@คอนโดลลิน
“ไหวไหมคุณ” เสียงไทม์ปลุกลลินให้มีสติขึ้นมาอีกครั้ง เขาเดินมายังฝั่งเธอพร้อมถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นกรอบหน้าสวยเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ
“ฉันอยากถึงห้องเร็ว ๆ” ดวงตาหวานปรือเงยมองคนตรงหน้า ตอนนี้ร่างกายเธอร้อนรุ่มเหมือนต้องการอะไรบางอย่าง
ไทม์ที่เห็นดังนั้นก็ไม่รอช้า รีบช้อนอุ้มร่างบางในท่าเจ้าสาวขึ้นทันที ก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปยังลิฟต์เพื่อขึ้นไปบนห้อง
“ชั้นสิบห้า” เสียงหวานแผ่วเบาบอกชั้นที่อยู่ มือหนาก็เอื้อมกดปุ่มตัวเลขตามที่คนในอ้อมแขนบอก
ใบหน้าสวยที่ซบอยู่บนแผงอกของชายหนุ่ม เมื่อได้กลิ่นน้ำหอมประจำกายของเธอก็รู้สึกร้อนรุ่มภายในกายมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
ติ๊ง
“ทางซ้าย ห้องสุดท้าย” เมื่อลิฟต์ถึงชั้นที่ต้องการ ร่างบางยังพอมีสติบอกยังตำแหน่งห้อง
เมื่อเดินมายังห้องที่คนบนอกบอก ไทม์ก็ปล่อยเธอลง
“ผมส่งคุณตรงนี้ เปิดน้ำเย็นให้ไหลผ่านตัว คุณน่าจะดีขึ้น” ใบหน้าหล่อเอ่ยเสียงเรียบ
