Chapter 3: Take Of Your Fückíng Panties!

1889 Words
“Hindi ‘yan totoo, Tita Dafne, sabihin n’yong hindi ‘yan totoo dahil hindi pumapatol si Dreydon sa katulong lang, kaya sabihin n’yong nagsisinunaling lang kayo! Sabihin n’yo!” garalgal na bulalas ni Diana. “Totoo sinabi ko, Hija. Pumasok si Dreydon sa kuwarto ni Margarette, at ‘yon na may nangyari sa kanila. Ayoko ng kahihiyan, at babae rin ako. Kaya nagpatawag agad ako ng attorney dahil rape ang tawag do’n at baka maisipan pa ni Margarette na magdemanda, kaya ipinakasal ko na silang dalawa. So please, forgive us, Diana,” pakiusap ni Ma’am Dafne. “No, Tita! No! At itong babaeng ito ang tiyak kong salarin! Ito!” gagad ni Diana na pinagsasampal ako. Gustong kong lumaban, pero magtitimpi muna ako. “Cut it out, Babe!” awat naman ni Dreydon at hinila palayo si Diana. “Dámn you! Dámn you!” nagsisi–sigaw na sambit nito na pinagsasampal si Dreydon. At ipinatayo naman ako ni Ma’am Dafne. “You told me na ako ang babaeng pakakasalan mo! You promise me, at gusto mo ‘kong makasama for the rest of your life! But what the f**k is going on with you, Drey? Isang buwan na lang at ikakasal na tayo, pero nagpakasal ka riyan sa estudyanteng katulong na ‘yan!” asik pa ni Diana at muling sinampal ng malakas si Dreydon. “Hindi ko ‘to ginusto, Babe, and you know how much I love you,” garalgal na pahayag naman ni Dreydon na hinalikan sa labi si Diana dahilan upang iiwas ko ang tingin ko sa kanila. “La–Labas na ho ako, Mama,” saad ko kay Ma’am Dafne, at mabilis akong lumabas. Tinungo ko ang kuwarto ko, at tumingin ako sa salamin. Hinayaan kong tumulo ang luha ko dahil wala na naman nakakikita nito. “Alalahanin mong umpisa pa lang ito, Margarette. At tanggapin mo sa sarili mo na wala kang parte sa puso ni Dreydon dahil basura ang tingin n’ya sa ‘yo. Pero ikaw ang legal na asawa, kaya huwag kang patatalo,” kausap ko sa sarili ko. Ngunit mabilis kong pinahid ang luha ko dahil nang pumasok si inay rito sa kuwarto. “Ito na nga ba sinasabi ko na magkagugulo ang pamilyang Delgado at ang pamilya ni Diana dahil sa nangyari sa inyo ni Dreydon. Pati tuloy ako’y namomoblema dahil baka pag–initan ka nila,” nag–aalalang saad ni inay sa akin. “Kaya na po nila ang problemang ‘yan, Inay, kaya huwag na kayong mag–alala. At hindi naman hahayaan ni Mama Dafne na saktan ako ng pamilya ni Diana,” pahayag ko. Bumuntong–hininga si inay. “Alam ko naman ‘yon. Kaya nagtagal ako nang ilang taon dito dahil sa kabutihan nilang mag–asawa. Tingnan mo, may sarili kang kuwarto para makapag–focus ka sa pag–aaral mo.” “Oo nga po, Inay. Pero maligo na po ako dahil may pasok pa po ako mayang alas diyes,” saad ko sa kanila. “O, siya at lumabas ka na dahil kumalma na rin ang dalawa. Pero kaya mo ba silang makitang magkasama ngayon? Mag–asawa na kayo ni Dreydon, pero alam mo naman kung mahal na mahal niya si Dian,” saad pa ni inay. “Alam ko naman ho ‘yon, ‘Nay. Ang mahalaga naman sa akin ay ako ang asawa niya,” ngii na wika ko. “Aywan ko ba sa ‘yong bata ka. Pero sige na’t maghahain na ko,” sabi ni inay at lumabas na sila sa kuwarto ko. Humugot naman ako ng malalim na hininga, at tinungo ko na ang banyo. Naligo na ‘ko at na’t nagbihis. Skirt ang sinuot ko dahil biyernes naman ngayon at wala naman kaming