“อื้ออ!” ร่างเล็กกระแทกเสียงใส่ด้วยความโกรธจัด เมื่อกายบางร้อนผ่าวขึ้นราวกับถูกไฟสุม คนโดนขโมยจูบถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ แม้จะชินกับการถูกฝ่ายหญิงรุกก่อน แต่สำหรับอัญชันแล้วเธอช่างแตกต่าง
“อื้ออ!” เรียวปากบางขบเม้มกลีบปากหนาอย่างหนักหน่วงขณะผลักร่างใหญ่ให้นอนราบลงกับเตียง
คนถูกรุกแม้ประสบการณ์จะโชกโชนทว่าในเวลานี้กลับอ่อนหัดทำอะไรไม่ถูก สัมผัสเงอะงะของร่างเล็กที่คร่อมเขาเอาไว้ทำให้สติสตังของเจ้าที่หนุ่มกระเจิดกระเจิง ฝ่ามือใหญ่ตะเกียกตะกายไปทั่วผ้าปูที่นอนราวกับไม่รู้ว่าต้องวางมือไว้ตรงไหน เนื้อตัวร้อนรุ่มเพราะถูกปลุกเร้าก็จริงทว่าเขากลับขยับไปไหนไม่ได้ ไร้เรี่ยวแรงจะขัดขืน
อ่อนหัดอะไรอย่างนี้…
คำนี้เขาไม่ได้ว่าอัญชันแต่ว่าตัวเอง
พรึบ!
ชั่วพริบตาเดียวที่ผีร้ายอย่างเขาตั้งสติได้ อาคมแกร่งก็ทำให้เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่หายไป เหลือเพียงเรือนร่างเปลือยเปล่าของทั้งคู่ที่แนบชิดกัน
“คะค
