รักลวง

ตอนที่ 2 ผมชอบครูคนนี้ คุณครูสวย

ตอนที่ 2 ผมชอบครูคนนี้ คุณครูสวย

(โซดา)

วันนี้ฉันไม่มีเรียนรอบบ่าย ก็เลยรับงานพิเศษสอนหนังสือตามที่ต่างๆ คือสอนพวกเด็กป.2 ป.3 มันก็ไม่ต้องใช้ความรู้อะไรมากไง แค่เล่นกับเด็กและสอดแทรกเนื้อหาความรู้ให้เท่านั้น เป็นเด็กก็จะเรียนรู้กับฉันไม่ยาก วันนี้เป็นงานชิ้นใหม่ที่ใหญ่เอาการเป็นงานที่เพื่อนแนะนำมาให้ บอกว่าถ้าเค้ายอมให้สอนจะเงินดีมาก ฉันก็เลยลองมา

ฉันเป็นคนเที่ยวเก่ง ไหนจะต้องมีเงินไว้เปย์น้องมะนาว ไหนจะกินเหล้า ไหนเสื้อผ้าเครื่องแต่งตัว ขอพ่อกับแม่ตลอดมันก็ไม่แฟร์กับท่านทั้งสอง การจะทำตัวให้ได้อย่างใจตัวเองก็ต้องหาทุกอย่างให้ได้มาซึ่งตัวเอง

ฉันขับรถไปตามโลเคชั่นที่เพื่อนแชร์มาให้ จอดรถหน้าประตูบ้านที่มองเข้าไปเห็นหลังคาไวๆ มองดูแล้วหลังใหญ่โตราวกับวัง เนื้อพื้นที่บ้านหลังนี้กินไปครึ่งจังหวัดแล้วใช่ไหมฉันกดออดท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนมากในเวลาเที่ยงแม้แต่ข้าวก็ยังไม่มีตกถึงท้อง ด้วยความรีบที่ต้องมาถึงก่อนเวลา

“มาหาใครครับน้องสาว...” พี่พนักงานรักษาความปลอดภัยถามฉัน หน้าตาพี่แกนี่เถื่อนมาก ไม่รู้ว่านี่เป็นบ้านเศรษฐีหรือเป็นบ้านมาเฟียข้ามชาติ แต่ก็ไม่ใช่ประเด็นที่จะใส่ใจ ประเด็นตอนนี้คือไปพบนายจ้างเงินดีก่อน

“ มาหาคุณกรรณพ่อของน้องโอมน่ะค่ะ..ไม่ทราบว่าอยู่ไหมคะ?” ถามออกไปทั้งที่รู้ว่านัดไว้ ถ้าไม่อยู่ก็เสียมารยาทมากแล้ว

“เป็นครูใช่ไหม... หน้าเด็กนะเรา.. ใส่ชุดนักศึกษามาด้วย สอนเสร็จออฟต่อเลยเปล่าน้อง” ฉันยิ้มจาง อยากจะหาอะไรทุบหน้าไอ้พี่ยามนี่ ไม่ได้ดูหนังหน้าตัวเองเลย ถึงจะออฟก็เลือกหนังหน้านะ

“......” อดทนไว้ โซดา ..อดทนไว้

หลังจากพี่ยามสุดกวนตีนเปิดประตู ฉันก็ขับรถเข้าไปด้านในซึ่งมันอลังการมาก บ้านอย่างกับวังคนอะไรมันจะรวยขนาดนี้ ว่าแล้วถึงจ้างครูสอนพิเศษกับลูกด้วยเงินมากๆ ก็บ้านหลังใหญ่ก็ต้องใจถึงจ่ายเงินไม่อั้นอยู่แล้วใช่ไหม.. เอาล่ะวะ.. สอนเด็ก 9 ขวบจะไปยากอะไรระดับโซดาเอาอยู่ อยู่แล้ว

