ตอนเย็น…
“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” เสียงหวานเอ่ยกับผีร้ายที่ยืนอยู่ข้างกัน ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องด้วยท่าทีเหนื่อยล้า วันนี้อัญชันทำงานจนเหนื่อยแล้วยังต้องมาชดใช้หนี้ให้ผีร้ายอีก เรี่ยวแรงที่มีก็แทบไม่เหลือ อุตส่าห์คิดว่าเลิกงานแล้วจะได้หนีจากเขา แต่ผีร้ายนี่กลับตามมาส่งถึงห้อง น่าหาหมอผีมาจับไปถ่วงน้ำจริง ๆ!
“หนูจะเก็บกวาดห้องแล้วก็ซักผ้าสักหน่อยค่ะ ถ้าคุณจะกลับก็กลับเลยนะคะ หนูไม่ออกไปเจอใครหรอก” สาวน้อยหันไปบอกคนที่ยืนอยู่ ก่อนจะเดินไปเปลี่ยนชุดแล้วจัดการงานบ้านของตัวเอง ผีร้ายคงไม่รู้ว่าเธอรู้ทันว่าเขาตามมาทำไม กลัวว่าจะไปเจอลุงหน้าหล่ออีกล่ะสิ
“เป็นอะไรอีกเนี่ย” เสียงแหบแห้งของสาวน้อยพึมพำขณะกุมหน้าท้องตัวเองแน่น “ขอเถอะ อย่าป่วยเลยนะ” ร่างเล็กเดินมานอนงอตัวบนเตียง สองแขนเรียวกอดหัวเข่าแน่น ผีร้ายเห็นแบบนั้นก็มองคนที่นอนงอตัวด้วยท่าทีสงสัย
“เป็นอะไร?” เสียงทุ้มของคนที่นั่งอยู่ปลายเตียงเ
