“Ba’t hindi po kayo makasagot, Mama? Delgado po apelyido niyon, ‘di po ba? Dahil narinig ko po no’ng pumunta siya sa restaurant. So siya po ba ang totoong tatay ko dahil sabi ng kalaro ko’y ‘di ko naman po kamukha si papa?” malungkot na tanong ng anak ko, kaya nagkatinginan kami ni Vince.
“Hindi totoo ‘yan, Anak. Dahil anak ka namin ng mama mo, at sa amin ka maniwala, hindi sa mga kalaro mo,” pahayag naman ni Vince.
“Tama ang papa mo, ‘Nak. Sa amin ka maniwala, at sa amin ka lang din makikinig, okay. Pahinga ka na’t maglaro ka na ng mga paborito mong toys,” saad ko rito. At pinahid ko ang luha nito.
“Sige po, Mama, Papa. At ‘di na po ako makipaglalaro sa kanila. Dito na lang po ako sa bahay at sina lolo’t lola na lang kalaro ko,” ngiti nito at niyakap kami ni Vince.
Pumasok na ito