ขับรถเข้าไปแล้วก็จอดที่โรงจอดรถตามที่มีคนโบกให้ ก่อนจะพาเข้าไปนั่งรอในห้องๆหนึ่งที่แอร์เย็นฉ่ำตั้งแต่ก้าวเข้าไปในบ้าน ข้างนอกว่าหรูแล้ว ข้างในพูดเลยว่าหรูกว่ามาก เลื่อมๆทองๆทั้งหลัง คนรับใช้นี่เดินสวนกันพัลวันอย่างกับงานวัด ฉันนั่งรอได้พักหนึ่ง ก่อนจะได้ยินเสียงสนทนาที่พอจะเดาได้ว่าเป็นพ่อกับลูก

“ผมไม่เรียน ผมไม่เรียน พ่อกรรณอย่าบังคับโอมนะโอมไม่อยากเรียนกับใครทั้งนั้น”

“โอมครับ... โอมต้องเรียนนะ คุณครูจะได้ดูแลช่วงที่พ่อกรรณไม่อยู่”

“ไม่ โอมไม่เรียน พ่อกรรณอย่าบังคับโอม”

เสียงสนทนาของพ่อลูกที่ฉันยังไม่เห็นหน้า มีเพียงเสียงที่ลอยมาไกลๆ ฉันที่นั่งอยู่กลับที่ก็เปลี่ยนเป็นยืนก่อนค่อยๆลากตัวเองออกไปจนถึงหน้าห้อง มองดูว่าเสียงสนทนานั้นมาจากทางไหน มองเห็นชายตัวสูงราว 190 เซนติเมตร รูปร่างใหญ่หนา หน้าตาก็ถือว่าหล่อเลยที่เดียว เขาอุ้มเด็กชายลงบันไดด้วยความแข็งแรง เมื่อเห็นว่าเขาใกล้ลงมาถึงฉันก็รีบกลับไปนั่งตามเดิม

เด็กชายที่ฉันจำได้ว่าน่าจะชื่อโอมวิ่งมายืนตรงหน้ายังจำได้ตอนที่พ่อของน้องโอมปล่อยลงกับพื้น หน้าตานี่บอกบุญไม่รับเลย แต่ตอนนี้วิ่งมาอยู่ตรงหน้าและยิ้มได้ซะอย่างนั้น นี่ฉันจะเจอเด็กดื้อเหรอ ต้องใช่แน่..ไม่งั้นไม่จ้างแพงถึงชั่วโมงละ 5000 หรอกกะแค่เด็กเก้าขวบ

“ผมจะเรียน..” เด็กชายหันไปหาพ่อที่ยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง

..อ้าว เมื่อกี้ยังว่าไม่เรียนอยู่เลยทำไมเปลี่ยนใจง่ายจัง หรือจริงๆแล้วไม่ดื้อ จะเป็นยังไงก็ช่าง สนใจแค่เด็กคนนี้ยอมเรียนด้วย แล้วฉันจะได้ชั่วโมงละห้าพันแค่นี้ก็พอ

“สวัสดีค่ะ..ฉันชื่อ”

“ผมรู้แล้ว..” ทำมาดนิ่งใส่ฉัน ไม่เห็นเหมือนตอนคุยกับลูกเลย ตอนคุยกับลูกดูอบอุ่นมากๆ “นั่งก่อนสิ...”

“......” ฉันนั่งตามคำเชื้อเชิญ แต่ก็ต้องตกใจเมื่อทันทีที่นั่งน้องโอมกอดฉันแน่นยังไม่พอเอาหัวชิดนมเลย เก้าขวบร้ายขนาดนี้เลยเหรอ

“น้องโอม..ถ้ากับครูคนนี้น้องโอมยังดื้อ พ่อจะส่งไปอยู่กับแม่แล้วนะครับ”

“ผมเรียน.. ผมชอบครูคนนี้ คุณครูสวย…” เขาพูดกับพ่อเขา ก่อนจะหันมาจับมือฉันแล้วเอาไปหอม “ผมชอบพี่ ผมจีบพี่ได้ไหมครับ...”

