิงเวยที่เดินทางมาเพื่อเยี่ยมเยือนสตรีงดงามนางนั้นถึงกับยืนเหม่อมองสตรีงดงามในศาลาไม่วางตา
มิใช่ว่าสตรีนางนั้นงดงามจนทำนางตกตะลึง หากแต่ภาพของสตรีงดงามนางนั้นที่นั่งเล่นหมากล้อมเพียงลำพังอย่างเดียวดายท่ามกลางสตรีมากมายที่เดินรายรอบที่อุทยานกำลังทำให้หลิงเวยนึกห่วงใยขึ้นมาจับใจ
หลี่ลี่เหมยคือสตรีนางนั้น
ท่านหญิงกำลังนั่งเล่นหมากล้อมอยู่เพียงลำพังในศาลากลางอุทยาน
หลิงเวยกำลังจะได้เดินทางกลับแคว้นเฉินในอีกไม่นานเมื่อเรื่องราวต่างๆ ของเฉินลี่หลินกำลังจะเข้าที่เข้าทางในเร็ววัน
นางจึงตัดสินใจเดินทางมายังตำหนักบูรพา เพื่อขอเข้าพบท่านหญิงหลี่ลี่เหมยเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะเดินทางจากไปยังแคว้นเฉิน
ในขณะที่หลิงเวยกำลังจะเดินเข้าไปทางศา
