ตอนที่ ๑๔
รถยนต์หยุดนิ่งที่บ้านพักตากอากาศแห่งหนึ่งที่อยู่ติดกับชายหาด ท่านประธานยกกระเป๋าของฉันลงจากรถยนต์ส่วนกระเป๋าของเขานั้นมีเพียงเป้สะพายหลังเล็กๆ เท่านั้น
บ้านพักดูใหญ่โตและสะอาดสะอ้าน เขาเลือกห้องนอนที่อยู่ชั้นล่างที่สามารถมองเห็นวิวทะเลสวยงาม แน่นอนว่าเขาให้ฉันอยู่ร่วมห้องนอนด้วย ภายในบ้านเต็มไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่าง
ด้านหน้ายังเป็นสระว่ายน้ำใหญ่ที่น้ำใสสีฟ้าน่าลงไปนอนแช่เล่น พอเห็นแบบนี้แล้วดวงตาของฉันก็เป็นประกายเหมือนเด็กๆ เหมือนว่าท่านประธานจะรู้ว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหาอะไรกินกันดีไหมครับ” เขาเดินเข้ามาสวมกอดจากทางด้านหลัง แล้วก้มลงมาหอมแก้มของฉันซ้ายขวาแต่ใครจะรู้ว่ามีบางอย่างกำลังดันอยู่ที่ก้นของฉัน
“ปล่อยก่อนค่ะ” ฉันพยายามเอี้ยวตัวออกจากอ้อมแขน แต่คนที่สวมกอดกลับดึงให้ฉันเดินมาที่เตียงนอน “ท่านประธานอยู่กับที่”
“ผมให้เรียกใหม่อีกครั้ง