“ห๊า......” แทบไม่เชื่อหูกับสิ่งที่ได้ยินเด็กเก้าขวบขอจีบ..... ฉันมองเห็นรอยยิ้มของคุณพ่อกรรณนิดๆนี่คงจะได้เชื้อความเจ้าชู้จากพ่อมาใช่ไหม

++++++++++++

และฉันก็ได้ทำงานนี้... อย่าสมอกสมใจ

เพราะความสวยที่ได้มาแต่กำเนิด มันดันไปถูกใจเด็กเก้าขวบอย่างน้องโอมแต่ดูพ่อน้องโอมไม่ค่อยชอบฉันเลย ทำหน้าเข้มโหดใส่ฉันตลอดเวลา แต่ช่างเถอะ...นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นคือชั่วโมงละห้าพัน วันละหมื่นห้า...สวยๆๆๆ

"นี่เป็นตารางเรียนของฉัน.."

"แทนตัวเองด้วย...ชื่อ" คุณกรรณพูดแทรกขึ้น ก่อนที่เขาจะดึงตารางเรียนของฉันไปดู นี่เป็นประโยคคำสั่งหรือประโยคขอร้องกัน‘แทนตัวเองด้วยชื่อ’ ทำท่าเก็กมองกระดาษในมือโดยไม่ได้พูดอะไรออกมา

"จะมีแค่วันพุธกับศุกร์ที่โซดาจะมาที่นี่ตอนหกโมงเย็น ส่วน"

"มายังไง..." พูดแทรกอีกแล้ว เขาไม่คิดจะฟังสิ่งที่ฉันพูดให้จบ แล้วค่อยพูดสิ่งที่ตัวเองอยากจะพูดหรือไง หงุดหงิดนะ..แต่ทำอะไรไม่ได้ ก็ตอนนี้ฉันไม่ต่างอะไรจ้างลูกจ้างเขาแล้วนิ

"แล้วแต่วันค่ะ อาจแท็กซี่หรืออาจจะ"

"เดี๋ยวให้รถไปรับ เอาเบอร์มา.." มีบริการรถด้วย

“.......” ฉันรีบจดเบอร์ให้อย่างเรฺ็ว เงินดีบริการเลิศหาที่ไหนได้

"กลับไปได้แล้ว.."

"อ๋อ..... ค่ะ" ไล่เอาดื้อๆเลยวุ้ย.. อะไรของเขา ไม่ชอบขี้หน้าฉันขนาดนี้เลยเหรอ

"พ่อ..ให้พี่คนสวยกินข้าวกับโอมนะ" เด็กชายโอมจอมแก่แดดที่แต๊ะอั๋งฉันไปหลายครั้ง ทั้งหอม ทั้งกอด ทั้งเอาหัวซบนม และตอนนี้ที่วิ่งเข้ามาในห้องก่อนจะกอดเราอย่างเต็มแรง และแบบเดิมเลย เอาหัวซบนมเด็กยังขนาดนี้ ถ้าโตมาจะขนาดไหน

"ก็ถามครูเขาสิว่าอยากกินไหม.. " คุณกรรณพูดแล้วก็เดินออกไปเลย คือไร เราเหยียบหางเขาตอนเดินเข้ามาในบ้านอย่างนั้นเหรอ

"พี่คนสวยกินข้าวกับโอมนะ โอมเหงา...โอมอยากให้พี่อยู่กับโอม นะครับ.."

"..ก็ได้ครับ แต่กินแล้วพี่ต้องกลับนะ และน้องโอมก็ต้องทำการบ้านที่พี่ให้ไว้จนเสร็จ สัญญาได้ไหมครับ..." เป็นการยินยอมที่ออกอุบายลงไปด้วย ฉันรักเด็กทำให้การเล่นกับเด็กๆไม่ใช่เรื่องยาก และเด็กที่พูดรู้เรื่อง เข้าใจง่ายๆยิ่งน่าเล่น

"ครับผม.. แค่พี่คนสวยอยู่ด้วย ให้ทำอะไรโอมก็ยอมครับ" โอ้โห...ประเทศชาติจงเจริญ เด็กเก้าขวบยังไม่ล้มเลิกความคิดที่จะจีบ มีความอวยไปอีก