masyadong gagawin. Sulitin ko ang araw na ito dahil marami akong lilinisin sa mansyon na ito bukas. Suweldo na rin at makapag–iipon na ulit ako. Inayos ko na ang gamit ko, at lumabas na ‘ko para samahan si inay. “Dito ka muna, ‘Nak at isasampay ko lang mga inilaba ko kanina,” wika ni inay at tinungo nila ang labas. Naghain na ‘ko, nang makita kong magkaakbay si Dreydon at Diana papunta rito sa kusina dahilan upang maikuyom ko ang kamay ko. “Ngayon lang ‘yan, Hija at kinausap ko na rin si Diana about sa inyong dalawa ni Dreydon. Um, hindi na nga pala ako mag–a–almusal dahil nagmamadali kami ng Papa Lindon mo,” paliwanag sa akin ni Ma’am Dafne nang lumapit ito sa akin. “Okay lang po sa akin, Mama.” Pilit ang ngiting iginawad ko, pero sa loob–loob ko’y nasasaktan ako. Nagpaalam na si Ma’am Dafne sa akin. At umupo na sila Dreydon, at Diana, kaya pinaghain ko na ang mga ito. “Ayaw ko ng kape dahil allergic ako riyan,” inis ni Diana, kaya naman kinuha ko ang kape, subalit siniko nito ang braso ko dahilan upang matapon ito sa akin. “Shít!” gulat na sambit ko dahil mainit ang kape. “Oh, my bad, Student maid, ‘cause I don’t intend to—” “Okay lang kahit sinasadya mo, Diana, at magpapalit na lang ako. Um, gatas ba gusto mo?” ngiti na tanong ko. “Coldwater ang gusto ko nang lumamig ulo ko sa ‘yo,” taas kilay na wika nito. “Masusunod, Señorita Diana,” muling ngiti ko at kinuhanan ko na ito ng malamig na tubig. “Ito na ho,” dagdag ko pa. Ngunit nagulat ako dahil ibinuhos niya ito sa mukha ko. “Ano bang problema mo, ha!” gagad ko. “Margarette!” saway naman ni Dreydon. “Fiancée ko si Diana, kaya pagsilbihan mo siya ng maayos dahil katulong ka rito,” matigas pa na saad niya. “Pinagsisilbihan ko siya, pero pamababastos ang ginagawa niya sa ‘kin,” matigas na segunda ko. “Follow my order, Margarette!” maawtoridad na sambit ni Dreydon, kaya malakas na buntong–hininga ang pinakawalan ko. “Ano pang kailangan ninyo nang makapasok na ‘ko,” naiinis na tanong ko. “Hintayin mo kaming matapos,” matigas na wika ni Dreydon, kaya sinunod ko na lang siya. Napatingin ako sa daliri niya at engagement ring nilang dalawa ni Diana ang suot niya. At ano pa nga ba aasahan ko? Mataman akong nakatingin sa kanila, at parang walang nangyaring gulo kanina. At parang walang nagbago sa relasyon nilang dalawa. Naghahalikan pa sila habang nagsusubuhan, kaya mapait akong ngumiti. “We’re done, at ligpitin mo na ito,” utos sa akin ni Diana. “Magbihis lang ako, Babe and hintayin mo na lang ako rito,” ani Dreydon na ginawaran ng malutong na halik sa labi si Diana. “Ang sarap talaga ng halik mo, Babe. Kaya pala may babae riyan na nagkararandapa sa ‘yo. Pero sorry na lang siya dahil kahit siya ang pinakasalan mo’y ako naman ang mahal mo,” ngisi nito na halos lamunin ang bibig ni Dreydon. Iniligpit ko na lang ang mga pinagkainan ng mga ito at umalis na si Dreydon. At lumapit naman sa akin si Diana. “Ang laki ng pangarap mo, ano? Sa rami ba naman ng lalaki ay ang fiancé ko pa talaga inakit mo. Anong akala mo, maa–agaw mo si Dreydon sa akin ng gano’ng kadali lang, ha? At hindi porke kasal na kayo’y magiging masaya na ang fairytale na buhay mo. Libre ang magpantasya, Margarette, pero walang gamot sa kabobóhan,” asik nito sa akin dahilan upang