ภายในห้องนอนของตำหนักเล่อฝูที่มีม่านมุ้งพริ้วไหวปกคลุมอย่างสวยงาม ท่ามกลางความมืดมิดเพราะแสงเทียนที่ถูกเป่าให้ดับจนสิ้น เห็นเพียงร่างบางของสตรีนางหนึ่งกำลังนอนหลับไหลอย่างงดงามภาย ใต้แสงรำไรของดวงจันทร์สีนวลที่ส่องผ่านทางช่องลมเข้ามา
เจ้าของร่างบางที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงนอนคือเฉินลี่หลิน
หญิงสาววิ่งเข้ามายังห้องด้านในไร้ใครสังเกต ก่อนจะรีบชำระล้างคราบเหงื่อไคลจนเนื้อตัวหอมกรุ่น แล้วรีบเข้านอนพร้อมทำท่าหลับสนิท เพื่อหนีความผิดจากการทำลายล้างลานฝึกอย่างบ้าคลั่งเมื่อชั่วยามที่ผ่านมา
สตรีโหดโฉดเถื่อนไม่ควรเกิดขึ้น นางระลึกเอาไว้ตลอดเวลา นางตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะทำให้ได้
แต่ทว่าช่างทำได้ยากเย็น...
เฉินลี่หลินกำลังพยายามทำตัวเป็นปกติที่สุดในชีวิตจนใครบางคนที่มายืนมองนางอยู่เป็นนานถึงกับนึกขันกลั้นยิ้มจนปวดกราม
ฉีเล่อนั่งลงที่ขอบเตียงนอนอย่างแผ่วเบาพลางก้มหน้ามองสตรีที่กำลังตีมึนทำทีเป็นนอนหล