หลังจากนั้นฉันก็ถูกน้องโอมจูงมือไปยังห้องอาหาร ฉันนั่งโต๊ะข้างลูกศิษย์ที่แสนเจ้าชู้มีคุณกรรณที่นั่งหน้านิ่งโหดตลอดเวลา น้องโอมมีความเป็นเด็กแก่แดดเป็นทวีเมื่อมีความเอาอกเอาใจ ตักอาหารใส่จานของฉัน ขยับเก้าอี้มานั่งใกล้ หรือแอบจับมือบ่อยครั้ง

..หลังจากกินข้าวที่ฉันไม่ได้กินตั้งแต่เที่ยงจนอิ่มก็รีบขับรถไปหาเพื่อนที่นัดกันที่ผับแห่งหนึ่ง นอกจากเพื่อนสนิทก็ยังมีน้องมะนาว นับตั้งแต่เข้าผับได้ ก็ไม่เคยพลาดที่จะมาเที่ยวกับพวกฉัน ทันทีที่เข้าไปด้านในที่เสียงเพลงดังกระหึ่ม สายตาก็กวาดมองหาเพื่อนจนเจอ

"ไหนว่ามะนาวมาไง.." เพื่อนฉันที่ชื่ออินอินถาม

"รถติดมั่ง... และแฟนมึงล่ะ"

"เห็นว่าติดงาน.. นี่กูก็โกหกออกมานะเนี่ย.. อีส้มกับอีเอมี่ก็เบี้ยวไม่มา เหลือมึงกับกูเนี้ยแหละ เมา..วันนี้ต้องเมา กูอยากเมามากไม่รู้ทำไม"

"ไปเซ็งอะไรมาวะ แต่ช่างเหอะ.. ชงๆ..เร็วๆ" ฉันสั่งให้เพื่อนชงเหล้าให้ สายตามองไปรอบๆสถานบันเทิงที่เต็มไปด้วยสาวๆและผู้คน ตามนิสัยที่สายตาของฉันชอบมองเรื่อนร่างของสาวๆ จนไปสะดุดกับมุมหนึ่งของผับ เป็นมุมโต๊ะวีไอพีหรูหรา มองจนแน่ใจว่าหนึ่งคนที่มองเห็นคือพ่อของน้องโอมหรือคุณกรรณนั่นเอง มันก็ดูไม่น่าตกใจเท่าไหร่ ที่แบบนี้ใครก็มาได้ คนมีลูกมีเมียแล้วก็มาได้ แต่ที่เราตกใจคือคนที่มากับคุณกรรณคือ....

"ผัวมึง.." เราร้องอย่างตกใจและเสียงดัง อินอินที่ชงเหล้าให้เราก็ตกใจตามเหล้าเกือบทำเหล้าหก ก็คนที่มากับพ่อน้องโอมคือพี่นัดแฟนอินอินกำลังนั่งกอดหอมกับผู้หญิงคนหนึ่ง

"อะไร...โซดา ผัวใคร ไหนๆๆ มีผัวใครหลุดมาแถวนี้"

"ผัวมึงอ่ะแหละอินอิน.." คืออินอินมันสายตาสั้น วันนี้ก็คงไม่ได้ใส่คอนแทคเลนส์มาอีกตามเคย มันควานหาแว่นในกระเป๋าพักใหญ่ก่อนที่จะมองไปยังโต๊ะที่ฉันชี้ "ผัวมึงใช่ไหม"

"....." อินอินกำมือแน่นเลย ตัวนี่สั่นไปทั้งตัว อย่าบอกนะจะเข้าไปตบผู้หญิงคนนั้น เราก็ประเมินเหตุการณ์ที่ครุกครุ่น อินอินหอบหายใจแรงและยกแก้วเหล้าเข้าปาก....ทีเดียวหมดแก้วเลย น้ำตามันไหลด้วย

"อิน..มึงเอาไง"

"อีเอมี่.." ผู้หญิงคนนั้นคือเอมี่เพื่อนในกลุ่มของฉันเอง ไม่อยากจะเชื่อสายตา เพื่อนที่คิดว่าสนิทกันดีกลับหักหลัง แล้วผับที่มาก็เป็นผับที่เที่ยวประจำ แบบนี้มันตั้งใจกินกันให้อินอินเห็นแน่ "อีเพื่อนชั่ว ....ไอ้ผัวเลว"