mapangisi ako nang nakaloloko. “Alam ko naman na walang gamot sa kabobóhan, pero ang mahalaga naman sa akin ay kasal kami ni Dreydon kahit magsama man kayong dalawa,” segunda ko, kaya pinanliitan ako nito ng mata. “Huwag kang pakampante, Margarette. At hindi mo ba nakikita na hindi naman asawa trato sa ‘yo ni Dreydon? At gusto ko ring ipaalam sa ‘yo na magiging kawawa ka lang, kaya ngayon pa lang ay lumayo ka na sa kanya dahil mantsa ka lang sa buhay niya,” ngisi nito sa akin. “Okay lang na mantsa, Diana. At least, kapag ‘di lalagyan ng zonrox ay nakadikit pa rin. Hindi tulad mo na hindi nga mantsa, pero sa ibang babae pa rin napunta ang fiancé mo,” sarkastiko na saad ko. At iniwan ko na ito. “May araw ka rin sa akin, Margarette!” narinig kong pananakot nito. “Hintayin ko ang araw na ‘yan, Diana,” pang–iinis ko’t tinungo ko na ang kuwarto ko. “Akala naman n’ya kung aatrasan ko siya. Lumaki akong walang ama, kaya matapang ako. Pero kay Dreydon lang ako lumalambot,” bulong ko. Nagbuhos ako sa banyo’t skirt pa rin ang isinuot ko nang mapatingin si Dreydon sa akin at tayming na tayming dahil nagsusuot ako ng pánty. Naalala kong nasa kuwarto pa pala ang panty ko, pero ‘di ko nakita kagabi. Siguro’y itinatago niya na para may amoy–amuyin siya. Lumabas na ‘ko pagkatapos kong magbihis. Nagpaalam na ako kay inay, at tinungo ko ang labas na siyang pagsakay naman nina Dreydon at Diana sa kotse. Umiling lang ako at naghintay na lang ako ng traysikel para makatipid ako. Dumaan ang mga ito sa harapan ko at muntikan pa ‘kong matalsikan ng putik, mabuti na lang at nakalayo agad ako. At talagang sinasadya ng Dreydon na ‘yon. Sa paghihintay kong ito’y walang dumaraan na traysikel. Tumingin ako sa suot kong relo at kalahating oras na ‘kong naghihintay nang mamatahan ko ang sasakyan ni Dreydon palapit sa akin dahilan upang mapangiti ako. “Get in,” walang ganang utos niya na binuksan ang pinto, at sumakay naman agad ako sa tabi niya. Inihatid pa niya si Diana, para balikan lang niya ‘ko. Pinaandar niya na ang kotse at binaybay na namin ang daan patungo sa aking pinapasukang unibersidad, at panaka–naka akong sumusulyap sa kanya. Hays, ang guwapo talaga ng mokong na ito. “Don’t fuckíng stare at me like that, Margarette kung ayaw mong rápé–in kita rito,” pagbabanta niya. At inihinto niya na ang kotse. “Take off your ring, at ayaw kong malaman nila na kasal ka sa akin,” matigas pa na wika niya. “Hindi ko naman sasabihin ang bagay na ‘yon, at hindi rin naman siguro sila magta—” “Shut your mouth! Just take off your fuckíng ring!” galit na sambit niya, kaya inalis ko na ang suot kong singsing para makaalis na ‘ko. “Bababa na ‘ko, Drey,” saad ko, ngunit pinigilan niya ‘ko. At ngumisi siya nang nakaloloko. “Late na ‘ko sa klase ko, kaya bababa na ‘ko,” mahinang saad ko. “Take off your pantíes,” maawtoridad na utos niya sa akin dahilan upang magsalubong ang kilay ko. “Papasok pa ‘ko, Dreydon,” protesta ko. “Wala akong pakialam kung papasok ka pa, Margarette! Just take off your fuckíng pantíes kung ayaw mong ako ang maghubad niyan!” sigaw niya, dahilan upang muli akong mapalunok dahil wala akong suot na panty na papasok sa loob ng unibersidad kung huhubarin ko ito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD